CHILDREN have the right NOT to be silent’’ - Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να μη μένουν σιωπηλά- Μαρία Λάμπρου

Εδώ και μήνες η ανθρωπότητα βάλλεται από έναν αόρατο εχθρό. Συνάνθρωποί μας χάνουν καθημερινά τη ζωή τους, άλλοι παλεύουν με το θάνατο, ενώ κάποιοι άλλοι σφυρίζουν προκλητικά αδιάφορα , με τη μάσκα κολάρο.  Δεν σας κρύβω ότι καθημερινά αγωνιώ στον εργασιακό μου χώρο ντυμένη σαν ‘’αστροναύτης’’  εφαρμόζοντας αυστηρά το πρωτόκολλο για τη διασφάλιση των ασθενών μου, της υγείας μου και των ανθρώπων που άμεσα ή έμμεσα έρχομαι σε επαφή. Η έννοια της ’’ελευθερίας’’ έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα, καθώς τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από την υγεία και τη ζωή. Αυτή η άνιση μάχη με τον ιό θ΄αφήσει πίσω της ό,τι κι ένας πόλεμος: Νεκρούς, ασθενείς, ψυχολογικά ευάλωτους, ψυχικά τραυματισμένους, οικονομικά κατεστραμένους, παιδιά που πεινούν!                                           

Ίσως όμως διδάξει και πολλά.  Ελπίζω! Αλληλεγγύη, αλληλοσεβασμό, αγάπη προς τον συνάνθρωπο, πίστη στον Θεό, ελπίδα και αισιοδοξία για το μέλλον.  Με νότες αισιοδοξίας, ξεκίνησε σήμερα η μέρα μου, καθώς έπεσαν στα χέρια μου ενδιαφέροντα άρθρα.  Το 2021 << Η ανακαινισμένη Εθνική Πινακοθήκη με εμπλουτισμένες τις εκπληκτικές μόνιμες συλλογές της ανοίγει ξανά τις πόρτες της >> γράφει η Μ. Λεμονιά στο Πρώτο Θέμα. << Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά έργα που έχουν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.  Η νέα πινακοθήκη θα είναι ένα ακόμη κόσμημα για την Αθήνα. Η ‘’Λαϊκή αγορά’’ του Παναγιώτη Τέτση, ένα έργο μνημειακών διαστάσεων θα υποδέχεται το κοινό με ένα ευανάγνωστο μήνυμα: ‘’Η Εθνική Πινακοθήκη είναι ανοιχτή για όλο τον κόσμο, όπως μια λαϊκή αγορά’’. Η λαϊκή αγορά είναι ένα πανηγύρι αισθήσεων. Το ίδιο και η τέχνη. Μόνο που η απόλαυση που προσφέρει η τέχνη είναι πνευματική>>.                                                                                                     

Σε πείσμα λοιπόν των καιρών, η θέληση και η αγάπη  για την τέχνη δεν ξεθωριάζει, αλλά αναγεννάται και τροφοδοτείται.                                                         

 Και  όπως αναφέρει η Δ/ντρια της  Ε.Π. κα Μαρίνα Λαμπράκη- Πλάκα : << Αν βάλεις στόχο αυτό που εγώ ονομάζω δημιουργική ουτοπία… είναι βέβαιο ότι θα φτάσεις κάποτε στο ποθητό αποτέλεσμα. Θέλω η Εθνική Πινακοθήκη να γίνει το σπίτι όλων των Ελλήνων. Η Τέχνη είναι προνόμιο των πολλών>>.                                                                                            

Από την άλλη το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού αξιοποιεί ένα διατηρητέο κτίριο και δύο βοηθητικά κτίσματα στην Πλάκα, για να στεγάσει τη σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.                                                                                                       

Είναι αναμφισβήτητη η ευεργετική επίδραση της τέχνης. Καθοριστική στη διαμόρφωση και την κοινωνικοποίηση του ατόμου. Ανθεί ακόμα και σε χαλεπούς καιρούς. Είναι προσόν να μετατρέπεται το συναίσθημα, το βίωμα, η ωμή πραγματικότητα, το όμορφο ή το άσχημο σε εικόνα ή λόγο.  Αυτό ακριβώς κάνει η Τέχνη. Δεν μένει ποτέ σιωπηλή, θα έλεγα παραφράζοντας τον τίτλο της εικαστικής έκθεσης ‘’ CHILDREN have the right NOT to be silent’’  - Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να μη μένουν σιωπηλά. Πρόκειται για ομαδική έκθεση που διοργανώνει η Διεθνής Πολιτιστική  Πλατφόρμα ART HUB ATHENS υπό την επιμέλεια της Τώνιας Νησωτάκη και υπεύθυνο επικοινωνίας τον Δημήτρη Λαζάρου. 

Η έκθεση στεγάζεται στον εμβληματικό  χώρο του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κασσαβέτη 18, στην Κηφισιά και θα ανοίξει τις πύλες της για το κοινό μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν. Έως τότε λειτουργεί διαδικτυακά, στην πολιτιστική σελίδα www.art-profiles.net του Δημήτρη Λαζάρου. Η επιμελήτρια εκθέσεων κα Νησωτάκη αναφέρει μεταξύ άλλων :  << Ο επισκέπτης περιπλανάται ανάμεσα στα εικαστικά παιδιά των συμμετεχόντων καλλιτεχνών, αναστοχάζεται, επιστρέφει σε μνήμες….Ορμώμενος από τη συνομιλία αυτή , προσδιορίζει εκ νέου το ζήτημα και διαγράφει στη συνείδησή του, την ανάγκη εξασφάλισης ενός κόσμου στον οποίο τα παιδικά δικαιώματα θα αποτελούν αδιαμφισβήτητη καθολική πραγματικότητα. Πρόκειται για μια διαδικασία κοινωνικής αφύπνισης εφορμώμενης από το οπτικό ερέθισμα>>.

 

 Για την ομάδα Pearls n'Roses 

    Μαρία Λάμπρου

(13 Δεκεμβρίου 2020)

“Ευτυχία σημαίνει ένα χέρι που να κουμπώνει στο χέρι σου, να σε χαϊδεύει, να σε στηρίζει και να σε σηκώνει όταν πέφτεις.”

 

Είχα το ραδιόφωνο να παίζει, όταν άκουσα μια φωνή μαγική που μου τράβηξε την προσοχή.

Ήταν μια γυναικεία φωνή που δεν την είχα ξανακούσει αλλά με μαγνήτησε από την πρώτη στιγμή. ΄Εκλεισα τα μάτια και χάθηκα στους στίχους του τραγουδιού, Ενός τραγουδιού που με κέρδισε από την πρώτη στιγμή και που ακούω σχεδόν κάθε μέρα από τότε.

"Έλα και ράγισε τον κόσμο, έλα και ράγισε εμένα

έλα και ράγισε τον φόβο μου, να φτιάξω ένα κόσμο από εσένα

έλα και ράγισε τον κόσμο μου΄έλα και ράγισε εμένα…"

Όταν γύρισα σπίτι έψαξα να βρω ποια ήταν η τραγουδίστρια που το έλεγε. Βιολέτα Ίκαρη.

Μια τραγουδίστρια από την Ικαρία που ήρθε για να μείνει!

Σήμερα έχουμε την χαρά να την φιλοξενούμε στο blog μας με μια υπέροχη συνέντευξη που έδωσε στην Βάσω Σταύρου και σας την παρουσιάζουμε για να την γνωρίσετε κι εσείς!

Η Βιολέτα Ίκαρη γεννήθηκε και μεγάλωσε  στην Ικαρία. Έχει κάνει μαθήματα φωνητικής, ευρωπαϊκής μουσικής και βυζαντινής μουσικής.

Το 2015 συστήθηκε στο ευρύ κοινό, μέσα από το πρώτο της τραγούδι «Η γη της επαγγελίας», με δικούς της στίχους και μουσική σε συνεργασία με την Δώρα Πολιτοπούλου, ανοίγοντας τους δρόμους για ακόμη περισσότερες και σημαντικές συνεργασίες.

Συνεργάστηκε δισκογραφικά αλλά και επί σκηνής με τα μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής, όπως Γιώργο Νταλάρα, Διονύση Σαββόπουλο, Ελένη Βιτάλη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Λίνα Νικολακοπούλου, Μίλτο Πασχαλίδη, Σταύρο Σιόλα, Γιάννη Μηλιώκα, Νίκο Ζιώγαλα,  Γιάννη Κότσιρα, Διονύση Τσακνή, Ψαραντώνη αλλά και νεότερους δημιουργούς.

Η πρώτης της ομότιτλη δισκογραφική δουλειά «Έλα και ράγισε τον κόσμο μου» κυκλοφόρησε το 2018, καταξιώνοντας την στις πλέον ενδιαφέρουσες καλλιτεχνικές παρουσίες της νέας ελληνικής μουσικής σκηνής.

 

 

 

1.Από πού είναι η καταγωγή σας;

Κατάγομαι από την Ικαρία.

 

 

2.Τι σας κάνει περήφανη στη χώρα σας και τι σας θυμώνει;

 

Με κάνει περήφανη που η χώρα μας βγάζει λαμπρούς επιστήμονες και με θυμώνει που τους διώχνει σε άλλες χώρες, καθώς της είναι δύσκολο να τους αγκαλιάσει, να τους στεγάσει και να τους αξιοποιήσει! Όπως έχει γράψει η Τζένη Κόλλια στο κείμενο της μουσικοθεατρικής παράστασης που ετοιμάζουμε: «Η Ελλάδα διώχνει το μέλλον της».

 

3.Αν μπορούσατε να εξαλείψετε για πάντα κάτι από την σύγχρονη κοινωνία, τι θα ήταν αυτό;

 

Ο φασισμός σε όλες του τις εκφάνσεις.

 

 

4.Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια;

 

Το ατέλειωτο παιχνίδι στο δάσος με τα παιδιά της γειτονιάς μου.

 

5.Αν ξεκινούσατε από την αρχή τη ζωή σας, ποιο είναι το μεγαλύτερο «λάθος» που οπωσδήποτε θα διορθώνατε;

 

Το ότι δεν έδινα βάση στους καθηγητές μου και δεν διάβαζα αρκετά στο σπίτι.

 

6.Ποιος στίχος τραγουδιού ή ποιήματος σας έχει «σημαδέψει»;

 

“Σ' αγαπώ σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία

σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία σ' αγαπώ γιατί είσαι εσύ

Κι αγαπώ αγαπώ κι όλο τον κόσμο

αγαπώ κι όλο τον κόσμο γιατί ζεις κι εσύ μαζί”

 

7.Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο ή ταινία που σας άγγιξε;

 

«Όταν έκλαψε ο Νίτσε» του IrvinD. Yalom

 

8.Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;

 

Η απώλεια οικείου προσώπου.

 

 

9.Τι σημαίνει «ευτυχία» για εσάς;

 

Ένα χέρι που να κουμπώνει στο χέρι σου, να σε χαϊδεύει, να σε στηρίζει και να σε σηκώνει όταν πέφτεις.

 

10.Ποια συνήθεια σας μισείτε, αλλά δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτή;

 

Κοιμάμαι πρωί και ξυπνάω μεσημέρι.

 

11.Ποιοι άνθρωποι αποτέλεσαν τα πρότυπα σας καθώς μεγαλώνετε και επηρέασαν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας σας;

 

Ο μεγάλος μου αδερφός και μία αγαπημένη μου ξαδέρφη που είναι και συνονόματη.Τους αγάπησα τόσο πολύ που θέλησα να τους μοιάσω, νομίζω ότι σε ένα βαθμό τα κατάφερα. Έχω όμως πολλή δουλειά μπροστά μου.

 

12.Ποια ήταν τα πρώτα σας μουσικά ακούσματα και πόσο έχουν επηρεάσει τις επιλογές σας και τον τρόπο έκφρασής σας;

 

Στο σπίτι δεν ακούγαμε πολλή μουσική μιαςκαι όταν ήμουν μικρή, οι περισσότεροι ραδιοφωνικοί σταθμοί που πιάναμε στο νησί ήταν τουρκικοί, αλλά στα πανηγύρια μας άκουσα σχεδόν τα πάντα. Τελικά νομίζω πως με επηρέασαν οι μεγάλες μου αγάπες, που ήταν χαρακτηριστικές φωνές που επέλεγαν ψυχωμένα τραγούδια και δεν ξέρω αν έχω χαρακτηριστική φωνή, αλλά τα τραγούδια που επιλέγω περνάνε από πολλά φίλτρα και τουλάχιστον δονούν εμένα την ίδια.

 

13.Αν δεν ήσασταν  τραγουδίστρια τι θα θέλατε να είστε;

 

Ζωγράφος!

 

14.Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ασχοληθείτε με τη μουσική;

 

Ένας παιδικός μου φίλος με προέτρεψε να τραγουδήσω σε ένα ταβερνάκι του νησιού, όταν ήμουν στα δεκάξι. Από κει και πέρα η μία πρόταση έφερε την άλλη και δεν κατάλαβα πως έφτασα ως εδώ.

 

15.Τι σημαίνει για σας η μουσική;

 

Μουσική σημαίνει απελευθέρωση, είναι τρόπος έκφρασης και ταξίδι στην καρδιά.

 

16.Έχετε συνεργαστεί με μεγάλους καλλιτέχνες, με ποιον καλλιτέχνη που δεν έχετε συνεργαστεί ήδη, θα θέλατε να δουλέψετε;

 

Με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και τον Σωκράτη Μάλαμα.

 

17.Μία συμβουλή που θα δίνατεσε κάποιον που μόλις αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι;

 

Να έχει τη διάθεση να υπηρετήσει το τραγούδι και όχι να τον υπηρετήσει αυτό. Να δουλέψει σκληρά και να μην αφήσει ποτέ τη μελέτη.

 

 

 

18.Μοιραστείτε μαζί μας μία έντονη στιγμή από κάποιο live, που την θυμάστε ακόμα.

 

Τον Ιούλιο του 2017 συμμετείχα σε μία συναυλία του Διονύση Σαββόπουλου, στο Καλλιμάρμαρο. Ήταν η πρώτη φορά που βγήκα να τραγουδήσω στο πλευρό του μεγάλου μας τραγουδοποιού και το πρώτο μεγάλο βήμα που μου δόθηκε.Ανέβηκα στη σκηνή τρέμοντας, δεν ήξερα αν έχω τη δύναμη να περπατήσω για να πάω κοντά στο μικρόφωνο, πόσο μάλλον να τραγουδήσω μπροστά σε εξήντα χιλιάδες κόσμου. Είπα το παραδοσιακό τραγούδι «Με γέλασαν μια χαραυγή» κι αν δεν υπήρχε το σχετικό βίντεο από εκείνη τη μέρα, σήμερα δε θα θυμόμουν πως τα πήγα, αλλά δε θα ξεχνούσα ποτέ την αγάπη που πήρα απ΄τον κόσμο με εκείνο το απίστευτα θερμό χειροκρότημα που με έβγαλε από τον πανικό.

 

19.Αυτή η εποχή είναι δύσκολη για την ανθρωπότητα. Πώς βιώνετε την περίοδο της καραντίνας;

 

Κάποιες φορές νιώθω μόνη, αβοήθητη και έρμαιο μίας τύχης που δεν είναι στα χέρια μου κι άλλες φορές σκέφτομαι ότι είμαι μαθημένη στις δυσκολίες και ότι θα περάσει όλο αυτό και θα μείνει στη μνήμη μου ως ένας κακός εφιάλτης. Μου λείπει η επαφή με τον κόσμο, η χαρά της πρόβας, η δουλειά μου! Και ανησυχώ πολύ για τους ηλικιωμένους, αλλά και για όλους αυτούς που έχουν χάσει τη δουλειά, την αξιοπρέπεια τους και τους ανθρώπους τους!Προσπαθώ όμως να είμαι ψύχραιμη και έχω το χρόνο να μελετάω και να   σκαρώνω πράγματα που υπό άλλες συνθήκες δε θα μπορούσα, έτσι ώστε όταν θα τελειώσει όλο αυτό, να έχω τα εφόδια να βγω πιο δυνατή.

 

20.Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον; Τι ετοιμάζετε για τον χειμώνα;

 

Ετοιμάζω ένα δίσκο με τραγούδια του Νίκου Ξύδη και ελπίζω «καιρού επιτρέποντος» να κυκλοφορήσει από την εταιρεία μου «WalnutEntertainmentGreece»μέσα στους επόμενους  μήνες. Όταν θα γίνει αυτό και αν θα έχουν αλλάξει τα πράγματα, θα επικοινωνήσουμε το δίσκο κάνονταςlive παρέα με τον Νίκο Ξύδη και με μία μπάντα από σπουδαίους μουσικούς!   Αν θέλετε να πάρετε μία γεύση από τη δουλειά που ετοιμάζουμε, μπορείτε να ακούσετε τον προπομπό του δίσκου που κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες με τίτλο «Φωτογραφία».

Παράλληλα θα συμμετέχω και σε μία υπέροχη μουσικοθεατρική παράσταση, στο θέατρο «Τζένη Καρέζη» με τίτλο «Πώς να σωπάσω» που είναι βασισμένη σε ιδέα και σε κείμενα της Τζένης Κόλλια, όπου με τους αγαπημένους μου: Χρήστο Θηβαίο, Μελίνα Κανά και Κώστα Τριανταφυλλίδη και με αφηγητή τον σπουδαίο Κώστα Καζάκο, Θα τραγουδήσουμε την Οδύσσεια των Λαών, τον Πόλεμο, την Πείνα, τον Ξεριζωμό και την «Κακούργα Ξενιτιά».

 

 

21.Αφιερώστε μας λίγους στίχους από τη δισκογραφία σας.

 

“Η αγάπη θα βρει άλλους δρόμους να μας δώσει    

 Θα βρεθούμε ξανά σε έναν κόσμο που θα νιώσει

 Η αλήθεια πονά, μόνο αυτή όμως θα φέρει

Την αγάπη ξανά, κάθε μια καρδιά το ξέρει”

«Νίκος Ζιώγαλας»

 

Βιολέτα Ίκαρη σε ευχαριστούμε πολύ για αυτή την συνέντευξη!

 

Σταύρου Βασιλική