Ποιητής του Έρωτα;
Ποιος σας έρχεται στο νου;
Ο μελαγχολικά ρομαντικός Αντώνης Θαλασσέλης!
Μιλάει το έργο του Αντώνη για τον ίδιο..
Για μια σύντομη γνωριμία μαζί του, παραθέτω εδώ τη μικρή του αναφορά- αφιέρωση στην Ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη- Ρουκ:
......................................................................................
~Η συνάντησή μου με την Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ έγινε με αφορμή το βιβλίο που γράφω με πιθανό τίτλο «Αναζητώντας τη φλέβα της ποίησης».
Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ είναι από τις μεγαλύτερες εν ζωή ποιήτριες με πάρα πολλές ποιητικές συλλογές, μεταφράσεις, διακρίσεις και βραβεία.
Από την πρώτη στιγμή που συναπαντηθήκαμε μία συμπάθεια άρχισε μεταξύ μας, ήταν πολύ γλυκιά και συμπαθέστατη, μετά από πολλές συζητήσεις περί ποίησης και απαγγελίες που κάναμε των ποιημάτων μας μεταξύ μας και για την τιμή που μου έκανε να με δεχτεί και να μιλήσει μαζί μου αποφάσισα να τις γράψω ένα ποίημα αφιερωμένο σε εκείνη.
Όταν το έδωσα να το διαβάσει τις άρεσε πολύ και ενθουσιάστηκε. Αφού πέρασε η ώρα σηκώθηκα να φύγω με ρώτησε που θα το δημοσιεύσω και της απαντώ πουθενά απλά το έγραψα για σένα και στο χαρίζω.
Θέλω να το δημοσιεύσεις μου λέει και τις απαντώ ότι δεν θέλω γιατί θα νομίζουν ότι θέλω να το εκμεταλλευτώ. Την είδα να Θυμώνει και μου είπε επιτακτικά θέλω να το δημοσιεύσεις και γράφει πάνω στο χαρτί που ήταν το ποίημα την επιθυμία της για δημοσίευση όπως θα την διαβάσετε φωτοτυπημένη στην παρακάτω φωτογραφία
Σήμερα μετά από σκέψη πολλών ημερών τηρώ την υπόσχεση μου σαν ένα πολύ μικρό δείγμα σεβασμού για την τεράστια προσφορά της στα Ελληνικά γράμματα. Παρακάτω το ποίημα.
ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΡΟΥΚ
Τ’ ακροδάχτυλά σου
υψωμένα στο λιόγερμα της νιότης,
γη διψασμένη, αθάνατο νερό αναζητάς.
Φλόγες σιγοκαίνε στα μάτια σου,
στου φεγγαριού την προσμονή
τραγουδάς για της ζωής το ερωτικό κιτάπι .
Τις λέξεις χάδια τις κερνάς,
κρασί γλυκό, να τις μεθύσεις
κι ακροβατούν τα λόγια σου
σ’ ίσκιους σιωπής φευγάτους
Της μοναξιάς ξημέρωμα η καλημέρα σου παρέα
λόγια γλυκά στα χείλη σου την άνοιξη προσμένουν.
Του έρωτα ιέρεια, φτερά αγγέλου βάζεις.
Πλάθεις τους ήλιους φωτεινούς,
μαβιά τα δειλινά όνειρα σαν σκαρώνεις .
Στήνω καρτέρι στο κοχύλι της αγάπης
ν’ αφουγκραστώ τα λόγια σου
μες των ματιών σου το σεργιάνι.
Είναι ο Θεός που σ’ έπλασε με μείγμα από λέξεις
και τη μορφή σου σκάλισε στης ποίησης το κάδρο.
Αντώνης Θαλασσέλης~
...................................................................................
Ρομαντισμός, έρωτας, αγάπη, προδοσία, λήθη, αναμνήσεις όλα με άρωμα από μια αλλοτινή εποχή..Τότε που οι κύριοι συνόδευαν ευγενικά τις κυρίες και ως το σπίτι, έκαναν χειροφίλημα, κανταδες και πρόσφεραν ένα ή μια ανθοδέσμη λουλούδια.
Η ποίηση του Αντώνη, καθώς και η χροιά της φωνής του έχουν μια νοσταλγική διάθεση για εκείνη την ερωτική, ρομαντική εποχή..
Υπήρχε άλλος αέρας καλαισθησίας. Υπήρχε πόνος βέβαια, πάντα υπήρχε, αλλά γίνονταν τραγούδι μοιρασμένο σε δεκάδες στόματα στις γειτονιές και μέσα στις αυλές με τις γλάστρες σγουρών βασιλικών, αγιόκλημα κ νυχτολούλουδων..
Ω, σε συνεπαίρνει εκείνη η εποχή..συμφωνείς Αντώνη ;
Θα ΄θελα να ζούσαμε τότε, να καθόμασταν μαζί σ΄ ένα τραπέζι με ξύλινες καρεκλίτσες μ΄ ένα γαλάζιο-λευκό τραπεζομάντηλο και ουζάκι, παρέα με τα παιδιά της γειτονιάς και να τραγουδάμε μαζί..και οι στίχοι απ΄ τα τραγούδια μας ν΄ αντηχούσαν απ΄ άκρη σ΄ άκρη στη φτωχογειτονιά, να στήνανε χορό οι νέοι και οι νέες γύρω μας..έναν χορό με τους στίχους και τα τραγούδια σου..!
Ξυπνήστε με! Ονειρεύομαι ξύπνια ξανά ! κάθε φορά που διαβάζω ποίηση του Αντώνη. Κάθε φορά που ακούω την αισθαντική φωνή του στο ιντερνετικό ραδιόφωνο Witradio στο "Καλλιτεχνοποιειον ", την εκπομπή, που ζωντανεύει την ποίησή μας.
Σ΄ ευχαριστώ προσωπικά πολύ, γιατι πίστεψες απ την αρχή, όταν έδωσα δείγμα γραφής σε μένα ενώ με συμπεριέλαβες παράλληλα στην εξαίσια ποιητική ομάδα σου, στο "Καλλιτεχνοποιείον ".
Σ΄ ευχαριστούμε όλοι εμείς που δίνεις φωνή στην ποίηση, που δίνεις φωνή στην ψυχική μας κατάθεση.
Καλή συνεχόμενη ανοδική συνέχεια σου εύχομαι από καρδιάς..
Η φίλη σου,
Ιωάννα Γ. Χρυσάκη
Ποιος σας έρχεται στο νου;
Ο μελαγχολικά ρομαντικός Αντώνης Θαλασσέλης!
Μιλάει το έργο του Αντώνη για τον ίδιο..
Για μια σύντομη γνωριμία μαζί του, παραθέτω εδώ τη μικρή του αναφορά- αφιέρωση στην Ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη- Ρουκ:
......................................................................................
~Η συνάντησή μου με την Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ έγινε με αφορμή το βιβλίο που γράφω με πιθανό τίτλο «Αναζητώντας τη φλέβα της ποίησης».
Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ είναι από τις μεγαλύτερες εν ζωή ποιήτριες με πάρα πολλές ποιητικές συλλογές, μεταφράσεις, διακρίσεις και βραβεία.
Από την πρώτη στιγμή που συναπαντηθήκαμε μία συμπάθεια άρχισε μεταξύ μας, ήταν πολύ γλυκιά και συμπαθέστατη, μετά από πολλές συζητήσεις περί ποίησης και απαγγελίες που κάναμε των ποιημάτων μας μεταξύ μας και για την τιμή που μου έκανε να με δεχτεί και να μιλήσει μαζί μου αποφάσισα να τις γράψω ένα ποίημα αφιερωμένο σε εκείνη.
Όταν το έδωσα να το διαβάσει τις άρεσε πολύ και ενθουσιάστηκε. Αφού πέρασε η ώρα σηκώθηκα να φύγω με ρώτησε που θα το δημοσιεύσω και της απαντώ πουθενά απλά το έγραψα για σένα και στο χαρίζω.
Θέλω να το δημοσιεύσεις μου λέει και τις απαντώ ότι δεν θέλω γιατί θα νομίζουν ότι θέλω να το εκμεταλλευτώ. Την είδα να Θυμώνει και μου είπε επιτακτικά θέλω να το δημοσιεύσεις και γράφει πάνω στο χαρτί που ήταν το ποίημα την επιθυμία της για δημοσίευση όπως θα την διαβάσετε φωτοτυπημένη στην παρακάτω φωτογραφία
Σήμερα μετά από σκέψη πολλών ημερών τηρώ την υπόσχεση μου σαν ένα πολύ μικρό δείγμα σεβασμού για την τεράστια προσφορά της στα Ελληνικά γράμματα. Παρακάτω το ποίημα.
ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΡΟΥΚ
Τ’ ακροδάχτυλά σου
υψωμένα στο λιόγερμα της νιότης,
γη διψασμένη, αθάνατο νερό αναζητάς.
Φλόγες σιγοκαίνε στα μάτια σου,
στου φεγγαριού την προσμονή
τραγουδάς για της ζωής το ερωτικό κιτάπι .
Τις λέξεις χάδια τις κερνάς,
κρασί γλυκό, να τις μεθύσεις
κι ακροβατούν τα λόγια σου
σ’ ίσκιους σιωπής φευγάτους
Της μοναξιάς ξημέρωμα η καλημέρα σου παρέα
λόγια γλυκά στα χείλη σου την άνοιξη προσμένουν.
Του έρωτα ιέρεια, φτερά αγγέλου βάζεις.
Πλάθεις τους ήλιους φωτεινούς,
μαβιά τα δειλινά όνειρα σαν σκαρώνεις .
Στήνω καρτέρι στο κοχύλι της αγάπης
ν’ αφουγκραστώ τα λόγια σου
μες των ματιών σου το σεργιάνι.
Είναι ο Θεός που σ’ έπλασε με μείγμα από λέξεις
και τη μορφή σου σκάλισε στης ποίησης το κάδρο.
Αντώνης Θαλασσέλης~
...................................................................................
Ρομαντισμός, έρωτας, αγάπη, προδοσία, λήθη, αναμνήσεις όλα με άρωμα από μια αλλοτινή εποχή..Τότε που οι κύριοι συνόδευαν ευγενικά τις κυρίες και ως το σπίτι, έκαναν χειροφίλημα, κανταδες και πρόσφεραν ένα ή μια ανθοδέσμη λουλούδια.
Η ποίηση του Αντώνη, καθώς και η χροιά της φωνής του έχουν μια νοσταλγική διάθεση για εκείνη την ερωτική, ρομαντική εποχή..
Υπήρχε άλλος αέρας καλαισθησίας. Υπήρχε πόνος βέβαια, πάντα υπήρχε, αλλά γίνονταν τραγούδι μοιρασμένο σε δεκάδες στόματα στις γειτονιές και μέσα στις αυλές με τις γλάστρες σγουρών βασιλικών, αγιόκλημα κ νυχτολούλουδων..
Ω, σε συνεπαίρνει εκείνη η εποχή..συμφωνείς Αντώνη ;
Θα ΄θελα να ζούσαμε τότε, να καθόμασταν μαζί σ΄ ένα τραπέζι με ξύλινες καρεκλίτσες μ΄ ένα γαλάζιο-λευκό τραπεζομάντηλο και ουζάκι, παρέα με τα παιδιά της γειτονιάς και να τραγουδάμε μαζί..και οι στίχοι απ΄ τα τραγούδια μας ν΄ αντηχούσαν απ΄ άκρη σ΄ άκρη στη φτωχογειτονιά, να στήνανε χορό οι νέοι και οι νέες γύρω μας..έναν χορό με τους στίχους και τα τραγούδια σου..!
Ξυπνήστε με! Ονειρεύομαι ξύπνια ξανά ! κάθε φορά που διαβάζω ποίηση του Αντώνη. Κάθε φορά που ακούω την αισθαντική φωνή του στο ιντερνετικό ραδιόφωνο Witradio στο "Καλλιτεχνοποιειον ", την εκπομπή, που ζωντανεύει την ποίησή μας.
Σ΄ ευχαριστώ προσωπικά πολύ, γιατι πίστεψες απ την αρχή, όταν έδωσα δείγμα γραφής σε μένα ενώ με συμπεριέλαβες παράλληλα στην εξαίσια ποιητική ομάδα σου, στο "Καλλιτεχνοποιείον ".
Σ΄ ευχαριστούμε όλοι εμείς που δίνεις φωνή στην ποίηση, που δίνεις φωνή στην ψυχική μας κατάθεση.
Καλή συνεχόμενη ανοδική συνέχεια σου εύχομαι από καρδιάς..
Η φίλη σου,
Ιωάννα Γ. Χρυσάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου