ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ της Σοφίας Κορωνίδου: Οι αυτόχειρες της καρδιάς μου της Κερασίας Βούσβουρα

Λυγμοί, σιωπηλές κραυγές, ερημιά και πόνος μεταμορφώνονται σε στίχους. Στίχοι για τον έρωτα, τα λάθη, την αναμονή, την μοναξιά, την απώλεια και την τρέλα.  Απλοί στίχοι που στάζουν αίμα και αλήθεια. Βαθύ έρεβος κόντρα σε εύθραυστο φως που επιμένει να υπάρχει κι ας συνθλίβεται από την αιχμηρή πραγματικότητα.

Την ποίηση της κυρίας Βούσβουρα δεν την διαβάζεις, δεν την ακούς.  Τη γεύεσαι, τη μυρίζεις, τη νιώθεις να κυλάει στο ίδιο σου το αίμα και να ξεσκίζει τα σωθικά σου με το μαχαίρι των λέξεων. 

«Ο λυγμός πνίγηκε χτες βράδυ

στα ρηχά της ψυχής σου.

Για πάντα.»

Οι ιστορίες που διηγείται είναι οι δικές σου ιστορίες, ο δικός σου πόνος και οι δικές σου ανομολόγητες μύχιες ελπίδες.

Αγάπησα αυτή τη συλλογή, μα πιο πολύ αγάπησα το παρακάτω ποίημα:

Γυναίκα

Γυναίκα που αγάπησε

Και πόνεσε μην τη φοβάσαι.

Από σένα δε θα ζητήσει τίποτα.

Ξέρει που βαδίζει.

Τα πόδια της στη θάλασσα

και το μυαλό της στον ουρανό.

Αν δεν την αγαπήσεις γι’ αυτό που είναι,

Φύγε.

Πίσω μην κοιτάξεις.

Άφησέ την να μιλάει στο φεγγάρι

και στον αέρα που περνάει

απ’ το ανοιχτό παράθυρο.

Βιογραφικο

Η Κερασία Βούσβουρα γεννήθηκε στη Γερμανία τo 1972. Μεγάλωσε στις Γλαφυρές Βόλου. Σπούδασε παιδοψυχολογία στο ΕΚΚΕΣ College, στη Θεσσαλονίκη όπου και διαμένει. Για εκείνη η Θεσσαλονίκη είναι η μαγική πόλη των θαυμάτων. Γράφει από μικρή για να ξεφεύγει από την πραγματικότητα και να αυτοθεραπεύεται. Η γραφή αποτελούσε για χρόνια το κρυφό της μυστικό που φύλαγε καλά στα συρτάρια της ψυχής της. Το 2017 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "Σκέψεις Δια-λόγου". Το 2018 εκδόθηκε η δεύτερή της ποιητική συλλογή με τίτλο "Venceremos" από τις εκδόσεις "Ανεμόεσσα". Είναι μέλος του μη κερδοσκοπικού σωματείου "Το ράφι της Αγάπης".

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ της Σοφίας Κορωνίδου: Η θλίψη του αιώνιου στοχασμού της Μαρίας Κιβιδιώτου

Η ανάγνωση του βιβλίου «Θλίψη του αιώνιου στοχασμού» της κυρίας Κιβιδιώτου ξεκίνησε κάπως περίεργα.  Ίσως έφταιγε ο φιλοσοφικός του τίτλος.  Ίσως έφταιγε το εξεζητημένο του εξώφυλλο (το οποίο διαβάζοντας το βιβλίο αντιλήφθηκα ότι ήταν εξαιρετικά ταιριαστό).  Δεν ξέρω.

Διάβασα μερικές σελίδες, χωρίς να είμαι σίγουρη αν θα μου αρέσει.  Το αναγνωστικό μου ένστικτο, όμως, επέμενε να συνεχίσω και, ευτυχώς, το άκουσα.  Από ένα σημείο της ιστορίας και μετά ήταν πλέον αδύνατο να το αφήσω από τα χέρια μου μέχρι να ολοκληρωθεί.  Έπαθα προσωρινή κώφωση και έχασα τη μιλιά μου και την επαφή μου με τον γύρω κόσμο, ωσότου φτάσω στο συγκλονιστικό του τέλος.

Πρόκειται για έναν μονόλογο με την μορφή επιστολής. Ο ήρωας ξεδιπλώνει αργά, με ρεαλισμό και τρυφερότητα την προσωπική του ιστορία, από τη στιγμή που γνώρισε την γυναίκα της ζωής του και την αγάπησε βαθιά.   Μια αγάπη που θα κατέληγε σε εμμονή και θα του στερούσε τα πάντα.  Δεν πρόκειται για κάποια μελοδραματική ιστορία έρωτα και προδοσίας, σύμφωνα με τα Χολιγουντιανά πρότυπα, αλλά η εξιστόρηση της βασανιστικής αγωνίας, του ψυχικού πόνου και της αφόρητης μοναξιάς ενός πραγματικά ευαίσθητου ανθρώπου με διαταραγμένο τρόπο σκέψης.  Η συγγραφέας, διαθέτοντας την απαραίτητη ενσυναίσθηση, συγγραφική δεξιοτεχνία και πραγματική γνώση της ψυχολογίας, καταφέρνει να μας «φορέσει το πετσί» του τραγικού ήρωα της και να ζήσουμε μαζί του κάθε κομμάτι αυτού του έρωτα, να τον δούμε μέσα από τα δικά του μάτια, να τον φιλτράρουμε μέσα από το δικό του διαστρεβλωμένο πρίσμα.  Να υποφέρουμε μαζί του, να θυμώσουμε  μαζί του, να νιώσουμε την απελπισία του και στο τέλος να οδηγηθούμε μαζί του στην κάθαρση.

Με εντυπωσίασε τόσο το εν λόγω πεζογράφημα που θέλησα να το μοιραστώ με μια καλή φίλη, επίσης βιβλιοφάγο και απαιτητική αναγνώστρια, την εκπαιδευτικό, κυρία Νάσια Παπαγιαννίδου.  Μου έγραψε τη γνώμη της και με την άδεια της, τη δημοσιεύω και αυτήν:

Είναι ένα βιβλίο που πραγματικά από την αρχή κιόλας σε παρασέρνει και οι σελίδες κυλούν η μία μετά την άλλη, φτάνοντας κάπως έτσι στο τέλος της ιστορίας με μια ανάσα. Η κ. Κιβιδιώτου κατάφερε μέσα σε λίγες ώρες να με κάνει να νιώσω τον θυμό, την αγάπη, τη θλίψη και την ανακούφιση. Με γύρισε πίσω στα δικά μου παιδικά χρόνια και τις σκανταλιές που κάναμε μικρά, καθώς επίσης, μου θύμισε και τους παιδικούς έρωτες και πως αυτοί εκφράζονται σε εκείνες τις ηλικίες.

Μέσα σε ένα πέρασμα από τον παιδικό, στον εφηβικό και μετέπειτα στον ενήλικο έρωτα, οι περιγραφές των συναισθημάτων χαράχθηκαν βαθιά μέσα μου. Τόση ματαίωση και ταυτόχρονα τόση αγάπη. Πρόκειται για τον ορισμό του αναπόφευκτου έρωτα που όλοι κάποια στιγμή έχουμε ζήσει.

Ένας «άρρωστος» νους που έχει στρεβλώσει κάθε εικόνα και κάθε πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να χάσει και τον ίδιο του τον εαυτό. Ένα απολογητικό γράμμα, τόσο αυθεντικό και σκληρό, μα τόσο ρομαντικό και γεμάτο αγάπη. Όλα αυτά από έναν άνθρωπο που δεν ήξερε την αλήθεια από το ψέμα και που τελικά κατέληξε να σιωπά μια για πάντα, γιατί οι αναμνήσεις ήταν τόσο επώδυνα μπερδεμένες και δυνατές που δεν άντεχε άλλο.

Σε μια δίνη συναισθημάτων, λοιπόν, έρχεται  κάποια στιγμή η λύτρωση με τρόπο τόσο παραστατικό και έντονο, όπως στα παραμύθια- βροχή, κατακλυσμός και έπειτα η κάθαρση, η ηρεμία, η «Θεία Δίκη».

Η θλίψη του αιώνιου στοχασμού είναι από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία λογοτεχνίας που έχω διαβάσει!

  

Οπισθόφυλλο:

«Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία μου και πέρασαν χρόνια για να καταλάβω τη δική σου κι ας ακούγεται μόνο μια φτηνή δικαιολογία». Τι άλλο μπορεί κανείς να κάνει, όταν είναι κλεισμένος μες στη σιωπή του μυαλού του, από το να γράψει για να βρει την άκρη; Χάρη σ’ ένα αστείο περιστατικό, που γίνεται η αφορμή να γνωριστούν τα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας, αρχίζει να ξετυλίγεται ένα κουβάρι που μπερδεύεται ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα. Ένα γέλιο που μοιάζει γουρουνίσιο γίνεται αφορμή ώστε να φορέσει εκείνος τη μάσκα ενός ζώου και να πορευτεί μ’ αυτήν για το υπόλοιπο της ζωής του. Το θέμα της λεπτής ισορροπίας του μυαλού, της σκέψης που αιώνια θα τρώει τον άνθρωπο και της θλίψης που προκαλεί το κανονικό ή το μη κανονικό –όπως αυτό ορίζεται από τον καθένα− διαπερνούν το κείμενο που κινείται διαρκώς ανάμεσα σε σκηνές ρεαλισμού και φαντασίας. Η τραγικότητα των ηρώων είναι ο ίδιος ο εαυτός τους, που μέσα στην ανάγκη τους να ζήσουν στερούνται εν τέλει τα πάντα. Ακόμα κι αυτό όμως είναι η αλήθεια; Ίσως ναι ίσως και όχι, δεν παύει όμως να είναι μια εκδοχή της με το αποτέλεσμα να παραμένει το ίδιο. Μια δολοφονία με έναν ένοχο ή περισσότερους; Η αλήθεια μου στηρίζεται σε σένα.

Βιογραφικό:

Η Μαρία Κιβιδιώτου γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε

Ψυχολογία και τώρα είναι τελειόφοιτη του δεύτερου πτυχίου της στη Φιλολογία. Έζησε και εργάστηκε αρκετά χρόνια στην Αθήνα. Τα τελευταία επτά χρόνια ζει στην Κύπρο, εργάζεται ως υπάλληλος σε φαρμακευτική εταιρεία, ενώ παράλληλα ασχολείται με το θέατρο και τη συγγραφή. Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στην Αθήνα και έχει συμμετάσχει στα βιβλία: «21 Νέες Φωνές» από τις εκδόσεις Ελευθερουδάκη, «4 Λεπτά» από τις εκδόσεις Πατάκη και στην έκδοση «Κυπριακή Φιλολογική Πρωτοχρονιά» από τον ΕΠΟΚ. Τα τελευταία χρόνια γράφει σε διάφορα λογοτεχνικά μπλοκ και σελίδες στο διαδίκτυο. Η σχέση της με τη λογοτεχνία ξεκινά από νωρίς και δε σταμάτησε ποτέ, ενώ προς το τέλος του δημοτικού γράφει τις πρώτες της ιστορίες όπου και συνεχίζει μέχρι σήμερα με ποιήματα, διηγήματα και μυθιστορήματα. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο ΕΚΕΒΙ, ενώ περάσανε πολλά χρόνια μέχρι να βρει το θάρρος να βγάλει τα γραπτά της από τα συρτάρια. Θαυμάζει την κλασική λογοτεχνία και τους συγγραφείς που την εκπροσωπούν και θεωρεί το γράψιμο ως τη μόνη μορφή ελευθερίας.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ της Σοφίας Κορωνίδου: Τα Λογοπαίγνια μιας ύπουλης αλήθειας - ποιητική συλλογή του Σαράντου Φράγγου

Ποίηση είναι η έκφραση των συναισθημάτων και των πιο βαθιών σκέψεων μας με λέξεις.  Στίχοι βαλμένοι στη σειρά με ρυθμό ή φαινομενική αταξία.  Λέξεις σταθερές, γρανιτένιες, γεμάτες κύρος σαν βράχοι ουσίας, ή άλλες φορές ανάλαφρες, άπιαστες, αέρινες και συννεφένιες όπως το άρωμα του γιασεμιού τη νύχτα, και στίχοι μεστοί νοημάτων, εμφανών ή περισσότερο αόριστων. 

Στην απλή, έντιμη και ταπεινή μου σχέση, ως αναγνώστρια, με την ποίηση, έχω συγκινηθεί, έχω πονέσει, έχω ενθαρρυνθεί, έχω ερωτευτεί, και κάποιες φορές έχω σκυλοβαρεθεί, έχω απογοητευτεί και έχω στριφογυρίσει τα μάτια  με απελπισία.  Έχω χαρεί και αισθανθεί κρυφή υπερηφάνεια για νέους πολύ ταλαντούχους ποιητές (και κάποια ανακούφιση που εξακολουθεί να υπάρχει καλή ποίηση) και έχω θυμώσει και απηυδίσει με πολλούς, αυτοαποκαλούμενους ποιητές που τα πονήματα τους είναι κενά τόσο νοήματος όσο και συναισθήματος και οι στίχοι τους πλέουν μέσα σε έναν αβαθή ωκεανό βαρύγδουπων ακατανόητων λέξεων χωρίς άλλο σκοπό πέραν του ρηχού ενθουσιασμού όσων θα προσποιηθούν ότι καταλαβαίνουν (γιατί όπως λέει και ο Έλιοτ: Η Ποίηση δεν είναι η απελευθέρωση των αισθημάτων, αλλά η δραπέτευση από τα αισθήματα. Δεν είναι η έκφραση της προσωπικότητας αλλά η δραπέτευση από την προσωπικότητα. Αλλά θα πρέπει κανείς να έχει αισθήματα και προσωπικότητα για να θέλει να δραπετεύσει από αυτά.)

Και μετά στα χέρια μου έπεσε η ποιητική συλλογή του Σαράντου Φράγγου.  Και αρχικά δεν ήξερα τι να πω. 

Στίχοι πλεγμένοι σε διάφορα είδη ομοιοκαταληξίας που δίνουν έναν χορευτικό παιχνιδιάρικο ρυθμό στα ποιήματα του, που δε δεσμεύονται από συγκεκριμένη θεματική.  Στίχοι αθυρόστομοι, εκφράσεις κλισεδιάρικες, με την αργκό άλλοτε να συμπορεύεται κι άλλοτε να παλεύει με την καθαρεύουσα και τις επιτηδευμένα πομπώδεις εκφράσεις.  Μια γνήσια σάτιρα της ποίησης, των ποιητών και της σοβαροφάνειας της τέχνης.  Μια συνεχής διασκεδαστική αντιπαράθεση ανάμεσα στο κωμικό  και τραγικό που καταλήγουν, όπως και στην ζωή, να στηρίζουν και συμπληρώνουν το ένα το άλλο.  

Τα μηνύματα των ποιημάτων του κυρίου Φράγγου είναι σαφή και δοσμένα με απλότητα και περιπαικτική διάθεση.  Αν και το αγαπημένο μου από τη συλλογή είναι το ποίημα Αίσθημα (Είπες πως θα σαι πέλαγος και σκάφος αγοραίο, με υπεσχέθης τον Μπιζέ κι ακούω Ζαγοραίο), σας παραθέτω το ποίημα Φανφάρας που κατ’ εμέ δίνει με ακρίβεια το στίγμα της αντίληψης του ποιητή για τη σύγχρονη εποχή και τέχνη και καταδεικνύει ευκρινέστατα τη σατιρική του διάθεση προς όλους, αλλά και προς τον ίδιο του τον εαυτό:

ΦΑΝΦΑΡΑΣ

Γεια σου ποιητή Φανφάρα 

πάντα θα μας οδηγείς 

θα μας πίνεις τα τσιγάρα 

και το νάμα της πηγής

Με τη φράντζα ανταριασμένη 

πλέκεις στίχους επικούς            

τους ακούν οι τρελαμένοι  

και σχολάν τους ειδικούς

Τέτοια χάρη τέτοιο ύφος  

τόση πλέρια αρχοντιά 

έχει μόνο τοκογλύφος 

από ξακουστή γενιά

Γεια σου ποιητή Φανφάρα 

είσαι ένας από μας         

για τη γη έχεις λαχτάρα 

όμως θες και να πετάς

Βιογραφικό Σημείωμα 

Ο Σαράντος Φράγγος, μολονότι Λέσβιος, γεννήθηκε στην Αθήνα.  Σπούδασε νομικά αλλά τον κέρδισαν οι ελαιοχρωματισμοί.  Έχουν εκδοθεί οι ποιητικές συλλογές του Τραγουδία, Donkey Road, Αθήνα 2015 και Κοίτα μη χαθείς,  Εκδόσεις Αίτιον 2018.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ της ΣΟΦΙΑΣ ΚΟΡΩΝΙΔΟΥ: "ΧΑΡΤΙΝΟΣ ΚΥΚΝΟΣ" της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΧΛΩΡΟΚΩΣΤΑ

Δεκατρείς ιστορίες αδυσώπητα ρεαλιστικές.  Αδυσώπητα ανθρώπινες.  Αδυσώπητα τρυφερές.  Δεκατρείς ιστορίες που χαράσσονται στην ψυχή του αναγνώστη με γυαλί φτιαγμένο από κατεστραμμένα όνειρα, ξεθωριασμένες ελπίδες, αιμορραγούσα συμπόνια και ανεξάντλητες ποσότητες αγάπης και ενσυναίσθησης. 

Ιστορίες ανθρώπων που η εξάρτηση σε ουσίες, η κατάθλιψη, η νοητική υστέρηση και κάθε είδους ψυχικές, σωματικές και πνευματικές ασθένειες τους στερούν άλλοτε την αναπνοή, άλλοτε τη θέληση να υπάρχουν κι άλλοτε απλά αυτό που ονομάζουμε «φυσιολογική ζωή».  Πραγματικοί ήρωες στριμωγμένοι στο περιθώριο της ευτυχίας και καθηλωμένοι σε καροτσάκια και σε κρεβάτια νοσοκομείων, γενναίοι μαχητές που πολεμούν με το ίδιο τους το μυαλό, την ίδια τους τη σάρκα, την ίδια τους την ύπαρξη. 

Κάθε ιστορία και ξέσπασμα σε κλάματα. Κάθε ιστορία και ντροπή για τα παράπονα και τη γκρίνια μου, για την αγνωμοσύνη μου απέναντι στην εξαιρετική μου τύχη να είμαι υγιής κι αρτιμελής.  Κάθε ιστορία και ένα σκληρό μάθημα θάρρους. Κάθε ιστορία και ένα απαλό χάδι αλήθειας.

Ένα εξαιρετικό βιβλίο από μια αγαπημένη συγγραφέα.

Οπισθόφυλλο

Όταν ακουμπάμε το σώμα ενός ανθρώπου κάτω από το δέρμα ακουμπάμε την ψυχή του. Την ακουμπάμε με το δικό μας δέρμα μα και με τη δική μας ψυχή, που ζει κάτω από το δέρμα μας. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να τους αγγίζεις δίχως λόγο. Είναι το σώμα τους και η ψυχή τους. Όμως αυτοί εδώ οι άνθρωποι είναι αβοήθητοι, δεν έχουν τη δύναμη να ορίσουν ποιος τους ακουμπά. Αυτοί εδώ οι άνθρωποι είναι στα χέρια μας. Και τα χέρια μας θα πρέπει να μάθουν να αγγίζουν με σεβασμό. Τα χέρια μας δεν εισβάλλουν. Δεν είναι εργαλείο. Είναι φτερό… Ναι; Φτερό, καταλαβαίνεις; 

Μια νέα γυναίκα, που ξεκινάει σιγά σιγά τη σταδιοδρομία της στο προσωπικό οίκων ευγηρίας, ψυχιατρικών κλινικών, μονάδων απεξάρτησης ή ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, αφηγείται τις εμπειρίες της. Οι δεκατρείς ιστορίες αυτού του βιβλίου φέρουν ως τίτλο τα ονόματα (ή, μάλλον, τα ψευδώνυμα) των ανθρώπων που τη σημάδεψαν στην πορεία της. Καθένας τους κι ένα ξεχωριστό μάθημα. Γι’ αυτό και τίποτε απ’ όσα λαμβάνουν χώρα σ’ αυτές τις ιστορίες δεν εκφράζεται διά του δικού τους στόματος, αλλά διά στόματος ενός ανθρώπου που ανήκε στον «έξω κόσμο», εκεί όπου το γήρας, η ασθένεια ή η αναπηρία είναι πάντα ταμπού. Αρκεί όμως ένα μικρό άνοιγμα προς τον «κόσμο εκεί μέσα» για να διαπιστώσει κανείς ότι, τελικά, το μόνο αφύσικο σ’ αυτήν τη ζωή είναι το να περιφρονείς, ενώ το μόνο ακατόρθωτο το να μην μπεις –έστω και μία φορά– στον πειρασμό να προσπαθήσεις.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Κατερίνα Χλωροκώστα γεννήθηκε στο Σίντελφιγκεν της Γερμανίας. Έζησε τα παιδικά της

χρόνια στην Κατερίνη και την περίοδο της εφηβείας ξαναγύρισε στη Γερμανία, όπου φοίτησε στο Λύκειο του Τύμπιγκεν. Έκανε σπουδές Κοινωνικών και Συμπεριφορικών Επιστημών με εξειδίκευση στην Ψυχολογία και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Δραματοθεραπεία. Εργάσθηκε δεκαέξι χρόνια στο ΚΕΘΕΑ όπου μετεκπαιδεύτηκε ως Σύμβουλος εξαρτήσεων και διετέλεσε Διευθύντρια σε διάφορες μονάδες του, μεταξύ τον οποίων και στη Θεραπευτική Κοινότητα ΙΘΑΚΗ. Έχει δημιουργήσει τους «Κύκλους Ζωής», μια εναλλακτική δομή μέσα από την οποία δραστηριοποιείται οργανώνοντας σεμινάρια, συναντήσεις και ομάδες αυτοβοήθειας και προσωπικής ανάπτυξης. Ζει στην Περαία Θεσσαλονίκης με τον σύντροφο της και τα δυο αγόρια τους. Από το 2011 διατηρεί την ιστοσελίδα Kapaworld και το Μικρό Λευκό Κοχύλι είναι η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ: ΕΝΟΧΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΠΑΝΟΥ

Η ιστορία του Ντάνιελ και της Ζωής είναι μια μοντέρνα κινηματογραφική ιστορία αγάπης. 

Την αναφέρω ως κινηματογραφική για δύο λόγους. Πρώτον γιατί είναι έτσι στημένη που θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ταινία. Και δεύτερον γιατί διαθέτει όλη τη ρομαντική «αφέλεια» ενός φιλμ που αφορά έναν μεγάλο έρωτα. Η ροή της είναι γρήγορη, οι ανατροπές ραγδαίες και θεωρώ ότι κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Κυρίως των πιο νεαρών αναγνωστών που ίσως ταυτιστούν και περισσότερο. Τόσο γιατί οι ήρωες είναι δυο σύγχρονοι άνθρωποι με σύγχρονες συνήθειες και με σύγχρονη αντίληψη για τον έρωτα, αν και με αρκετές πινελιές vintage ρομαντισμού πιο παλαιών εποχών, όσο και γιατί η πλοκή, οι διάλογοι και ο τρόπος που ο συγγραφέας σκηνοθέτησε την ιστορία του παραπέμπουν σε πιο σημερινές μορφές τέχνης και έκφρασης με λιγότερες περιγραφές, αναλύσεις και μακριές επεξηγήσεις. 

Ο συγγραφέας μέσα από το λογοτεχνικό στερεότυπο του πλούσιου, πανέμορφου, περιζήτητου εργένη που διαλέγει την άσημη, φτωχή αλλά δυναμική και αξιοπρεπή κοπέλα για γυναίκα της ζωής του, καταφέρνει να περάσει κάποια ρεαλιστικά μηνύματα, ραγίζοντας την επιφάνεια της φαινομενικής τελειότητας και αφήνοντας να φανούν οι, τραγικές κάποιες φορές, συνέπειες της αψεγάδιαστης, ανέμελης ζωής των οικονομικά ευκατάστατων συνανθρώπων μας. Τόσο αναφορικά με την επίδραση τους στις ζωές των κοντινών τους προσώπων, όσο και στην εξέλιξη της προσωπικότητας τους και στην προσωπική τους ωρίμανση. 

Πρόκειται για μια περιπετειώδη ερωτική φαντασίωση, στην οποία οι απίστευτες καταστάσεις, που θέτουν εμπόδια στην εξέλιξη της σχέσης των δύο εραστών είναι πολλές, δραματικές και εν τέλει ανίσχυρες να τους χωρίσουν. Απαγωγές, ατυχήματα, ζηλόφθονες αντίζηλες, τραυματικά μυστικά του παρελθόντος. Ένα τσουβάλι λόγοι και αιτίες για να πάψουν να είναι μαζί οι δύο ήρωες. 

Παρόλα αυτά, κόντρα στον καιρό, κόντρα στους ανθρώπους και τις δυσκολίες, η αγάπη επιβιώνει.

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Η τέλεια ζωή του, κρύβει τα μυστικά του…

Η ζωή του Ντάνιελ Χάζαρντ φαντάζει τέλεια: ακριβά αμάξια, πολυτέλεια που φτάνει ως το έπακρό της… και ένα ξενοδοχείο που φέρει το ακριβοθώρητο επίθετό του και βρίσκεται στην καρδιά της Θεσσαλονίκης.

Το πεντάστερο ξενοδοχείο Χάζαρντ θεωρείται το στολίδι του Θερμαϊκού. Διαθέτει όλες τις ανέσεις και μπορεί να ικανοποιήσει όλα τα γούστα των διάσημων πελατών του. Πίσω του, όμως, κρύβει μια σκληρή δουλειά. Μια δουλειά που βοηθά το μεγάλο αφεντικό του να ξεχνά…

Αυτή η καθημερινή ρουτίνα, όμως, σπάει για τον εργασιομανή, κύριο Χάζαρντ, όταν συναντά μία από τις καινούργιες καμαριέρες που πρόκειται να προσλάβει. Την Ζωή. Και είναι τότε, που ο Ντάνιελ θα πιστέψει πως μπορεί ίσως, και να λυτρωθεί από τις σκιές του παρελθόντος.

Η μοίρα μοιάζει να τους φέρνει μέρα με τη μέρα τόσο κοντά, αντιμέτωπους με τα πιο ανείπωτα συναισθήματα που τρέφουν ο ένας για τον άλλο, καθώς επίσης, και με μια σειρά από κινδύνους που βρίσκονται στον δύσβατο δρόμο τους.

Μα ο πιο μεγάλος κίνδυνος, δεν έχει εμφανιστεί ακόμα. Η αιτία που βασανίζει τον Ντάνιελ, και τα ένοχα μυστικά του είναι έτοιμα να βγουν στο φως… και απειλούν να τον καταστρέψουν.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννημένος τον Δεκέμβριο του 1990, κατάγεται από την

Θεσσαλονίκη και μένει μόνιμα στην Χαλκιδική. Το θέατρο και το τραγούδι ήταν πάντα τα κυρίαρχα όνειρά του. Μια απλή συμμετοχή σε μια θεατρική παράσταση του σχολείου, τον προέτρεψε γρήγορα να μπει σε μια θεατρική ομάδα όπου εκτός από ρόλους που ενσάρκωνε σκηνοθετούσε και τις χορογραφίες. Η αγάπη του για τη συγγραφή και την γραφιστική ήρθαν σχεδόν μαζί, όταν στη δευτέρα λυκείου έγραψε τα 9 πρώτα κεφάλαια ενός μυθιστορήματος τρόμου. Μετά το λύκειο δυο χρόνια έφταναν για να εμπλουτίσει περισσότερο το ταλέντο που είχε από μικρός σε μια ιδιωτική σχολή ως γραφίστας.

To 2016 κερδίζει το πρώτο βραβείο διηγήματος στην κατηγορία τρόμου LARRY NIVEN 2016 (Βραβείων λογοτεχνίας του φανταστικού) με το διήγημά του «Το Μυστικό του Θεριστή» και το 2017 κερδίζει επίσης, στον ίδιο λογοτεχνικό διαγωνισμό δυο βραβεία με τα διηγήματα «Η Μάχη των Βελντάρων» και «Η κατάρα των ψυχών». Τα «Ένοχα Μυστικά» είναι το πρώτο μυθιστόρημά του καθώς και το πρώτο της τριλογίας των Μυστικών.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ: "ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ" του ΔΗΜΗΤΡΗ ΒΑΓΕΝΑ

Εικοσιοχτώ ιστορίες στα όρια του μεταφυσικού. 

Εικοσιοχτώ διηγήματα που προκαλούν τον τρόμο, την φρίκη, την αγωνία. 

Εικοσιοχτώ λόγοι που δε θα σε αφήσουν να κοιμηθείς το βράδυ. 

Ο συγγραφέας με τη δωρική και εύστοχη του πένα καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο και τις τρίχες στο σβέρκο του όρθιες. Φαντάσματα που αναζητούν Ναζί εγκληματίες και χαμένους αγαπημένους, βαμπίρ που διψούν για ανθρώπινο αίμα, σκυλιά από την κόλαση που καταδιώκουν παιδόφιλους, δέντρα που επικοινωνούν με τους ανθρώπους, σαρκοβόρες γοργόνες και άλλα μυθικά πλάσματα που απομυζούν τη ζωτική ενέργεια των θνητών και τιμωρούν την περιέργεια ή την έπαρση τους, και άλλα πολλά υπερκόσμια πλάσματα πρωταγωνιστούν στις σύντομες, μα ξεχειλίζουσες εικόνες, συγκίνηση και ένταση, ιστορίες του Δημήτρη Βαγενά. 

Συμβουλή προς τους αναγνώστες: συνετό είναι να μην διαβαστούν νύχτα.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Δημήτρης Βαγενάς γεννήθηκε στο Αίγιο τον Γενάρη του ’61.

Άρχισε να γράφει τον Μάιο του ‘12 στα αγγλικά, σε ένα

μπλογκ με αλλοδαπούς. Συστηματικά και στα ελληνικά άρχισε μετά από ένα χρόνο. Δυο ανθολογίες, περιέχουν έργα του. Το μονόπρακτο, "Οι κυνηγοί" στην θεατρική ανθολογία του οίκου Όστρια και το διακριθέν διήγημα του "Φοβού τους Αχαιούς", στον πρώτο διαγωνισμό Ασημένια Σελίδα 1, στην ανθολογία 'Διήγημα 1' των εκδόσεων Εντύποις και Μωραΐτης. Στον ίδιο διαγωνισμό η νουβέλα του πολιτικής φαντασίας, "Αν όμως" έλαβε τον Α' έπαινο, ανάμεσα σε 238 συμμετοχές.

Επίσης έχει εκδοθεί η νουβέλα του "Η Έμπνευση Και Που Να Την Βρείτε", ένα ψυχολογικό θρίλερ. Το ιστορικό έπος "Eλ Αχμαρ - O Κόκκινος", η διακριθείσα νουβέλα "Αν όμως", η συλλογή τρόμου “Η πιο σκούρα απόχρωση του σκοταδιού”, η νουβέλα φιλοσοφικής αναζήτησης “Ο θηρευτής και οι προστάτες της αιώνιας ψυχής” και το σε μορφή τσέπης “Το μυστικό”. Αμέσως μετά το έβδομο βιβλίο του το κοινωνικό μυθιστόρημα “Στον Όλυμπο της Ζανζιβάρης”.

Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων φαντασίας “Στα όρια της φαντασίας”, όπως Το “Οίκαδε” και οι “Ιστορίες πέρα από την πραγματικότητα”, δυο συλλογές, η πρώτη με τρεις ιστορίες για την ανθρώπινη φύση και η δεύτερη η πρώτη του προσπάθεια να αποδώσει το αγαπημένο του είδος της επιστημονικής φαντασίας. Τελευταίο του μυθιστόρημα, προς το παρόν η “Ιστορία αγάπης”. Ένας, κατά τα φαινόμενα, ανεκπλήρωτος έρωτας ανάμεσα σε έναν ευνούχο και μια παλλακίδα στην Κίνα του 18ου αιώνα. Το ευθυμογράφημα “Αλήθειες σαν ψέμα” και η συλλογή τριών ιστορικών νουβελών “Το μακρύ ταξίδι στον Άδη” είναι τα τελευταία του έργα.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ της Σοφίας Κορωνίδου: "ΕΝΘΕΟΙ" της Αικατερίνης Λεύκα

ένθεος -η / -ος -ο [énθeos] Ε17 : (λόγ.) που είναι σαν να έχει μέσα του το Θεό ή το θείο· που προέρχεται, εμπνέεται από θεϊκή δύναμη· (πρβ. θεόπνευστος): Ένθεη μανία. Ένθεα έπη. || ~ ζήλος, ενθουσιώδης.
(λεξικό της κοινής νεοελληνικής, ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη)

Απόσπασμα από τον πρόλογο:

«Αλλά αυτό που θα ήθελα κυρίως να τονίσω μέσα από το ζωντάνεμα των ιστορικών αυτών προσώπων είναι πως το πιο σημαντικό γι’ αυτούς ήταν να σταθούν ακέραιοι, πιστοί στις αρχές και στις αξίες τους. Ό,τι κι αν τους κόστισε αυτό σε υλικά, ανθρώπινα μέτρα, σε πόνο και θλίψη, ακόμα και αν το πλήρωσαν με την ίδια τους την ζωή, δεν νομίζω πως θα μετάνοιωναν ποτέ για τις επιλογές τους, που επιβεβαίωσαν την ελευθερία του πνεύματός τους και την πραγματική τους ποιότητα»

Διαβάζοντας τον πρόλογο του βιβλίου της Αικατερίνης Λεύκα ένιωσα ανυπόμονη να γνωρίσω τους ήρωες της.  Σε μια εποχή στερούμενη έμπνευσης, ένα βιβλίο όπως αυτό είναι ένας μικρός θησαυρός για τους αναγνώστες.  Και δεν με απογοήτευσε.

Ο θαυμασμός και ο σεβασμός με τον οποίο αντιμετώπισε κάθε ξεχωριστή προσωπικότητα από όσες αναφέρονται στις ιστορίες της μου έκαναν βαθιά εντύπωση και με χαροποίησαν ιδιαίτερα καθώς επιτέλους προβάλλονταν οι αληθινές ανθρώπινες αξίες: όπως η ακεραιότητα, το ήθος, η δικαιοσύνη, η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός στους νόμους,  η ανιδιοτέλεια, η ταπεινότητα και η σεμνότητα, το θάρρος εμπρός στο θάνατο και η αυτοθυσία.

Η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι εξαιρετική.  Το λεξιλόγιο είναι πλούσιο χωρίς να είναι πομπώδες ή υπερβολικά εξεζητημένο αλλά ούτε και απλοϊκό.  Δεν κουράζει καθόλου τον αναγνώστη, ακόμα και τον πιο απαιτητικό, και τον μεταφέρει μέσα στο κλίμα της αρχαίας εποχής.  Με τις αναφορές στις συνήθειες και στα ήθη των ανθρώπων του τότε, νιώθει κανείς πως βρίσκεται μαζί με τους ήρωες και λαμβάνει μέρος στην εξέλιξη της ιστορίας.  Η ροή είναι γρήγορη, όπως οφείλει να είναι σε ένα διήγημα που πρέπει να πει πολλά με λίγες λέξεις.  Το συναίσθημα είναι έντονο, ο αναγνώστης γνωρίζει τον ήρωα, τον συμπονά και ταυτίζεται μαζί του.  Ο αναγνώστης εμπνέεται, προβληματίζεται και επηρεάζεται βαθιά.  Δεν είναι απλώς μερικές διασκεδαστικές ιστορίες ή αφηγήματα διδακτικού χαρακτήρα.  Είναι ζωντανά παραδείγματα ήθους και αξιοπρέπειας.

Από όλες τις ιστορίες που διάβασα ξεχώρισα μία, την  ιστορία της Μυρτώς,  της φημολογούμενης πρώτης γυναίκας του Σωκράτη.  Μια γυναίκας που εκτός από εξαιρετικά αξιοπρεπής και έντιμη, είχε βαθιά και υπέροχη ψυχή που ξεχείλιζε από καλοσύνη. Η Μυρτώ είναι ο τύπος του ανθρώπου που είναι φύσει γενναιόδωρος και που ήρθε στον κόσμο να μοιράσει φως και αγάπη προς όλους.  Αγάπησα όλους τους «ένθεους» ήρωες της κυρίας Λεύκα, όμως η Μυρτώ είναι αυτή που κέρδισε την καρδιά μου.

Γιατί κατά την ταπεινή μου γνώμη η αρετή της καλοσύνης και της φιλανθρωπίας ξεπερνά κάθε άλλου είδους αρετή και ηθικό προτέρημα.

«Η Αικατερίνη Λεύκα δεν είναι μόνο Ελληνίδα, είναι επίσης ελληνίστρια. Πέρα λοιπόν από το Βυζάντιο και τις εικόνες, γνωρίζει την Αρχαιότητα σε βάθος και μας οδηγεί να την ξαναζήσουμε, εκμηδενίζοντας κάθε απόσταση, με τον πιο οικείο και αληθινό τρόπο. Αυτό είναι το θέμα της παρούσας ανθοδέσμης διηγημάτων, που το καθένα τους φέρνει επί σκηνής ένα πρόσωπο, ήρωα ή ηρωίδα, περισσότερο ή λιγότερο ιστορικά γνωστό, αλλά πάντα συλλαμβανόμενο σε μια στιγμή (τέσσερις φορές στα πρόθυρα του θανάτου…) που η Ιστορία δεν συγκράτησε. Η συγγραφέας γλιστρά έτσι μέσα από την μια ή την άλλη βιογραφική σχισμή, που την φαντάζεται ιστορικά, την επεκτείνει και την εξιδανικεύει, με μια αφήγηση που κάθε φορά κερδίζει την προσήλωση. Τέσσερις φορές ο θάνατος: ο Φειδίας, ο Σόλων, ο Ζήνων και η Υπατία· δυο φορές η ηθική ακεραιότητα και η τρυφερότητα: η Θεανώ και η Μυρτώ και μια φορά ο έρωτας: ο Μίλων και η «Μυγούλα» εν είδει επιλόγου. Όλοι είναι «ένθεοι», εμπνευσμένοι από το θείον (ή από τον Θεό;) σε μια περίσταση που απαθανάτισε η καλλιτέχνης. Πράγματι, πρόκειται για πορτραίτα που αποκαταστάθηκαν συνθέτοντας ένα σύνολο πλούσιο σε οπτικά χαρακτηριστικά – αξέχαστα. Δεν αποκαλύπτω ποια ακριβώς: δεν θα έχετε καμία δυσκολία να τα διακρίνετε. Όσον αφορά την μέθοδο, η συγγραφέας ξεκινά από μια αρχαία μαρτυρία, μερικές φορές εμπιστευτική ή περιθωριακή, για να εκτιναχθεί ως από ένα εφαλτήριο και να βουτήξει στα γαλανά νερά του ονείρου… ένα όνειρο πιο αληθινό από την πραγματικότητα, χάρη σε μια εύστοχη μίμηση. Όπως η νεαρή ιέρεια Θεανώ (αναφερόμενη σε μια μόνο σειρά στον Βίο του Αλκιβιάδη του Πλουτάρχου) η οποία αντιτίθεται στην διαταγή να καταραστεί εκείνον που υπήρξε «το τρομερό παιδί της δημοκρατίας»: είναι τόσο ζωντανή και τόσο συγκινητική –στον λόγο μου!–, που θα μπορούσε κανείς να την ερωτευτεί. Βλέπετε, όπως αναφέρει ο Αριστοτέλης στην Ποιητική του, δεν υπάρχει μίμηση χωρίς απελευθερωτική κάθαρση. Εισέλθετε λοιπόν στο έργο της φαντασίας επτά φορές και κάθε φορά θα ξαναβγείτε αναζωογονημένοι.»

Pierre SOMVILLE

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Δρ. Αικατερίνη Λεύκα είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου

Αθηνών. Έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές και το διδακτορικό της, που αφορούσε τις σχέσεις θρησκείας και φιλοσοφίας στον Πλάτωνα, στο Πανεπιστήμιο Λιέγης. Μετά από μία πρώτη μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου, με θέμα την έννοια της ευδαιμονίας στους Προσωκρατικούς και τον Πλάτωνα, συνεχίζει με μια δεύτερη έρευνα, που εξετάζει συγκριτικά αρχαίες και σύγχρονες θεωρίες του ευ ζην για τους πολίτες μιας Ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Ταυτοχρόνως, η Α. Λεύκα είναι μέλος διεθνών και διεπιστημονικών ερευνητικών ομάδων και επιστημονικών συλλόγων που ασχολούνται με θέματα των ενδιαφερόντων της. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια και σεμινάρια και έχει κληθεί να κάνει διαλέξεις και πανεπιστημιακά μαθήματα σε πολλές χώρες. Βιβλία και άρθρα της έχουν εκδοθεί σε διάφορες γλώσσες ή βρίσκονται υπό έκδοση. Λέκτορας μερικού ωραρίου του Πανεπιστημίου Λιέγης, η Α. Λεύκα διδάσκει επίσης φιλοσοφικά και φιλολογικά μαθήματα στο Τρίτο Ευρωπαϊκό Σχολείο Βρυξελλών, σε τρεις γλώσσες. Η παρούσα συλλογή ιστορικών διηγημάτων είναι το πρώτο της λογοτεχνικό βιβλίο.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ της Σοφίας Κορωνίδου: "ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑΣ"

Μια νεαρή κοπέλα, η Λυδία, έχοντας περάσει τα παιδικά και νεανικά της χρόνια στο παραλιακό χωριό της οικογένειάς της, ανυπομονεί να ξεκινήσει τη νέα της ζωή κάπου μακριά.  Στην κορυφή του αμφιθεατρικά χτισμένου χωριού της, βρίσκεται το κάστρο με τα κρυφά του υπόγεια περάσματα, την πολύπλοκη ιστορία του και τα αμέτρητα αινίγματά του.  Η Λυδία, μετά από την εξομολόγηση της ηλικιωμένης θείας της, σχετικά με τον ερωτικό δεσμό της με έναν Ναζί αξιωματικό κατά τη διάρκεια της κατοχής,  ανακαλύπτει στο υπόγειο του σπιτιού της δεύτερης μια ταμπακιέρα με το ναζιστικό σύμβολο και ένα χάρτη χαραγμένο στον πάτο της.  Η Λυδία, με τη συνδρομή της μικρής αδερφής της Μαρίας, αποφασίζουν να αποκαλύψουν το κρυμμένο μυστικό στο οποίο οδηγεί ο χάρτης αυτός.

Μια περιπέτεια που περιστρέφεται γύρω από το μυστηριώδες κάστρο και ξεδιπλώνεται αργά αργά ξαφνιάζοντας τον αναγνώστη.  Η συγγραφέας ξεκινά αρχικά με τις αθώες παιδικές αναμνήσεις της ηρωίδας και συνεχίζει με τον κεραυνοβόλο της έρωτα για τον όμορφο παλιό της φίλο Αλέξη, ενώ κατόπιν η εξιστόρηση της γριάς θείας αυξάνει την ένταση και περιπλέκει την υπόθεση.  Η σοκαριστικά απρόβλεπτη κατάληξη των ερευνών των δύο κοριτσιών καθώς και η τελική απόφαση της κοπέλας, ολοκληρώνουν μια ιστορία γεμάτη αναπάντεχα και μια δόση υπερφυσικού.

«Το μυστικό της ταμπακιέρας» είναι ένα “πλεκτό” καμωμένο με τα μπερδεμένα νήματα του έρωτα, της φρίκης και της ευλάβειας, του παρελθόντος και του παρόντος, με φόντο τις ηλιόλουστες μέρες και τις φεγγαρόφωτες νύχτες του καλοκαιριού των παιδικών μας χρόνων.

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

«Η Λυδία, έπειτα από την εξομολόγηση μιας ερωτικής ιστορίας της θείας της, μπαίνει σε μεγάλες περιπέτειες μαζί με την αδελφή της. Προσπαθούν μέσα από έναν χαραγμένο χάρτη στο εσωτερικό μιας ταμπακιέρας, να ανακαλύψουν έναν θησαυρό. Ιστορίες ξετυλίγονται η μια πίσω από την άλλη και στοιχεία συλλέγονται προς όφελός τους... το αποτέλεσμα ένα μεγάλο δίλημμα και διαρκώς η ίδια ερώτηση... ήταν όντως αυτό το πολυπόθητο σύμβολο των αιώνων;»

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κορώνη Μεσσηνίας. Μετά το Λύκειο σπούδασα λογιστική σε Ι.ΕΚ. χωρίς ποτέ να το ασκήσω ως επάγγελμα. Αφιερώθηκα στην οικογένεια, ενώ έγραφα από πού μικρή ηλικία.

Τα πρώτα μου χειρόγραφα ήταν κωμικά θεατρικά. Το  2015 εκδόθηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα το οποίο αγαπήθηκε αρκετά από τους αναγνώστες. Ξεκίνησα μαθήματα ζωγραφικής για περίπου τρία χρόνια και μέσα στο διάστημα αυτό, εκδόθηκαν δυο διηγήματα με τίτλο "Το ταξίδι" και το "χρυσό φλουρί στη γλάστρα", επίσης πριν δυο μήνες κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημά μου με τίτλο "Ο Μανδραγόρας" ο οποίος αγαπήθηκε επίσης αρκετά από τους αναγνώστες και σύντομα προχωράμε στην 2η ανατύπωσή του.

Μένω στην Καλαμάτα τα τελευταία είκοσι χρόνια καθώς διαθέτω κατάστημα χειροποίητων κεραμικών, τα οποία και φιλοτεχνώ. Έχω δυο παιδιά, τα οποία με σπρώχνουν και με στηρίζουν στα λογοτεχνικά βήματά μου.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΡΟΜΙ ΚΑΙ ΜΙΡΑΝΤΑ - ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ της Σοφίας Κορωνίδου

Η Ρόμι, η ελεφαντίνα, αναγκάζεται να φορέσει γυαλιά για λίγες μέρες μέχρι να θεραπευτούν τα μάτια της από μια προσωρινή πάθηση.  Τα γυαλιά αυτά, όμως, την καθιστούν «τυφλή», με αποτέλεσμα να απομονωθεί από τους φίλους της.  Η Μιράντα τυχαίνει να περάσει από το σημείο που η Ρόμι κάθεται θλιμμένη και μόνη και παρόλο που ξέρει ότι κανονικά τής απαγορεύεται γιατί οι σκίουροι έχουν έχθρα με τους ελέφαντες, αντιδρά στο επιβεβλημένο στερεότυπο και κάνει παρέα με τη Μιράντα, βοηθώντας έτσι να περάσει ευχάριστα τις δύσκολες μέρες της θεραπείας της και καταφέρνοντας εντέλει να κερδίσει μια πραγματική φίλη.

Το παραμύθι της Δελίνας Βασιλειάδη «Ρόμι και Μιράντα» είναι μια όμορφη ιστορία για την πραγματική φιλία που καταδεικνύει παράλληλα το φαινόμενο του ρατσισμού. Το μαγικό ραβδάκι της συγγραφέως διαλύει το τοξικό σύννεφο του φαινομένου αυτού, που βρίσκεται σε έξαρση στις μέρες μας, αποδεικνύοντας σε όλους μας πως μόνον η καρδιά και οι πράξεις μας είναι σημαντικές και πως μόνο η συμπεριφορά μας, μας φέρνει κοντά στους άλλους ή μας απομονώνει. Στη σύγχρονη εποχή που οι ταμπέλες τείνουν να εκμηδενίσουν την προσωπικότητα μας, τοποθετώντας μας σε καλούπια και χωρίζοντας μας σε ομάδες ανάλογα με την καταγωγή, τη θρησκεία, τη φυλή και το χρώμα του δέρματός μας, η Δελίνα γράφει ένα παραμύθι για μια μικρή σκιουρίνα που αψηφά την παράλογη διαμάχη ανάμεσα σε σκίουρους και ελέφαντες και γίνεται φίλη με μια ελεφαντίνα. Και μάλιστα τον καιρό που εκείνη είχε ανάγκη πιο πολύ από ποτέ την συντροφιά της. 

Η πέρα από όρια και συμφέροντα καλοσύνη της μικρής Μιράντα είναι ένα υπέροχο μάθημα ανθρωπιάς για τους μικρούς αναγνώστες και μια υπενθύμιση για τους μεγάλους.

 Οπισθόφυλλο

Σε έναν κόσμο όπου επικρατεί μια ανεξήγητη και παράλογη αντιπαλότητα ανάμεσα στους σκίουρους και τους ελέφαντες, η Ρόμι, μια μικρή ελεφαντίνα, και η Μιράντα, μια σκιουρίνα, θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να γίνουν φίλες.

Θα καταφέρουν τα δυο κοριτσάκια να προσπεράσουν τις δυσκολίες; Θα μπορέσουν να σταθούν μαζί απέναντι στον παραλογισμό τόσων χρόνων και γενεών και να αποφασίσουν οι ίδιες για τη ζωή τους;

Μια ιστορία για το φως και την ελπίδα, τη φιλία και τη διαφορετικότητα, την αγάπη και την καλοσύνη.

Μια ιστορία που μας θυμίζει πως ο υπέροχος κόσμος που ονειρευόμαστε, υπάρχει. Στις καρδιές των παιδιών.

Βιογραφικό

Η Δελίνα Βασιλειάδη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι παντρεμένη κι

έχει μια κόρη. 

Από μικρή εκδήλωσε την αγάπη της για την τέχνη, τη ζωγραφική τα χρώματα, το θέατρο, τα βιβλία. Μαθήτευσε από πολύ νεαρή ηλικία κοντά στη ζωγράφο μητέρα της Λιζέτα Βασιλειάδη (www.lizetavasiliadi.gr), αλλά και στα εργαστήρια γνωστών δασκάλων των εικαστικών τεχνών, κυρίως του πρωτοπόρου εικαστικού Στέλιου Μαυρομάτη. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής σε μια πειραματική σχολή Καλών Τεχνών για παιδιά στοΒαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και συμμετείχε στις τηλεοπτικές εκπομπές της Κρατικής Τηλεόρασης Μικροί Ζωγράφοι.

Σπούδασε Χρηματοοικονομική και Λογιστική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, όπου, αφού κατόρθωσε να πάρει υποτροφίες σε όλα τα έτη των σπουδών, τελικά πρώτευσε, ορκίζοντας η ίδια το έτος της. Σπούδασε συγγραφή κινηματογραφικού σεναρίου και θεατρικού έργου, υποκριτική και σκηνοθεσία θεάτρου και κινηματογράφου στο εργαστήρι δραματικής τέχνης Παράθλαση και στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, ενώ παρακολούθησε πολλά σεμινάρια, μαθήματα και master classes για τον κινηματογράφο και το θέατρο.

Η Δελίνα, ενώ από φοιτήτρια ξεκίνησε να εργάζεται στον Χρηματοπιστωτικό Τομέα κατέχοντας υπεύθυνη θέση σε μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρεία, πλέον έχει αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην τέχνη, τη ζωγραφική, το θέατρο και, φυσικά, τη μεγάλη της αγάπη, τη συγγραφή, όπου έχει αποσπάσει πολλά βραβεία και διακρίσεις. Α’ Βραβείο θεατρικού έργου για το θεατρικό έργο ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών στον Πανελλήνιο και Παγκύπριο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» (2018). Έπαινος για το θεατρικό έργο ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ στον 37ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» (2018). 2ο βραβείο για το διήγημα ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΤΑΪΖΕ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ στον 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 από τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος στην κατηγορία «Παιδικό – Νεανικό Διήγημα» (2018). Έπαινος για το παιδικό παραμύθιΤΟ ΑΣΤΕΡΑΚΙ στον 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 από τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος στην κατηγορία «Παιδικό παραμύθι» (2018). 3ο βραβείο για το παιδικό παραμύθι Η ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΞΕΧΑΣΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ στον 18ο λογοτεχνικό διαγωνισμό της Εταιρείας Τεχνών, Επιστημών και Πολιτισμού Κερατσινίου (2018). Βραβείο θεατρικού έργου για το θεατρικό έργο ΠΕΡΑΣΜΑ από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» (2017). Βραβείο για το παιδικό παραμύθι Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΤΗΣ ΠΙΠΙΛΑΣ στον 1ο πανελλήνιο διαγωνισμό παραμυθιού από την ΑΝΙΜΑ εκδοτική (2017). Έπαινος καιτιμητική διάκριση στον Β’ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης της Εταιρείας Τεχνών και Γραμμάτων Πειραιά (2005).

Το 2018 κυκλοφόρησε από την ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ το βραβευμένο θεατρικό της έργο ΠΕΡΑΣΜΑ, από την εκδοτική Εκδόσεις Μιχάλης Σιδέρης το παιδικό παραμύθι της Τα χαμένα χρώματα του Ουράνιου Τόξου και από την ΑΝΙΜΑ Εκδοτική το παιδικό παραμύθι Η Νεράιδα της Πιπίλας. Μέσα στο 2019 αναμένεται να κυκλοφορήσουν από την ΚΑΠΑ εκδοτική τα θεατρικά της έργα Το παιχνίδι της Αλίκης και Παράδεισος κατ’ οίκον.

Είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, το αρχαιότερο λογοτεχνικό σωματείο της Ελλάδος, τηςΈνωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ-Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και του πολιτιστικού συλλόγου Το ράφι της αγάπης.

Για χρόνια συνεργαζόταν ως πολιτιστική συντάκτρια με διάφορα blogs και με την εβδομαδιαία free pressεφημερίδα Εξώστης. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται αποκλειστικά με το φιλμ νουάρ (www.filmnoir.gr) παίρνοντας συνεντεύξεις από ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου, αλλά κυρίως γράφοντας άρθρα και κριτικές για το θέατρο και τα εικαστικά.

Έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου –για μερικά χρόνια συνεργάστηκε με τοΚΘΒΕ-, έχει πρωταγωνιστήσει σε video art projects και σε ντοκιμαντέρ για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό, σε θεατρικές παραστάσεις, καθώς και σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους Ελλήνων και ξένων σκηνοθετών. Έχει επιμεληθεί καλλιτεχνικά προγράμματα θεατρικών παραστάσεων και εκθέσεις ζωγραφικής, εικονογράφησε το παραμύθι ο φιλάργυρος για το βιβλίο Παραμυθάδες και Ζωγράφοι, έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός ελληνικών συνόρων και έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε συλλογές σε Ευρώπη και Αμερική και πίνακές της συμπεριλαμβάνονται σε ελληνικά και αμερικανικά βιβλία τέχνης. Το 2014 επιλέχθηκε να εκθέσει τη δουλειά της στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Λουξεμβούργο και κατόπιν η δουλειά της παρουσιάστηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες.

www.delinavasiliadi.gr.

Κυριότερες Ατομικές Εκθέσεις:

·         2016 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Το Κόκκινο

·         2015 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Δράσις Αντίδρασις

·         2014 Βρυξέλλες, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο R29 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Thesis-Antithesis

·         2014 Λουξεμβούργο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο Jean Monnet της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας του Λουξεμβούργου, Στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΩΔΕΣ, Thesis-Antithesis

·         2008 Θεσσαλονίκη, Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί), Υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης, Αντανακλάσεις ΙΙ

·         2007 Σύρος, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Υπό την αιγίδα του Δήμου Ερμούπολης, Ερμουπόλεια 2007, Αντανακλάσεις

·         2007 Θεσσαλονίκη, Ιατρικό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο, Ενοράσεις

·         2006 Αθήνα, γκαλερί ΑΡΓΩ, Αμφισημίες

·   2005 Θεσσαλονίκη, Κέντρο Αρχιτεκτονικής, Υπό την αιγίδα του Α’ Δημοτικού Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης, Σχεδόν η άλλη όψη

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας