Συνέντευξη της Στέλλας Πετρίδου στη Σοφία Κορωνίδου: "Ο στίχος που με έχει σημαδέψει είναι ο στίχος «Αλλά τα βράδυα τι όμορφα που μυρίζει η γη» του Τάσου Λειβαδίτη"

Η Στέλλα Πετρίδου είναι μια βραβευμένη ποιήτρια και το έργο της "Η αγάπη μπορεί", ένα ρομαντικό μυθιστόρημα/μονόλογος μια γυναίκας ηρωίδας για τα δύσκολα βιώματα της, είναι η πρώτη της απόπειρα ως πεζογράφος.  Ποια όμως είναι η Στέλλα Πετρίδου;

Από πού είναι η καταγωγή σας;

Κατάγομαι από το Σκουτάρο της Λέσβου.

Τι σας θυμώνει και τι σας κάνει περήφανη στη χώρα σας;

Με θυμώνει η κατάντια της στις μέρες μας. Με κάνει περήφανη ο πολιτισμός της.

Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια;

Η συμμετοχή μου στο παιδικό συγκρότημα στο οποίο συμμετείχα και οι συναυλίες-αφιερώματα που κάναμε στους μεγάλους Έλληνες ποιητές και συνθέτες.

Ποιο επάγγελμα πιστεύατε ότι θα ακολουθήσετε όταν ήσασταν στην εφηβεία;

Πίστευα και ήθελα να γίνω καθηγήτρια φιλόλογος.

Υπήρξε κάποια έντονη στιγμή ή εμπειρία της ζωής σας που άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα; Ποια ήταν αυτή;

Η πολύχρονη παραμονή μου στο ακριτικό νησί των Οινουσσών λόγω επαγγέλματος με ώθησε σε μια εσωτερική αναζήτηση και στην ανακάλυψη του ίδιου μου του εαυτού που για πολλά χρόνια πίστευα πως είχα χάσει.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή σας;

Τα τρία μου παιδιά.

Αν είχατε χρονομηχανή και γυρνούσατε πίσω στα παιδικά σας χρόνια, τι θα λέγατε στον εφτάχρονο εαυτό σας;

Συνέχισε με πείσμα να αγαπάς τον εαυτό σου με τα καλά και τα άσχημά του.

Ποιοι άνθρωποι αποτέλεσαν τα πρότυπα σας καθώς μεγαλώνετε και επηρέασαν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας σας;

Οι γονείς μου οπωσδήποτε κι έπειτα ο άνθρωπος εκείνος που μου γνώρισε  την ποίηση και τη μελοποιημένη ποίηση, ο μαέστρος του παιδικού συγκροτήματος στο οποίο ήμουν μέλος, ο συγγραφέας και μουσικοπαιδαγωγός Βασίλης Αναγνώστου.

Ποιος στίχος τραγουδιού ή ποιήματος σας έχει «σημαδέψει»;

Ο στίχος του Τάσου Λειβαδίτη στο ποίημά του «Αλλά τα βράδυα», που συνέθεσε ο Γιώργος Τσαγκάρης και ερμήνευσε τόσο υπέροχα ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου:

«Αλλά τα βράδυα τι όμορφα που μυρίζει η γη»

Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που σας άγγιξε;

Το «Επισκεπτήριο τέλος» της Νίνας Τζέλη.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;

Να μη μπορώ να διαβάσω την ψυχή μου.

Ποια συνήθεια σας μισείτε, αλλά δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτή;

Να γκρινιάζω.

Τι ήταν αυτό που λειτούργησε ως έναυσμα ώστε να αποφασίσετε να γράψετε την πρώτη σας ιστορία;

Η συναισθηματική φόρτιση που ένιωσα τη συγκεκριμένη στιγμή.

Ποιοι συγγραφείς έχουν επηρεάσει τη γραφή σας και με ποιον τρόπο;

Αγαπώ την έμμετρη ποίηση και θεωρώ πως έχω επηρεαστεί αρκετά ως προς την επιμονή μου να γράφω τις περισσότερες φορές έμμετρα και ομοιοκατάληκτα από τον Κωστή Παλαμά και τον Ιωάννη Γρυπάρη. Φυσικά θεωρώ πως έχω επηρεαστεί και από την ποίηση της Σαπφούς και του Οδυσσέα Ελύτη, καθώς επιθυμώ στα ποιήματα μου να κυριαρχεί λυρισμός, να υπάρχει έντονο το στοιχείο του ερωτισμού και φυσικά να περιβάλλεται ο λόγος μου από πληθώρα εικόνων της φύσης.

Από πού αντλείτε συνήθως την έμπνευση σας;

Από την ομορφιά της φύσης που με περιβάλει, από στιγμές της καθημερινότητάς μου, αλλά και από αυτά που θα ήθελα εγώ η ίδια ως άνθρωπος να ζήσω.

Ποιο κομμάτι της δουλειάς σας λατρεύετε και ποιο θα θέλατε να μην υπάρχει καθόλου;

Νιώθω ότι προσφέρω στον πολίτη εξυπηρετώντας τον και αυτό είναι ένα κομμάτι της δουλειάς μου που λατρεύω πολύ. Δε θα ήθελα όμως να βρίσκομαι καθημερινά αντιμέτωπη με την κατάντια του ανθρώπου και εννοώ τη δυστυχία των προσφύγων. Μακάρι να μην υπήρχε καθόλου προσφυγιά.

Πόσο μετράει για σας η εμπορική επιτυχία του έργου σας και κατά πόσο τη λαμβάνετε υπόψιν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας σας;

Δεν μετράει καθόλου, γιατί δε ζω από τη συγγραφή. Αντιθέτως για μένα η συγγραφή είναι το οξυγόνο μου και ο καθρέφτης της ψυχής μου. Για το λόγο αυτό και επιδιώκω την ποιότητα του έργου μου και όχι την εμπορική του επιτυχία.

Έχετε συγκεκριμένη «ρουτίνα» που σας βοηθάει στη συγγραφή; Π.χ.  συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια, συγκεκριμένες ώρες της ημέρας;  Υπάρχει κάτι άλλο που σας βοηθάει στην έμπνευση σας; Π.χ. ένα ποτήρι αλκοόλ;

Τίποτα απ’ όλα αυτά. Γράφω όταν νιώθω την ανάγκη να το κάνω και για το λόγο αυτό δεν έχω ούτε ρουτίνα, ούτε και νιώθω την ανάγκη να ενισχύσω την έμπνευσή μου με βοηθήματα.

Το έργο σας περιλαμβάνει ερωτικές σκηνές; Αν ναι, πόσο δύσκολο είναι να γράψετε μια ερωτική σκηνή και πόσο σας επηρεάζει η προσωπική σας γνώμη και η εμπειρία στο θέμα του έρωτα όταν γράφετε γι’ αυτόν;

Η πρώτη μου ποιητική συλλογή έχει τίτλο «Μίλα μου γι’ αγάπη». Μέσα σ’ αυτή τη συλλογή φιλοξενώ αρκετά ερωτικά μου ποιήματα. Έχω γράψει όμως και μια ολόκληρη ποιητική συλλογή αφιερωμένη στον έρωτα και μιλώ για το βιβλίο μου «Έρωτας είναι». Επίσης έχω γράψει και ένα μυθιστόρημα με τίτλο «Η αγάπη μπορεί», που μιλάει για τη δύναμη της αληθινής αγάπης, η οποία γεννήθηκε μέσα από τον έρωτα με την πρώτη ματιά. Στα βιβλία μου αυτά περιγράφω τον έρωτα έτσι όπως τον έχω ζήσει εγώ, έτσι όπως τον φαντάστηκα, τον ένιωσα, αλλά και έτσι όπως θα ήθελα να είναι πάντα. Ειδικότερα στο μυθιστόρημά μου περιγράφω ερωτικές στιγμές με έναν πολύ αγνό και συγκινητικό τρόπο, ο οποίος μου βγήκε αβίαστα και πραγματικά χαίρομαι γι’ αυτό, γιατί δε μοιάζει καθόλου χυδαίος, καθόλου προκλητικός ή προσβλητικός, αντιθέτως είναι συγκινητικός και αναδεικνύει στο μέγιστο βαθμό την αξία αυτού του φτερωτού αγγέλου που εισβάλει απρόσκλητος στη ζωή μας και της ορίζει την πορεία της.

Με ποιον σπουδαίο συνάδελφο σας, εν ζωή ή όχι, θα θέλατε να περάσετε μια μέρα  ή να μοιραστείτε έναν καφέ;

Με την αγαπημένη μου φίλη, συγγραφέα, ποιήτρια και στιχουργό, Ελένη Βεζύρογλου.

Σας ευχαριστούμε πολύ κυρία Πετρίδου και σας ευχόμαστε καλή συνέχεια στο συγγραφικό σας έργο!

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας