Συνάντηση της Σταυρούλας Δεληντζόγλου με τη Μάρα Ράκα: “ Έχουμε ευτελίσει τη λέξη «σ’αγαπώ» ευτυχώς δεν κινδυνεύει η λέξη «συγγνώμη»."

 

 

Μέσα από τη στήλη «Ερωτοαποκρίσεις με τη Μάρα» ξεκινώ ένα ταξίδι γνωριμίας χωρίς κάποιον ειδικό προορισμό. Με μεγάλη μου χαρά, θέλω αυτή η στήλη, να φιλοξενεί ανθρώπους ανεξαρτήτου ηλικίας, χρώματος, επαγγέλματος και προσωπικών πιστεύω. Ανθρώπους ατόφιους που νιώθουν ότι έχουν αυτό το κάτι για να μεταδώσουν στους υπόλοιπους μέσα από τις απαντήσεις τους. Οι ερωτήσεις δε θα είναι πάντα οι ίδιες αλλά ανάλογα με τον εκάστοτε άνθρωπο που θα συναντώ στην πορεία μου.

 

Συνοδοιπόρος μου στο σημερινό ταξίδι, ένας άνθρωπος που αναβλύζει από μέσα του, μια σπάνια ευγένεια. Η γνωριμία μας ξεκίνησε σε μια παρουσίαση βιβλίου. Με κατέκτησε από την πρώτη στιγμή. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ σε κείνο το ιδιαίτερο χαμόγελο. Ξανασυναντηθήκαμε στη Θεσσαλονίκη. Η διαίσθησή μου λειτούργησε σωστά. Μπροστά μου είχα έναν άνθρωπο ταλαντούχο, καταδεκτικό, αληθινό, χωρίς κόμπλεξ, που με έκανε να μη μετανιώσω που βγήκα, κουβέντιασα και πέρασα υπέροχα μαζί του.

 

 ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΔΕΛΗΝΤΖΟΓΛΟΥ

Υπάλληλος στον ΟΑΕΔ- Συγγραφέας και Ποιήτρια από το Διδυμότειχο.

 

 

«Για μια χούφτα πετράδια» από τις εκδόσεις Πηγή. Ποιο ήταν το έναυσμα που σας οδήγησε να γράψετε και να εκδώσετε το πρώτο σας μυθιστόρημα;

 

Τα "πετράδια" γράφτηκαν σε μια ιδιαίτερη περίοδο της ζωής μου, εξαιρετικά επώδυνη κι απαιτητική. Το διάβασμα αποτελούσε τρόπο διαφυγής, πηγή δύναμης και ανακούφισης για μένα. Δανειζόμουν βιβλία με τέτοιο ρυθμό που η δημοτική βιβλιοθήκη είχε γίνει δεύτερο σπίτι μου. Όταν για κάποιους λόγους οι ώρες και οι μέρες λειτουργίας της έπαψαν να με εξυπηρετούν, αποφάσισα να γράψω ώστε να απασχολώ το μυαλό μου. Κάπως έτσι, αναπάντεχα και απρογραμμάτιστα γεννήθηκαν τα "πετράδια"!

 

Πέντε γυναίκες: Η Ζαφειρία, η Σμαράγδα, η Κοραλία, η Αδαμαντία και η Ρουμπίνη. Όλες χαρισματικές μα τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, μέλη μιας παιδικής παρέας, γίνονται μάρτυρες μιας ζωής βγαλμένης λες από ταινία. Ποια ηρωίδα σας αγαπήσατε περισσότερο και γιατί;

 Κάθε ηρωίδα έχει ένα κομμάτι μου. Κατά διαστήματα, και ανάλογα με τη συναισθηματική κατάσταση που είμαι, έρχομαι πιο κοντά σε άλλη...

 

Υπάρχουν μέσα στην ιστορία αυτή προσωπικά σας βιώματα;

 Υπάρχω ως ένα βαθμό στην καθεμιά, πέρα από το κομμάτι που ένας γραφιάς βάζει την ψυχή του σε αυτό που γράφει.

 

Συμμετείχατε στη συλλογή «οι ιστορίες του τόπου μας- Διδυμότειχο» με το διήγημά σας ‘BALI-TWIN 0-1’. Σας αρέσει τελικά να γράφετε συλλογικά ή ατομικά;

 Αν και υπήρξα ανέκαθεν ομαδικός παίχτης, κατόπιν καίριων αλλαγών στη ζωή μου έμαθα να βασίζομαι στον εαυτό μου και να λειτουργώ μόνη μου. Συνειδητοποίησα ότι τα πράγματα είναι πιο απλά όταν έχεις την απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Εξάλλου, ο καθένας μας είναι ξεχωριστός με διαφορετική νοοτροπία, ανάγκες, στόχους, αντίληψη κλπ. και αυτό από μόνο του το καθιστά δυσλειτουργικό, πόσο μάλλον σε ένα έργο που εμπλέκονται και τόσα πολλά άτομα.

 

Πιστεύετε πως υπάρχει ειλικρίνεια μέσα στον συγγραφικό χώρο;

 Η ειλικρίνεια είναι μια αρετή που συχνά στερούμε κι από τον ίδιο μας τον εαυτό! Πόσες φορές εθελοτυφλούμε και δεν παραδεχόμαστε κάποια πράγματα σε εμάς τους ίδιους; Πόσο μάλλον γενικά στον κόσμο συμπεριλαμβανομένου και του κόσμου της συγγραφής, που στο βωμό των δημοσίων σχέσεων και του οφέλους συχνά γίνονται τέτοιες θυσίες.

 

Έχετε εισπράξει ποτέ αρνητική κριτική από τους ομότεχνούς σας;

 Το βιβλίο γενικά δεν έτυχε αρνητικών κριτικών, τουλάχιστον με την έννοια της αρνητικής κριτικής που αντιλαμβάνομαι εγώ. Συμβουλές όμως δέχτηκα και άκουσα με χαρά, ώστε να βελτιωθώ και μάλιστα προέκυψαν κατόπιν δικής μου παρότρυνσης και τους ευχαριστώ για το χρόνο και την καλή τους προαίρεση.

 

Αν σας ζητούσαν να γράψετε ένα διαφορετικό είδος γραφής, ποιο θα επιλέγατε;

Εδώ και πολύ καιρό ονειρεύομαι ένα ψυχολογικό θρίλερ.

 

Αν κάποιος σας έλεγε ευθέως ότι… δεν του άρεσε το βιβλίο σας. Πως θα νιώθατε και τι θα του απαντούσατε;

Αρχικά να πω ότι ποτέ δε θεώρησα ότι έγραψα το σύγγραμμα του αιώνα και δε διεκδίκησα τη χρυσή πένα! Όλοι και όλα δεν μπορούν να γίνονται αρεστά και αποδεκτά, πόσο μάλλον ένα βιβλίο που εμείς οι ίδιοι πολλές φορές ανάλογα με την ψυχολογία μας, είμαστε άλλοτε περισσότερο  θετικά προσκείμενοι ή όχι. Εκτιμώ απεριόριστα την ευθύτητα και την ειλικρίνεια όπως αντίστοιχα και την ευγένεια. Σε όποια περίπτωση θα τον ευχαριστούσα για το χρόνο που αφιέρωσε στα πετράδια μου, θα χαμογελούσα και θα αποχωρούσα. Αν το σχόλιο προερχόταν από καλή προαίρεση θα το φιλτράριζα και θα το λάμβανα υπόψη μου την επόμενη φορά. Αν εμπεριείχε εμπάθεια θα συμπονούσα τον άνθρωπο για την κατάσταση που βιώνει μέσα του και θα προχωρούσα ανεπηρέαστη.

 

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Θα ήθελα να ολοκληρώσω ένα μυθιστόρημα που το έχω στον πάγο εδώ και καιρό, το οποίο θα κλείσει ένα ακόμη κεφάλαιο της ζωής μου. Ωριμάζουν μέσα μου άλλα δύο στα πλαίσια που σας ανέφερα στην αρχή, του ψυχολογικού θρίλερ. Τέλος θα ήθελα να επικοινωνήσω σε ευρύτερο κοινό το project μου στο instagram με τα quotes, τα ποιήματα και τις μαντινάδες που γράφω κατά καιρούς!

 

Τι θα ήταν ικανό να σας κάνει να σταματήσετε να γράφετε;

Από παιδί κρατούσα ημερολόγιο. Τα τελευταία χρόνια έχω μια ατζέντα που καταγράφω οτιδήποτε θεωρώ σημαντικό. Ο έρωτας και ο πόνος πάντα με ωθούσαν στο δρόμο της γραφής. Σε ανύποπτες στιγμές μου προκύπτουν τα ποιήματα κλπ συνεπώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο γράφω, άρα η απάντηση είναι τίποτα!

 

Μιλήστε μας για τα αρνητικά και τα θετικά της Σταυρούλας Δεληντζόγλου.

Χμμμμ. Αν και θα ήταν προτιμότερο να μιλήσετε με τους ανθρώπους που με γνωρίζουν, σε μια προσπάθεια αυτογνωσίας και αυτοκριτικής, θα σας πω ότι είμαι γενικά αισιόδοξη, με την καρδιά ενός παιδιού, το μυαλό ενός ώριμου ανθρώπου και την ψυχή μιας αιώνια ρομαντικής ύπαρξης. Είμαι πιστή, συνεπής, υπομονετική, δυναμική, αναβλητική και κάποιες φορές ράθυμη.

 

 

Τι θα ήταν αυτό που θα σας χαλούσε μια χαρούμενη μέρα;

Αν μάθαινα ότι ένα αγαπημένο μου πρόσωπο είναι στεναχωρημένο.

 

Τι δε θα θέλατε να χάσετε ποτέ από τη ζωή σας;

Την υγεία μου, την εσωτερική μου γαλήνη, τους ανθρώπους που έχουν ένα κομμάτι της καρδιάς μου. Για μένα όλα αυτά είναι ο θησαυρός μου, για τα οποία αισθάνομαι απέραντη ευγνωμοσύνη.

 

Αγαπημένη σας φράση;

Να είσαι σαν το νερό...

 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ από πού ξεκινήσαμε. Ενίοτε όμως… κάποιοι άνθρωποι αλλάζουν. Πιστεύετε ότι όντως αλλάζουν; Ή μόλις αποφάσισαν να δείξουν το πραγματικό πρόσωπο που έκρυβαν χρόνια πίσω από ψεύτικα χαμόγελα;

Τα πάντα γύρω μας έχουν μια δυναμική  φύση. Οι άνθρωποι εξελίσσονται, αλλάζουν οι ανάγκες και αντίστοιχα τα συναισθήματα. Ένα χαμόγελο μπορεί να είναι τρόπος άμυνας, αποφυγής διενέξεων, ένδειξη συναισθηματικής ωριμότητας κ όχι απαραίτητα διπροσωπίας.

 

Τι φοβάστε πιο πολύ;

Να μη  κάνουν κακό στους ανθρώπους που νοιάζομαι.

 

Πως φαντάζεστε τον εαυτό σας μετά από μια δεκαετία;

Μαζί με τους φίλους μου, την οικογένειά μου και τον άνθρωπό μου υγιείς, αγαπημένοι να περνάμε όμορφα, να ταξιδεύουμε. Να ασχολούμαι με νέα ενδιαφέροντα και να καταγράφω όσα θεωρώ ξεχωριστά.

 

Υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσει στη ζωή σας;

Που υπήρξα αναβλητική και καθυστέρησα να πάρω κάποιες αποφάσεις, που έδωσα άπειρες ευκαιρίες σε ανθρώπους και καθόλου χρόνο για μένα και τις ανάγκες μου. Όλα τα άλλα ‘λάθη’ ήταν αναγκαία σκαλοπάτια για να φτάσω ως εδώ και να είμαι ο άνθρωπος που έχετε μπροστά σας.

 

Σε ποια εποχή θα θέλατε να ζείτε αυτή τη στιγμή και γιατί;

Ένα χρόνο πριν ξεκινήσει ο covid-19, που είχα τη δυνατότητα να ταξιδεύω και να συναντώ αγαπημένα πρόσωπα και κυρίως να μπορώ να τα αγκαλιάσω!

 

Τι σας αρέσει στους ανθρώπους και τι δεν ανέχεστε εύκολα;

Μου αρέσει η ειλικρίνεια, η ευθύτητα, η ευγένεια, η καλή προαίρεση. Δεν μπορώ να αντισταθώ σε μια αγνή ψυχή, σε ένα καθάριο χαμόγελο, σε μια αληθινή αγκαλιά. Δεν ανέχομαι το ψέμα, το θράσος, την ασέβεια, την υπεροψία, τη δήθεν μαγκιά ειδικά πίσω από μια οθόνη. Θα μπορούσα να προσθέσω πολλά, αλλά επιλέγω να σταματήσω εδώ...

 

Τι είναι για σας ο Έρωτας;

 Ο έρωτας είναι το βάλσαμο για κάθε πληγή. Το μαγικό φίλτρο που σε γεμίζει με αυτοπεποίθηση, σιγουριά και δύναμη ότι μπορείς να τα καταφέρεις όλα. Που κάνει όλα τα προβλήματα να φαντάζουν πεδιάδες και όχι βουνά! Ο αέρας που σε ωθεί μπροστά. Αυτό το κάτι, το ανεξήγητο που σε αφυπνίζει, σε ενεργοποιεί και η εναλλαγή συναισθημάτων  σε κρατά σε μια εγρήγορση, όμοια με καρδιογράφημα.

Είναι η ποίηση της καρδιάς που ενεργοποιεί τη μελωδία για την οποία προορίστηκε από τη γέννησή  της.

 

Πληγώσατε ή πληγωθήκατε τις περισσότερες φορές στη ζωή σας;

Δε γνωρίζω αν εν αγνοία μου πλήγωσα περισσότερους ανθρώπους από όσο έχω υπόψη μου, οπότε θα  πω ότι περισσότερο πληγώθηκα.

 

Δίνετε δεύτερη ευκαιρία αν κάποιος φίλος αποδειχτεί ανάξιος της εμπιστοσύνης σας;

Δίνω περισσότερες από δύο, τόσες μέχρι να σιγουρευτώ για το τι ισχύει, καθώς κάποιες φορές τα φαινόμενα απατούν και η αντίληψη παρεμποδίζεται από το συναίσθημα.

 

Ποιο είναι το ευαίσθητο σημείο σας;

Η καλή ψυχή ενός ανθρώπου και η ευγένεια.

 

Τι σας έχει λείψει περισσότερο στη ζωή σας;

Ο αληθινός έρωτας, γιατί αληθινή αγάπη γεύομαι από την ώρα που γεννήθηκα!

 

Στο λογαριασμό που διατηρείτε στο instagram delintzoglou.stauroula – vox.cordiss (φωνή καρδιάς) είναι ο τίτλος που δώσατε μέσα σε μια στιγμή έμπνευσης και εξυμνείτε τον έρωτα δημόσια. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό για εσάς;

Είμαι ένας άνθρωπος του οποίου τα συναισθήματα αποτυπώνονται στο πρόσωπό του. Δεν ντρέπομαι για όσα σκέφτομαι ή κάνω. Λατρεύω να εκφράζομαι αυθόρμητα, εξάλλου έτσι προκύπτουν και όσα γράφω. Ανέκαθεν συζητούσα για τον έρωτα με τους ανθρώπους που γνώριζα συνεπώς δε με ξενίζει η δημόσια πλέον ενασχόλησή μου. Ο λόγος που δημοσιεύω όσα πρεσβεύω είναι η σκέψη ότι ίσως κάποιος έχει ανάγκη να τα διαβάσει και να τον βοηθήσουν με κάποιο τρόπο, όπως αντίστοιχα έχουν βοηθήσει εμένα όσα διάβασα κατά καιρούς όταν το είχα περισσότερη ανάγκη.

 

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;

Ρομαντικά θα πω με έναν τρόπο μαγικό, η αγάπη να επικρατούσε στις καρδιές των ανθρώπων γιατί όταν αγαπάμε κάποιον, πολύ απλά δεν επιθυμούμε να τον βλάψουμε.

 

Πόσο έχει επηρεάσει η τεχνολογία τις ανθρώπινες σχέσεις;

Με μεγάλη μου λύπη θα πω σε απερίγραπτο βαθμό. Όλοι κρυμμένοι πίσω από τις οθόνες, μεγάλοι και μικροί. Όλες οι προσωπικές στιγμές αναρτημένες στις δημόσιες πλατφόρμες λες και αν δεν εμφανιστούν σε αυτές είναι μη γενόμενες. Οι άνθρωποι ξέχασαν να επικοινωνούν ουσιαστικά,  να εκφράζονται, να φλερτάρουν. Τα κοινωνικά πρότυπα έχουν αλλάξει. Επικρατεί η ρηχότητα, η ευκολία, η ταχύτητα, η ασυδοσία. Οι οικογένειες απομακρύνθηκαν, η ψυχική υγεία κλονίστηκε, χάσαμε την ουσία. Θα σταματήσω εδώ διότι σε αυτόν τον τομέα είμαι απογοητευμένη.

 

Υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται πολύ, λίγο ή και καθόλου. Με ποιους τρόπους αντιμετωπίζετε τον εγκλεισμό λόγω του ιού που κυκλοφορεί; Σας ανησυχεί το μέλλον; Πόσο σας έχει επηρεάσει αυτή η επώδυνη κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας;

Λόγω δουλειάς δεν υπήρχε εγκλεισμός μόνο υπερβολικός όγκος εργασιών. Ο κόσμος είναι προβληματισμένος, φοβισμένος κι ο φόβος ενέτεινε την αρνητική φόρτιση με ακραίες εκδηλώσεις συμπεριφοράς. Αν εξαιρέσουμε τον επαγγελματικό τομέα και το γεγονός ότι δεν μπορώ να βλέπω αγαπημένα μου πρόσωπα δεν είχα καμιά ιδιαίτερη αλλαγή, αντιθέτως είχα ευκαιρίες να κάνω μια ουσιαστική ενδοσκόπηση. Είμαι όμως αισιόδοξη ότι αισίως όλα θα πάνε κατ’ ευχήν.

 

Μια ευχή για το 2021

Ο καθένας να γνωρίσει, να αποδεχτεί και να αγαπήσει τον εαυτό του. Έτσι θα βρει εσωτερική γαλήνη και θα υπάρχει θετικός αντίκτυπος και στους γύρω του. Όλα πηγάζουν από μέσα μας, ότι έχουμε βγάζουμε και προς τα έξω, η αρχή και το τέλος είναι εκεί.

 

 

Και μια αφιέρωση. Ένα πολύτιμο δώρο σαν τα πανέμορφα πετράδια της! Τα προσωπικά της συναισθήματα για τους φίλους της σελίδας μας.

 

 Η βάρκα της λήθης

Και  ήρθε η ώρα να σε αποχαιρετήσω αγάπη μου,

ξεμακραίνεις επιτέλους με τη βάρκα της λήθης.

κουνώ το μαντήλι χαμογελαστή, μα η πίκρα φωνάζει...

δεν πείθεις!

 

η φιγούρα σου γίνεται ολοένα κ πιο θολή, 

δίπλα της στέκει χαμηλά η καρδιά μου.

οι δυο μας ένα  κουβάρι που ξετυλίγεται αργά μακριά μου.

 

παίρνω βαθειά ανάσα κ κλείνω τα μάτια.

ποιο κουράγιο αλήθεια οπλίζει το χέρι;

κόβω το αόρατο νήμα που μας ενώνει

κ η ελπίδα γίνεται λευκό περιστέρι.

 

είσαι ελεύθερος  πια αγάπη μου, πέταξε στους ουρανούς

που σου αξίζουν

κ γω εδώ χαμηλά θα σε φυλάω σαν άλλη βάγια.

δυνάμωνε εσύ τα φτερά  κ ας με χτυπάνε εμένα τα σκάγια.

 

δε με θυμάμαι πριν σε γνωρίσω

πρέπει να ξανασυστηθώ σε μένα την ίδια,

όμως σου υπόσχομαι, η αγάπη μας θα ζει πάντα στα παραμύθια.

Σταυρούλα Δεληντζόγλου

 

 

 

Κυρία Δεληντζόγλου. σας ευχαριστώ πολύ γι αυτή την όμορφη διαδρομή που μοιραστήκαμε.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε στο Διδυµότειχο, όπου και μένει έως σήμερα. Έχει σπουδάσει βοηθός προσχολικής αγωγής, δραστηριοτήτων, δηµιουργίας και έκφρασης, ωστόσο δεν άσκησε ποτέ την ειδικότητά της. Από το 2004 εργάζεται στον Οργανισµό Απασχόλησης Εργατικού Δυναµικού, στο Υποκατάστηµα Διδυµοτείχου. Έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά με το θέατρο,το stand up,  το χορό και τη μουσική. Η εκμάθηση ξένων γλωσσών, τα μαθήματα αυτοβελτίωσης- NLP, o διαλογισμός και η φωτογραφία αποτελούν αγαπημένες της δραστηριότητες. Το βιβλίο, «Μια χούφτα πετράδια», είναι το πρώτο της µυθιστόρηµα.  Έκτοτε συμμετείχε το Δεκέμβριο 2017 με το διήγημά της ‘Bali- Twinwall 0-1’ στη συλλογή διηγημάτων με ιστορίες του τόπου μας με φόντο το ακριτικό Διδυμότειχο που εκδόθηκε από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Είναι μέλος της διαδικτυακής συγγραφικής ομάδας «corona writers», ενώ πρόσφατα ξεκίνησε να γράφει και να δημοσιεύει ποιήματα, μαντινάδες και life quotes στο ίνσταγκραμ στο προφίλ vox.cordiss που σημαίνει φωνή καρδιάς.

 

Ακολουθήστε την στους λογαριασμούς της στα social media

Instagram:vox.cordiss 

και

Facebook: Σταυρούλα Δεληντζόγλου 

 

Όσοι από σας επιθυμείτε να επισκεφτείτε τις «Ερωτοαποκρίσεις» στείλτε μήνυμα για να σας αποσταλεί το ερωτηματολόγιο, στο e-mail:  mrakidou@yahoo.com ώστε να ξεκινήσουμε μαζί το ταξίδι μας.

        

 

 

ΜΑΡΑ ΡΑΚΑ