ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Δημήτρη Βαγενά στη Σοφία Κορωνίδου: «...λέω πάντα την αλήθεια, ακόμα και αν αυτό στοιχίζει σε προσωπικό επίπεδο.»

Πρόσφατα κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων "Στα όρια της φαντασίας" από τις εκδόσεις Ελκυστής.  Μια συλλογή με τρομακτικές ιστορίες γραμμένες με απίστευτη ευαισθησία. Με αφορμή την κυκλοφορία της συλλογής αυτής αποφασίσαμε να στείλουμε τις ερωτήσεις μας στον κύριο Βαγενά, κι έτσι να έχουμε την ευκαιρία να  γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από αυτήν την δραστήρια πένα.

Από πού είναι η καταγωγή σας;

Μίγμα Αχαιών και Επτανήσιων.

Τι σας θυμώνει και τι σας κάνει περήφανο στη χώρα σας;

Οι ελληναράδες με θυμώνουν και με κάνει περήφανο η αρχαία μας

ιστορία.

Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια;

πολλές, αλλά ειδικά το διάβασμα ακόμα και μέσα σε ντουλάπες και η ακατάσχετη δίψα για γνώση. Αυτή που με έκανε να διαβάζω ιστορία και εγκυκλοπαίδειες από 6 χρόνων.

Ποιο επάγγελμα πιστεύατε ότι θα ακολουθήσετε όταν ήσασταν στην εφηβεία;

Ιστορικός ή εξερευνητής, και σαν έφηβο δεν κρύβω την γοητεία που μου ασκούσε η δουλειά! του επαγγελματία δολοφόνου.

Υπήρξε κάποια έντονη στιγμή ή εμπειρία της ζωής σας που άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα; Ποια ήταν αυτή;

Στα 18 μου , όταν κάποιο πολύ φιλικό πρόσωπο, μου υπέδειξε πως λειτουργεί ο νους του ανθρώπου. Πως δεν βλέπουμε ούτε σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο. Κάπου εκεί τελείωσε η εποχή της αθωότητας για μένα.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή σας;

Το γεγονός πως λέω πάντα την αλήθεια, ακόμα και αν αυτό στοιχίζει σε προσωπικό επίπεδο.

Αν είχατε χρονομηχανή και γυρνούσατε πίσω στα παιδικά σας χρόνια, τι θα λέγατε στον εφτάχρονο εαυτό σας;

Τίποτα. Δεν έχει γούστο να ξέρεις από πριν τι θα συμβεί.

Ποιοι άνθρωποι αποτέλεσαν τα πρότυπα σας καθώς μεγαλώνετε και επηρέασαν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας σας;

Δεν το έχω σκεφτεί. Όμως ξέρω μερικούς που δεν θα ‘θελα να τους μοιάσω.

Ποιος στίχος τραγουδιού ή ποιήματος σας έχει «σημαδέψει»;

Η ζωή περνάει δίχως να κοιτάει την δική σου μελαγχολία – Διονύσης Σαββόπουλος.

Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που σας άγγιξε;

«Το κράτος του φόβου» του Κράιτον.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;

Η στιγμή που θα στερέψω από ιδέες και δεν θα μπορώ πια να γράψω.

Ποια συνήθεια σας μισείτε, αλλά δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτή;

Την μισούσα και απαλλάχτηκα 9 χρόνια πριν. Το κάπνισμα.

Τι ήταν αυτό που λειτούργησε ως έναυσμα ώστε να αποφασίσετε να γράψετε την πρώτη σας ιστορία;

Μια σελίδα που παρακολουθούσα σε ένα μπλογκ στα αγγλικά. Κάτι έγραψα και άρεσε, οπότε συνέχισα και κάποια στιγμή χωρίς να το καταλάβω, βρέθηκα να έχω πολύ υλικό στα χέρια μου.

Ποιοι συγγραφείς έχουν επηρεάσει τη γραφή σας και με ποιον τρόπο;

Ιούλιος Βερν και Ρέι Μπράντμπερι στον μέγιστο βαθμό, αλλά και πολλοί άλλοι.  Ο Βερν στην περιγραφή και ο Μπράντμπερι στην φαντασία και το τρομαχτικό.

Από πού αντλείτε συνήθως την έμπνευση σας;

Από...τα πάντα. Ένας ήχος, μια μυρωδιά, μια κουβέντα στον δρόμο, ή στο καφέ, μια είδηση στο ίντερνετ, ένα βιντεάκι στο φέισμπουκ. Τα αποκαλώ σκανδάλες, μόνο που μόλις τις πατήσω πυροδοτούν ιστορίες στο μυαλό μου, αντί για σφαίρες.

Ποιο κομμάτι της δουλειάς σας λατρεύετε και ποιο θα θέλατε να μην υπάρχει καθόλου;

Όλα τα αγαπάω και τα λατρεύω, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο. Πώς ένας πατέρας θα μπορούσε να απαρνηθεί κάποιο από τα (πνευματικά) παιδιά του;

Πόσο μετράει για σας η εμπορική επιτυχία του έργου σας και κατά πόσο τη λαμβάνετε υπόψιν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας σας;

Φυσικά και μετράει η εμπορική επιτυχία.  Άμα έρθει, δεν νομίζω κανένας, με σώας τας φρένας, δημιουργός να την απαρνηθεί. Όμως, δεν είναι αυτό που θα σκεφτείς όταν γράφεις κάτι.  Ο καλλιτέχνης εκφράζει αυτό που έχει μέσα του και το μοιράζεται με το κοινό.  Δεν το κάνει για τα χρήματα,  ούτε για να απευθυνθεί στο θυμικό των αναγνωστών. Βέβαια πολλοί συγγραφείς το κάνουν,  αλλά αυτοί δεν είναι αληθινοί καλλιτέχνες.  Είναι απλώς κατασκευαστές βιβλίων. 

Έχετε συγκεκριμένη «ρουτίνα» που σας βοηθάει στη συγγραφή; Π.χ. συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια, συγκεκριμένες ώρες της ημέρας; Υπάρχει κάτι άλλο που σας βοηθάει στην έμπνευση σας; Π.χ. ένα ποτήρι αλκοόλ;

Τίποτα το ιδιαίτερο.  Απλά όταν ξεκινάω να γράψω κάτι, ακολουθώ μια ρουτίνα. Κάθε μέρα, βρέξει  χιονίσει, θα κάτσω να γράψω, 3 με 4 ώρες.

Το έργο σας περιλαμβάνει ερωτικές σκηνές; Αν ναι, πόσο δύσκολο είναι να γράψετε μια ερωτική σκηνή και πόσο σας επηρεάζει η προσωπική σας γνώμη και η εμπειρία στο θέμα του έρωτα όταν γράφετε γι’ αυτόν;

Φυσικά, μιας και σε κάθε μου έργο, ο έρωτας έχει πάντα  θέση. Τον θεωρώ απαραίτητο  μέρος της ζωής των ηρώων μου. Όχι, δεν με δυσκολεύει το γράψιμο μιας ερωτικής  σκηνής αρκεί να την περιγράφω από την μεριά του αρσενικού, για προφανείς λόγους. 

Με ποιον σπουδαίο συνάδελφο σας, εν ζωή ή όχι, θα θέλατε να περάσετε μια μέρα ή να μοιραστείτε έναν καφέ;

Με τον Μπράντμπερι, φυσικά, αν και δεν θα έλεγα όχι σε ένα  φλιτζάνι τσάι ερλ γκρέι με τον Σερ Αρθουρ Κλαρκ. 

Κύριε Βαγενά, σας ευχαριστούμε θερμά και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο!

 ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Δημήτρης Βαγενάς γεννήθηκε στο Αίγιο τον Γενάρη του ’61.

Άρχισε να γράφει τον Μάιο του ‘12  στα αγγλικά, σε ένα μπλογκ με αλλοδαπούς. Συστηματικά και στα ελληνικά άρχισε μετά από ένα χρόνο. Δυο ανθολογίες, περιέχουν έργα του. Το  μονόπρακτο, "Οι κυνηγοί" στην θεατρική ανθολογία του οίκου Όστρια και το διακριθέν διήγημα του "Φοβού τους Αχαιούς", στον πρώτο διαγωνισμό Ασημένια Σελίδα 1, στην ανθολογία 'Διήγημα 1' των εκδόσεων Εντύποις και Μωραΐτης. Στον ίδιο διαγωνισμό η νουβέλα του πολιτικής φαντασίας, "Αν όμως" έλαβε τον Α' έπαινο, ανάμεσα σε 238 συμμετοχές.

Επίσης έχει εκδοθεί η νουβέλα του "Η Έμπνευση Και Που Να Την Βρείτε", ένα ψυχολογικό θρίλερ. Το ιστορικό έπος "Eλ Αχμαρ - O Κόκκινος", η διακριθείσα νουβέλα "Αν όμως", η συλλογή τρόμου “Η πιο σκούρα απόχρωση του σκοταδιού”, η νουβέλα φιλοσοφικής αναζήτησης “Ο θηρευτής και οι προστάτες της αιώνιας ψυχής” και το  σε μορφή τσέπης “Το μυστικό”. Αμέσως μετά το έβδομο βιβλίο του το κοινωνικό μυθιστόρημα “Στον Όλυμπο της Ζανζιβάρης”.

Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων φαντασίας “Στα όρια της φαντασίας”, όπως Το “Οίκαδε” και οι “Ιστορίες πέρα από την πραγματικότητα”, δυο συλλογές, η πρώτη με τρεις ιστορίες για την ανθρώπινη φύση και η δεύτερη η πρώτη του προσπάθεια να αποδώσει το αγαπημένο του είδος της επιστημονικής φαντασίας. Τελευταίο του μυθιστόρημα, προς το παρόν η “Ιστορία αγάπης”. Ένας, κατά τα φαινόμενα, ανεκπλήρωτος έρωτας ανάμεσα σε έναν ευνούχο και μια παλλακίδα στην Κίνα του 18ου αιώνα. Το ευθυμογράφημα “Αλήθειες σαν ψέμα” και η συλλογή τριών ιστορικών νουβελών “Το μακρύ ταξίδι στον Άδη” είναι τα τελευταία του έργα. 

Σοφία Κορωνίδου
Συγγραφέας