ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ (Αλληγορικό) της Πόλυς Μίλτου

-Έρχομαι, ψιθύρισα.

Το μήνυμα ηχούσε στην καρδιά μου!

Ήταν σαφές.

«Ακολούθα το δρομάκι στο φως.»

…………………….

Η πανσέληνος χαμογελούσε.

……………………

-Έλα, μου είπε.

Για σένα στάλθηκα γλυκιά παρηγοριά.

Να σου θυμίζει τον Ένα!

Αυτόν που δε συγκρίνεται με άλλον!

……………………

Έλαμψε εκτυφλωτικά!

…………………….

-Σε ελκύω; Με ρώτησε. 

Μην ξεχνάς την αλήθεια της σαγήνης! 

Ο Ήλιος είναι η πηγή!

Το δικό Του κάλλος, αξεπέραστο!

…………………....

Ένιωσα καυτό τον έρωτα!

……………………

-Λιώνω, σκέφτηκα!

Σώπασα και κάθισα ήρεμα στο χώμα.

Ώρα για ρομάντζα.

Μπροστά μου ο κύκλος φωτεινός!

……………………

Μια μελωδία υψώθηκε!

……………………

Ήξερα πως ήταν εδώ!

Η γη ριγούσε απαλά στην παρουσία Του.

Ο κόσμος ευφραινόταν.

Πίσω από την εικόνα, όλοι αισθάνονταν!

……………………..

Γαλήνη υπερκόσμια!

Copyright © Πόλυ Μίλτου