ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της Καίτης Δροσίνη στη Σοφία Κορωνίδου: «Μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή μου είναι τα δυο μου παιδιά. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο!»

Ποδαρικό στη στήλη των συνεντεύξεων του Pearls n' Roses μας κάνει η ταλαντούχα συγγραφέας  του βιβλίου "Το μυστικό της ταμπακέρας" που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελκυστής, η κυρία Καίτη Δροσίνη.  Απολαύστε την.

Από πού είναι η καταγωγή σας;    
 

Η καταγωγή μου είναι από το νοτιότερο άκρο του νομού Μεσσηνίας, την όμορφη και ιστορική Κορώνη.

Τι σας θυμώνει και τι σας κάνει περήφανη στη χώρα σας; 
          

Με θυμώνει η λάθος πολιτική  και η ανύπαρκτη διπλωματία  της. Με θυμώνουν οι εκάστοτε προδότες. Με θυμώνει η έλλειψη ανάληψης ευθυνών, η αναξιοκρατία, η μοιρολατρία, η αρρωστημένη αμφισβήτηση των πάντων και άλλα πολλά για τα οποία μπορώ να γράφω για ώρες.  Υπερήφανη με κάνει η ιστορία της χώρας μου, οι άνθρωποι που έγιναν ήρωες και πολέμησαν για την ελευθερία. Περηφάνια επίσης αισθάνομαι  για τη γλώσσα μας, τα ήθη και τα έθιμά μας, για την αλληλεγγύη μας στις δυσκολίες, για το φιλότιμο που λίγο πολύ διαθέτουμε ως έλληνες, για το αίσθημα και το πάθος  μας.

Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια;     

Η πιο έντονη ανάμνησή μου από τα παιδικά μου χρόνια ήταν φυσικά οι σκανδαλιές που κάναμε με την αδελφή μου. Δεν καθόμασταν ήσυχες ποτέ και κυρίως στις εξερευνήσεις που κάναμε στο μοναστήρι της Κορώνης, την ώρα προσευχής των καλογραιών. Δεν μπορούσαν να διακόψουν για να μας σταματήσουν, δυστυχώς, κι εμείς  εκμεταλλευόμασταν  την ευκαιρία. Βέβαια τώρα το σκέφτομαι ντρέπομαι που το αναφέρω αλλά ανήκει στις έντονες αναμνήσεις μου.

Ποιο επάγγελμα πιστεύατε ότι θα ακολουθήσετε όταν ήσασταν στην εφηβεία;   

Ήθελα να γράφω θεατρικά έργα και να τα σκηνοθετώ.

Υπήρξε κάποια έντονη στιγμή ή εμπειρία της ζωής σας που άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα; Ποια ήταν αυτή;                

Μια μεγάλη απογοήτευση που βίωσα και με έκανε να αναθεωρήσω πολλές καταστάσεις και να φιλτράρω τα πράγματα πιο λογικά. Πλέον οι αποφάσεις μου λαμβάνονται πολύ αυστηρά.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή σας;          

Μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή μου είναι τα δυο μου παιδιά. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο!

Αν είχατε χρονομηχανή και γυρνούσατε πίσω στα παιδικά σας χρόνια, τι θα λέγατε στον εφτάχρονο εαυτό σας;            

Θα τον έπαιρνα από το χέρι και θα τον προστάτευα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Θα του μιλούσα ώρες ατελείωτες.  Θα τον δίδασκα όσο μπορούσα καλύτερα και φυσικά θα του έδειχνα την αγάπη μου! Θα τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου και δε θα επέτρεπα σε κανέναν να τον πληγώσει!

Ποιοι άνθρωποι αποτέλεσαν τα πρότυπα σας καθώς μεγαλώνετε και επηρέασαν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας σας;     

Η πνευματική μου μητέρα αποτελούσε πρότυπο για έμενα. Ήθελα να της μοιάσω σε πολλά. Είχε και φυσικά διαθέτει ακόμη  παιδεία, αγάπη για τις τέχνες και είναι εξαιρετική ως άνθρωπος και φυσικά ως συγγραφέας. Την θαύμαζα και θα την θαυμάζω πάντα!

Ποιος στίχος τραγουδιού ή ποιήματος σας έχει «σημαδέψει»;                                 

«Δεν έχεις, Όλυμπε θεούς, μήδε λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι… κ’ οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη»         Κωστής Παλαμάς.   Με έχει σημαδέψει γιατί από τότε που γράφτηκε ο στίχος του παραμένει ζωντανός.

Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που σας άγγιξε;          

Το βιβλίο που με άγγιξε και ολοκλήρωσα προσφάτως, καθώς φτάνει στις  800 σελ.  ήταν το «Αδελφή μου αγάπη μου». Ό, τι πιο συγκλονιστικό διάβασα τον τελευταίο καιρό. Ανακαλύπτουμε πως υπάρχουν μανάδες που θυσιάζουν τα παιδιά τους μόνο για την δόξα, κυνικές και αδίστακτες. Γέμισα ανάμεικτα συναισθήματα από το συγκεκριμένο μυθιστόρημα και δεν πρόκειται ποτέ να το ξεχάσω, βέβαια δε θα τολμούσα να το διαβάσω για δεύτερη φορά. Θέλει γερά νεύρα.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;       

Ο πόλεμος.

Ποια συνήθεια σας μισείτε, αλλά δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτή;              

Τον εθισμό μου στη ζάχαρη. Προσπαθώ να περιορίσω τα γλυκά και κυρίως τις σοκολάτες αλλά δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο για μένα.

Τι ήταν αυτό που λειτούργησε ως έναυσμα ώστε να αποφασίσετε να γράψετε την πρώτη σας ιστορία;            

Πάμε πολλά  χρόνια πίσω αλλά θυμάμαι πως ήθελα να καταγράψω τις σκέψεις μου, κατά κύριο λόγο, για να μην τις ξεχάσω και έπειτα να έχω κάτι δικό μου ώστε να μπορώ να το διηγηθώ.  Το πρώτο τυπωμένο μου βιβλίο ήταν σαν όνειρο!

Ποιοι συγγραφείς έχουν επηρεάσει τη γραφή σας και με ποιον τρόπο;              

Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ , μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής του και ξεχωρίζω την «Ευγενία Γκραντέ» ως πιο αγαπημένο από τα έργα του. Ο Εμίλ Ζολά, που επίσης λάτρεψα τα βιβλία του με πρώτο και καλύτερο: «Το δημιούργημα». Ο Όσκαρ Ουάιλντ και «το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ» που διαβάζω ξανά και ξανά. Από Έλληνες ξεκίνησα με τον Καραγάτση  και το απίστευτο βιβλίο του «Σέργιος και Βάκχος».  Η φιλοσοφία του Ουάιλντ, δηλαδή η προσέγγιση που κάνει στην τέχνη και η απλότητα των περισσοτέρων κλασσικών λογοτεχνών με επηρέασαν ώστε να γράφω με τον δικό μου τρόπο.

Από πού αντλείτε συνήθως την έμπνευση σας;            

Από το περιβάλλον μου και από τις εμπειρίες που αντλώ.  

Ποιο κομμάτι της δουλειάς σας λατρεύετε και ποιο θα θέλατε να μην υπάρχει καθόλου;        

Αυτό τον καιρό είμαι απόλυτα ευχαριστημένη με τη δουλειά μου, είναι κάτι που επέλεξα και υποστηρίζω. Θα ήμουν αχάριστη αν γκρίνιαζα.

Πόσο μετράει για σας η εμπορική επιτυχία του έργου σας και κατά πόσο

τη λαμβάνετε υπόψιν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας σας;            

Όταν γράφω, αυτό που πραγματικά θέλω είναι να ολοκληρώσω το έργο μου και να το δω τυπωμένο. Επιθυμώ να διαβαστεί όσο το δυνατόν από περισσότερο κόσμο και φυσικά  με ενδιαφέρει η άποψή τους.  Όσον αφορά την εμπορική του επιτυχία είναι κάτι για το οποίο δεν μπορώ να απαντήσω απόλυτα, ίσως αν ζούσαμε σε πιο χαλαρές εποχές και με λιγότερα έξοδα να μη με ενδιέφερε καθόλου. Αν μπορούσα να βιοποριστώ μόνο από τα έσοδα των βιβλίων δε θα αγχωνόμουν για την καθημερινότητά μου.

Έχετε συγκεκριμένη «ρουτίνα» που σας βοηθάει στη συγγραφή; Π.χ.  συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια, συγκεκριμένες ώρες της ημέρας;  Υπάρχει κάτι άλλο που σας βοηθάει στην έμπνευση σας; Π.χ. ένα ποτήρι αλκοόλ;               

Αυτό που με βοηθάει στην συγγραφή είναι η ηρεμία και η απομόνωση, φυσικά και   δεν λέω όχι σε ένα φλιτζάνι με ζεστό κακάο.

Το έργο σας περιλαμβάνει ερωτικές σκηνές; Αν ναι, πόσο δύσκολο είναι να γράψετε μια ερωτική σκηνή και πόσο σας επηρεάζει η προσωπική σας γνώμη και η εμπειρία στο θέμα του έρωτα όταν γράφετε γι’ αυτόν;               

Προσωπικά θεωρώ τον έρωτα ως το ισχυρότερο συναίσθημα έλξης ανάμεσα σε δυο ανθρώπους.  Αποτελεί κινητήριος  δύναμη. Δεν γίνεται σε ένα έργο μου να μην αναφερθώ στον έρωτα, το κάνω όμως με όσο πιο σεμνό τρόπο μπορώ, χωρίς να χρησιμοποιώ ύβρεις ή να γελοιοποιώ την υπόσταση του. Έχοντας υπόψη ότι τα βιβλία μου μπορεί να διαβαστούν και από παιδιά, προσπαθώ να είμαι ευαίσθητη ακόμη και στις περιγραφές του.  

Με ποιον σπουδαίο συνάδελφο σας, εν ζωή ή όχι,θα θέλατε να περάσετε μια μέρα  ή να μοιραστείτε έναν καφέ;                       

Ίσως θεωρηθεί ιεροσυλία να αποκαλέσω,  εγώ,  συνάδελφο τον Παπαδιαμάντη τον οποίο αγαπώ και ξεχωρίζω. Ήταν μοναδικός λογοτέχνης, φιλήσυχος ως χαρακτήρας και ολιγαρκής ως άνθρωπος. Αν μπορούσα θα ήθελα να περάσω μια ολόκληρη μέρα μαζί του!

Κυρία Δροσίνη, σας ευχαριστούμε θερμά και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο!

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κορώνη Μεσσηνίας. Μετά το Λύκειο σπούδασα λογιστική σε

Ι.ΕΚ. χωρίς ποτέ να το ασκήσω ως επάγγελμα. Αφιερώθηκα στην οικογένεια, ενώ έγραφα από πού μικρή ηλικία.

Τα πρώτα μου χειρόγραφα ήταν κωμικά θεατρικά. Το  2015 εκδόθηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα το οποίο αγαπήθηκε αρκετά από τους αναγνώστες. Ξεκίνησα μαθήματα ζωγραφικής για περίπου τρία χρόνια και μέσα στο διάστημα αυτό, εκδόθηκαν δυο διηγήματα με τίτλο "Το ταξίδι" και το "χρυσό φλουρί στη γλάστρα", επίσης πριν δυο μήνες κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημά μου με τίτλο "Ο Μανδραγόρας" ο οποίος αγαπήθηκε επίσης αρκετά από τους αναγνώστες και σύντομα προχωράμε στην 2η ανατύπωσή του.

Μένω στην Καλαμάτα τα τελευταία είκοσι χρόνια καθώς διαθέτω κατάστημα χειροποίητων κεραμικών, τα οποία και φιλοτεχνώ. Έχω δυο παιδιά, τα οποία με σπρώχνουν και με στηρίζουν στα λογοτεχνικά βήματά μου.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας