ΚΑΘΕ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΚΡΥΒΕΙ ΜΙΑ ΕΞΩΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΜΑΡΟΥΣΗ

Ο Πάρης είναι  ένας πραγματικός άγγελος. Ένα παιδί με αγνή και ευαίσθητη καρδιά, ένα παιδί ορφανεμένο από μητέρα και πληγωμένο από ένα βάναυσο πατέρα.  Μετά το χαμό της μητέρας του γίνεται προστάτης της αδερφής του και καταφέρει μόνος του να επιβιώσει και να ωριμάσει.  Όμως η μοίρα δεν του έχει δείξει ακόμα το πιο χυδαίο και φρικτό της πρόσωπο.  Με τη συνεργία του πατέρα του, ο νεαρός έφηβος κακοποιείται σεξουαλικά από τον Παντελή, πράξη η οποία αφήνει βαθιά σημάδια μέσα στην αθώα ψυχή του Πάρη, ενώ η αποκάλυψη της προκαλεί τον αποτροπιασμό της μικρής κοινωνίας και στιγματίζει τα μέλη και των δύο οικογενειών.

Η ιστορία συνεχίζει δείχνοντας την πάλη του Πάρη να επουλώσει την πληγή του και να χαρεί τη νιότη του.  Στο δρόμο του έρχονται πρόσωπα που λειτουργούν ως φύλακες άγγελοι και το τέλος αφήνει τον αναγνώστη με ένα ανακουφιστικό αίσθημα λύτρωσης. Αποδεικνύοντας έτσι σε όλους μας πως «Κάθε λαβύρινθος κρύβει μια εξώπορτα»...

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα, δοσμένο με λεπτότητα και ρεαλισμό, κατάλληλο να διαβαστεί τόσο από ενήλικες, όσο και από εφήβους. Καταστάσεις τραυματικές, σκηνές που σε ματώνουν, γεμάτες αλήθεια και πόνο.  Ένα θέμα ιδιαίτερα ακανθώδες που η κυρία Μαρούση αγγίζει με τρυφερότητα και το παρουσιάζει με το δέοντα σεβασμό χωρίς υπερβολές και ψεύτικους συναισθηματισμούς. Μόλαταυτα, καθίσταται αδύνατον για τον αναγνώστη να μην σπαράξει στο κλάμα, παρακολουθώντας την τραγική ιστορία του νεαρού Πάρη, που η παιδική ψυχή του παρά την ισοπέδωση του από τον βιασμό της βρίσκει κουράγιο, βρίσκει θάρρος, βρίσκει άνεμο να πλεύσει ξανά στον ωκεανό της ζωής.

Κατά τη γνώμη μου, η κυρία Μαρούση έθεσε ψηλά τον πήχη  με τον πρώτο της μυθιστόρημα.  Περιμένω με αγωνία το επόμενο.

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Εγώ ήμουν ο Μινώταυρος. Εγώ κι η Αριάδνη. Απ’ την αρχή στα χέρια μου κρατούσα το μίτο και τη μοίρα του Θησέα, του δόλιου εαυτού μου. Δικός μου κι ο λαβύρινθος. Εγώ ήμουν ο λαβύρινθος. Εγώ τον κατασκεύασα, μόνος μου μπήκα μέσα, με αφέλεια αφέθηκα να περιηγηθώ στους διαδρόμους του. Δυο χρόνια. Πόσο απλό ήταν να βγω. Αν εμπιστευόμουν την Αριάδνη, αν δεν φοβόμουν τον Μινώταυρο, αν ελευθέρωνα το μίτο. Αν ήξερα απλώς τότε πως κάθε λαβύρινθος κρύβει μια εξώπορτα…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Χρυσή Μαρούση γεννήθηκε κι εξακολουθεί να ζει στη Θεσσαλονίκη με τον σύζυγο και τα δυο τους παιδιά. Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική κι ακολούθησε σπουδές αγιογραφίας.

Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος από το 2010 και το παραμύθι της "Με νοιάζει, θέλω και μπορώ" έλαβε έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στα πλαίσια του 31ου πανελλήνιου λογοτεχνικού διαγωνισμού Αθηνών για το έτος 2012. Tο "Κάθε λαβύρινθος κρύβει μια εξώπορτα" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας