CAN YOU EVER FORGIVE ME?
Σκηνοθεσία Μάριελ Χέλερ. Σενάριο Νικόλ Χολοφσένερ
Ηθοποιοί: Μελίσα ΜακΚάρθι (Λι ΄Ισραελ), Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ (Τζακ Χοκ) .
Η Λι Ίσραελ είναι δημοσιογράφος και ίσως η πιο πετυχημένη συγγραφέας βιογραφιών στην Αμερική. Στην ταινία παρακολουθούμε μια αποτυχημένη επαγγελματικά περίοδο της ζωής της και πως η ίδια την διαχειρίζεται.
Η βιογραφία Εstée Lauder γραμμένη από την Ίσραελ δεν γνωρίζει την επιτυχία των προηγούμενων βιογραφικών βιβλίων της και φτάνει να πουλιέται με 75% έκπτωση. Ταυτόχρονα η Λι απολύεται, λόγω του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα της, από την εφημερίδα που εργάζεται με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε δυσχερή θέση. Αδυνατεί να πληρώσει τα βασικά της έξοδα όπως ενοίκιο, κοινόχρηστα κ.λπ. Η μάνατζερ της την αποφεύγει εφόσον δεν δέχεται να σταματήσει να γράφει βιογραφίες και να ασχοληθεί με άλλο συγγραφικό θέμα. Η γάτα της αρρωσταίνει και δεν μπορεί να πληρώσει τη θεραπεία της. Ενώ ξεπουλάει τα βιβλία από τη βιβλιοθήκη της για να καλύψει τα έξοδά της βρίσκει ένα ιδιόχειρο σημείωμα της Κάθριν Χέπμπορν το οποίο πουλάει καλύπτοντας έτσι μεγάλο μέρος των εξόδων της. Αυτό της ανοίγει τον δρόμο προς τους συλλέκτες γνήσιων χειρόγραφων και την απάτη. Γράφει «αυθεντικά» σημειώματα διαφόρων συγγραφέων με πιπεράτες λεπτομέρειες από τη ζωή τους και τα πουλάει. Φυσικά γίνονται ανάρπαστα και κάποια στιγμή αντιληπτά.
Καταλύτης στην εξέλιξη της ιστορίας είναι η γάτα της. Όσοι έχετε κατοικίδιο, και όχι μόνο ελπίζω, θα νιώσετε τις αντιδράσεις της πρωταγωνίστριας.
Μία τυχαία συνάντηση με έναν ιδιόρρυθμο, άνεργο και άστεγο μικροαπατεώνα είναι η αρχή μίας παράξενης φιλίας. Ο παράξενος φίλος της είναι τόσο αισιόδοξος και ρεαλιστής που την εκνευρίζει όμως ταυτόχρονα της δίνει ώθηση. Οι τελείως αντίθετοι χαρακτήρες τους δημιουργούν μεγάλες εντάσεις στη σχέση τους. Δύο στοιχεία τους ενώνουν η απάτη και το χιούμορ.
Η Λι Ίσραελ είναι μία συγγραφέας που αμφισβητεί η ίδια το ταλέντο της και κρύβεται πίσω από τις βιογραφίες και τα γνήσια ραβασάκια διάσημων συγγραφέων.
Η ιστορία είναι αληθινή και διαδραματίζεται το 1993. Η μουσική της ταινίας είναι ένας γοητευτικός πρωταγωνιστής. Οι δύο πρωταγωνιστές και το σενάριο της ταινίας ήταν υποψήφιοι επάξια στα βραβεία Όσκαρ 2019. Μια ταινία που όταν τελείωσε με άφησε με πολλά ερωτήματα.
· Γίνεται να φοβάσαι την κριτική ως συγγραφέας τόσο που να σταματάς να γράφεις;
· Σου ανήκει συγγραφικά η επιτυχία ενός σημειώματος που γράφεις εσύ αλλά υπογράφεις ως κάποιος άλλος, διάσημος συγγραφέας;
· Μπορείς να νιώσεις ικανοποίηση με την επιτυχία έργου σου που φέρει την υπογραφή κάποιου άλλου επιτυχημένου συγγραφέα;
· Η συγγραφή είναι επάγγελμα; Ο συγγραφέας χρειάζεται μάνατζερ;
· Γίνεται ένας συγγραφέας να γράψει με θεματική καθοδήγηση; Τελικά η επιτυχία στις πωλήσεις είναι ο κυρίαρχος στόχος του συγγραφέα;
· Η φιλία χωράει στην μοναχική ζωή ενός συγγραφέα;
· Οι άνθρωποι αποφεύγουν τη φιλία από πεποίθηση ή από φόβο;
Θα σας αφήσω με την αγαπημένη μου ατάκα από την ταινία·
«Λάθος είναι για άλλους ανθρώπους»
Καλή θέαση!
Χαμογελάτε φαρδιά και αναπνεύστε βαθιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου