Ο Ακάνθινος Στέφανος , που τοποθετήθηκε στην κεφαλή του Ιησού πριν από τη
Σταύρωση, κατασκευάστηκε σύμφωνα με σύγχρονες μελέτες, από τον αγκαθωτό
θάμνο «Ziziphusspina-christi», που κατάγεται από την Κίνα και ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια των ραμνιδών, (η γνωστή στην
πατρίδα μας Ζιζιφιά ή Τζιτζιφιά). Στη μελέτη αυτή συνηγορεί και το γεγονός ότι
ο εν λόγω θάμνος φύεται και καλλιεργείται ευρέως στο Ισραήλ και γενικότερα σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Παλαιότερος θρύλος αναφέρεται στο φυτό
Παλίουρο, το κοινώς γνωστόν ως το «αγκάθι του Χριστού», «αγκάθι γιρλάντα», «αγκάθι της Ιερουσαλήμ» ή «στέμμα από αγκάθια». Είναι ένας
πολύκλαδος, αγκαθωτός, με φλοιό σταχτωπό, με ισχυρό ριζικό σύστημα, εντονότατη παραβλαστικότητα, σκληρό και
βαρύ ξύλο, φυλλοβόλος θάμνος ή μικρό δέντ ρο, οι
βλαστοί του οποίου σχηματίζουν αλλεπάλληλες γωνίες αντίθετης φοράς, με ένα
φύλλο και δύο παράφυλλα μισχοφυή αγκάθια (ένα ευθύ, ένα κυρτό) έξω από κάθε
κόμβο. Τα φύλλα είναι ωοειδή, δίσσειρα, μήκους 1–4 εκατοστά, ευρεία, στιλπνά
πράσινα, με οδοντωτή περίμετρο.
Ο πίνακας με τίτλο Ακάνθινος Στέφανος, (ελαιογραφία διαστάσεων
303Χ180 εκατοστά), δημιουργήθηκε από τον αναγεννησιακό Ιταλό ζωγράφο Τιτσιάνο,
από το 1542 έως το 1543.Είναι Άλλωστε τα Άγια Πάθη του Ιησού ενέπνευσαν κατά
καιρούς πολλούς καλλιτέχνες , κυρίως όμως ζωγράφους , να τα απεικονίσουν. Ο πίνακας
στεγάζεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι της Γαλλίας. (Μεταφέρθηκε στη
Γαλλία μετά την κατάκτηση της πόλης από το Ναπολέοντα το 1797.
Ζωγραφισμένο για την εκκλησία της Santa Mariadelle Grazie στο Μιλάνο, ο
χώρος συμπιέζεται στη σκηνή τοποθετώντας τις φιγούρες σε ένα ρηχό επίπεδο που
οριοθετείται από τον τοίχο ενός κτηρίου. Υπάρχουν ρητές αναφορές στην
αρχαιότητα: η φιγούρα του Χριστού προέρχεται από το περίφημο Λάοκον, ένα παλιό
άγαλμα που ανακαλύφθηκε στη Ρώμη το 1506, ένα αρχέτυπο παραδειγματικό doloris
("παράδειγμα πόνου"). Ένα άλλο διάσημο γλυπτό, το Belvedere Torso,
παρέχει το μοντέλο για το πάνω μέρος του βασανιστή στα αριστερά. Με την
συμπερίληψη της προτομής του Τιβερίου Καίσαρα, μιας άμεσης αναφοράς στις
ρωμαϊκές αρχές που καταδίκασαν τον Χριστό, ο Τιτσιάνο αποτίει επίσης φόρο τιμής
στο κλασικό παρελθόν.
Πρόκειται για μια σκληρή σκηνή, στην οποία οι βασανιστές του Χριστού
στρίβουν το στέμμα στο κεφάλι του με τα καλάμια τους, αλλά η βία ανακουφίζεται
και τα βάσανα του Χριστού αναβαθμίζονται από την ομορφιά των χρωμάτων, ειδικά το μπλε και το πράσινο. Ωστόσο, στο πόδι
του Χριστού που εκτείνεται στα σκαλιά, μπορεί κανείς να αισθανθεί το αίμα που
ρέει μέσα από τις φλέβες κάτω από τη σάρκα. Το μοτίβο των καλάμων
τεμαχίζει τις μαζικές φιγούρες, όπως τις πινελιές ενός μαχαιριού, σχηματίζοντας
ένα Τριαδικό τρίγωνο στα δεξιά του κεφαλιού του Χριστού. Ένα απαράμιλλο
άγγιγμα είναι το ζαχαροκάλαμο που βρίσκεται αχρησιμοποίητο στο πρώτο βήμα,
ακόμα, χωρίς σκιά και θανατηφόρο, σαν ένα φίδι.
πηγές: Βικιπαίδεια Ελλάδας, Βικιπαίδεια Αγγλίας
Για την ομάδα Pearls n'Roses
Μαρία Λάμπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου