ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ της Σοφίας Κορωνίδου: Τα Λογοπαίγνια μιας ύπουλης αλήθειας - ποιητική συλλογή του Σαράντου Φράγγου

Ποίηση είναι η έκφραση των συναισθημάτων και των πιο βαθιών σκέψεων μας με λέξεις.  Στίχοι βαλμένοι στη σειρά με ρυθμό ή φαινομενική αταξία.  Λέξεις σταθερές, γρανιτένιες, γεμάτες κύρος σαν βράχοι ουσίας, ή άλλες φορές ανάλαφρες, άπιαστες, αέρινες και συννεφένιες όπως το άρωμα του γιασεμιού τη νύχτα, και στίχοι μεστοί νοημάτων, εμφανών ή περισσότερο αόριστων. 

Στην απλή, έντιμη και ταπεινή μου σχέση, ως αναγνώστρια, με την ποίηση, έχω συγκινηθεί, έχω πονέσει, έχω ενθαρρυνθεί, έχω ερωτευτεί, και κάποιες φορές έχω σκυλοβαρεθεί, έχω απογοητευτεί και έχω στριφογυρίσει τα μάτια  με απελπισία.  Έχω χαρεί και αισθανθεί κρυφή υπερηφάνεια για νέους πολύ ταλαντούχους ποιητές (και κάποια ανακούφιση που εξακολουθεί να υπάρχει καλή ποίηση) και έχω θυμώσει και απηυδίσει με πολλούς, αυτοαποκαλούμενους ποιητές που τα πονήματα τους είναι κενά τόσο νοήματος όσο και συναισθήματος και οι στίχοι τους πλέουν μέσα σε έναν αβαθή ωκεανό βαρύγδουπων ακατανόητων λέξεων χωρίς άλλο σκοπό πέραν του ρηχού ενθουσιασμού όσων θα προσποιηθούν ότι καταλαβαίνουν (γιατί όπως λέει και ο Έλιοτ: Η Ποίηση δεν είναι η απελευθέρωση των αισθημάτων, αλλά η δραπέτευση από τα αισθήματα. Δεν είναι η έκφραση της προσωπικότητας αλλά η δραπέτευση από την προσωπικότητα. Αλλά θα πρέπει κανείς να έχει αισθήματα και προσωπικότητα για να θέλει να δραπετεύσει από αυτά.)

Και μετά στα χέρια μου έπεσε η ποιητική συλλογή του Σαράντου Φράγγου.  Και αρχικά δεν ήξερα τι να πω. 

Στίχοι πλεγμένοι σε διάφορα είδη ομοιοκαταληξίας που δίνουν έναν χορευτικό παιχνιδιάρικο ρυθμό στα ποιήματα του, που δε δεσμεύονται από συγκεκριμένη θεματική.  Στίχοι αθυρόστομοι, εκφράσεις κλισεδιάρικες, με την αργκό άλλοτε να συμπορεύεται κι άλλοτε να παλεύει με την καθαρεύουσα και τις επιτηδευμένα πομπώδεις εκφράσεις.  Μια γνήσια σάτιρα της ποίησης, των ποιητών και της σοβαροφάνειας της τέχνης.  Μια συνεχής διασκεδαστική αντιπαράθεση ανάμεσα στο κωμικό  και τραγικό που καταλήγουν, όπως και στην ζωή, να στηρίζουν και συμπληρώνουν το ένα το άλλο.  

Τα μηνύματα των ποιημάτων του κυρίου Φράγγου είναι σαφή και δοσμένα με απλότητα και περιπαικτική διάθεση.  Αν και το αγαπημένο μου από τη συλλογή είναι το ποίημα Αίσθημα (Είπες πως θα σαι πέλαγος και σκάφος αγοραίο, με υπεσχέθης τον Μπιζέ κι ακούω Ζαγοραίο), σας παραθέτω το ποίημα Φανφάρας που κατ’ εμέ δίνει με ακρίβεια το στίγμα της αντίληψης του ποιητή για τη σύγχρονη εποχή και τέχνη και καταδεικνύει ευκρινέστατα τη σατιρική του διάθεση προς όλους, αλλά και προς τον ίδιο του τον εαυτό:

ΦΑΝΦΑΡΑΣ

Γεια σου ποιητή Φανφάρα 

πάντα θα μας οδηγείς 

θα μας πίνεις τα τσιγάρα 

και το νάμα της πηγής

Με τη φράντζα ανταριασμένη 

πλέκεις στίχους επικούς            

τους ακούν οι τρελαμένοι  

και σχολάν τους ειδικούς

Τέτοια χάρη τέτοιο ύφος  

τόση πλέρια αρχοντιά 

έχει μόνο τοκογλύφος 

από ξακουστή γενιά

Γεια σου ποιητή Φανφάρα 

είσαι ένας από μας         

για τη γη έχεις λαχτάρα 

όμως θες και να πετάς

Βιογραφικό Σημείωμα 

Ο Σαράντος Φράγγος, μολονότι Λέσβιος, γεννήθηκε στην Αθήνα.  Σπούδασε νομικά αλλά τον κέρδισαν οι ελαιοχρωματισμοί.  Έχουν εκδοθεί οι ποιητικές συλλογές του Τραγουδία, Donkey Road, Αθήνα 2015 και Κοίτα μη χαθείς,  Εκδόσεις Αίτιον 2018.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας