Συνέντευξη της Κικής Κωνσταντίνου "Το έναυσμα ήταν το να ανασάνω και η συγγραφή με οδήγησε στην Ελευθερία. Έκτοτε, όλα είναι διαφορετικά. "

Κική Κωνσταντίνου

Συγγραφέας

1.       Μιλήστε μας λίγο για σας, σαν άνθρωπο πρώτα και μετά σαν συγγραφέα,

Καλημέρα τόσο στις φιλόξενες οικοδέσποινες όσο και στους αναγνώστες του όμορφου μπλοκ σας για το οποίο θέλω να ευχηθώ πολύτιμα και μοναδικά «ταξίδια». Είναι χαρά και τιμή να φιλοξενούμαι στον χώρο σας και το ευχαριστώ μου είναι μικρό μα εγκάρδιο.

Ο άνθρωπος Κική και η συγγραφέας Κική λοιπόν. Υποθέτω πως σε κάποια σημεία ταυτίζονται και σε κάποια άλλα διαφωνούν. Κάποιες φορές νιώθω ότι συμβαδίζουν και άλλες  πάλι, πως ο κάθε χαρακτήρας βαδίζει το δικό του μονοπάτι. Δεν έχω μπει στην διαδικασία να το αναλύσω όλο αυτό, αν μπορούσα να πω μια κοινή αναφορά θα ήταν αυτή του οραματισμού κι αν μπορούσα να βρω μια έντονη διαφορά θα ήταν αυτή της δύναμης μα και της αδυναμίας που μπορούν να αναπτύξουν σε αντίθετο βαθμό την φορά.

Νιώθω πως έχω φτάσει σε ένα σημείο που ο ένας χαρακτήρας δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει χωρίς τον άλλον αλλά ακόμη δεν έχουν γίνει απόλυτα ένα και δεν ξέρω και εάν θα γίνουν, αλλά για την ώρα το έχω κάπως κατασταλάξει μέσα μου όλο αυτό.

Δεν θα αναλύσω ούτε τον άνθρωπο αλλά ούτε τον συγγραφέα που φέρω μέσα μου, θα πω μόνο με μια λέξη τι νιώθω να με εκφράζει στην μέχρι τώρα πορεία της ζωής μου τόσο συγγραφικά όσο και ανθρώπινα. Σαν άνθρωπος, η λέξη είναι «καθαρός» και σαν συγγραφέας, «υπηρέτης».  Εύχομαι στο μέλλον να μπορώ με την ίδια ευκολία και βεβαιότητα να προφέρω τους ίδιους χαρακτηριστικούς προσδιορισμούς που μοιράστηκα μαζί σας μόλις.

2.       Ποιο ρόλο έχει για σας η συγγραφή στη ζωή σας; Και αν θα μπορούσατε να ξεκινήσετε πάλι από την αρχή, τι θα θέλατε να μπορούσατε να αλλάξετε;

Κυριαρχικό ρόλο θα έλεγα μιας και όλα περιστρέφονται γύρω από την τέχνη της συγγραφής. Με βεβαιότητα, δεν θα άλλαζα τίποτα. Το μέσα μας, αλλά και το έργο που καλείσαι να υπηρετήσεις, γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι είναι ιδανικό για εκείνο και πως θέλει το ίδιο να κινηθεί και να δημιουργήσει. Είπαμε, είμαι υπηρέτης άρα υπακούω σε μια έσω εντολή.

3.       Τι ήταν αυτό που λειτούργησε ως έναυσμα ώστε να αποφασίσετε να γράψετε την πρώτη σας ιστορία;

Ο πνιγμός μέσα μου και το περιβάλλον γύρω μου, που δεν ήταν όσα είχα ονειρευτεί και ζητήσει. Το έναυσμα ήταν το να ανασάνω και η συγγραφή με οδήγησε στην Ελευθερία. Έκτοτε, όλα είναι διαφορετικά.

4.       Οι ήρωές σας είναι πρόσωπα υπαρκτά; Αν όχι, από πού προήλθε η λογοτεχνική τους γέννηση;   

Γράφω για πρόσωπα υπαρκτά ή εμπνέομαι από πρόσωπα υπαρκτά μα μέχρι στιγμής όλοι οι ήρωες είναι λογοτεχνικά γεννήματα. Πως γίνεται αυτό, δεν ξέρω. Φαίνεται πως κάπου συγκλίνει ο ρεαλισμός με την ουτοπία. Επίσης, οι περισσότεροι ήρωές μου είναι οντότητες, υποθέτω λοιπόν πως έχει να κάνει με τον συσχετισμό που μόλις ανέπτυξα.

5.       Όταν το βιβλίο σας τελείωσε, πιστεύετε ότι είπατε όλα όσα θέλατε ή είναι και μερικά που θα επιθυμούσατε να είχατε συμπληρώσει ή δεν αναφέρατε και για ποιο λόγο;

Πάντα γράφω όσα θέλω να πω ή μάλλον όσα θέλει να μοιραστεί με τους αναγνώστες η ιστορία ή το ποίημα, δεν αφήνω τίποτα μισοειπωμένο στα λογοτεχνικά μου γεννήματα και επίσης, όση αβεβαιότητα με περικλείει στην καθημερινή μου ζωή, τόση βεβαιότητα με εδραιώνει στα γραφόμενά μου, καθώς και στις ιδέες μου, που θα γίνουν στην συνέχεια έργα.

6.       Υπάρχουν συγγραφείς, (ποιητές, καλλιτέχνες, σπουδαίοι δημιουργοί) που να σας έδωσαν την ώθηση να προχωρήσετε τα όνειρά σας; Θέλετε να μας αναφέρετε κάποια ονόματα ή κάποια φράση που σας εντυπώθηκε στην ψυχή;

Υπάρχουν καλλιτέχνες και δημιουργοί που αγάπησα, αγαπώ και θαυμάζω με όλη μου την ψυχή αλλά με βεβαιότητα, κανείς δεν μου έδωσε ώθηση να προχωρήσω τα όνειρά μου και τώρα που θυμάμαι, δεν ζήτησα και ποτέ από κανέναν καμία ώθηση. Έχω κάνει κατά το παρελθόν το σύνηθες, δηλαδή να ζητήσω απόψεις των γραφόμενών μου αλλά εδώ και πολλά χρόνια είμαι μόνο εγώ, αυτά, και ο κόσμος, που μπορεί να δει μέσα τους και να τα αγαπήσει ή μπορεί και να μην τα αγαπήσει αλλά ειλικρινά θα ήθελα να μάθω, εάν ένας άνθρωπος που μπορεί πραγματικά να τα δει ατόφια, υπάρχει περίπτωση να μην τα αγαπήσει; Σέβομαι, έχω την δική μου άποψη και ιδιοσυγκρασία αλλά κανείς δεν έγινε πρότυπό μου και κανείς δεν με βοήθησε, μόνη μου όλα και θεωρώ πως όλο αυτό έγινε ένας μεγάλος μου σύμμαχος. Σαν βοηθούς βλέπω τους αναγνώστες, τους φίλους και την οικογένειά μου. Ευγνώμων που στους αναγνώστες και φίλους, υπάρχουν άτομα των γραμμάτων.

7.       Ο κάθε άνθρωπος βλέπει διαφορετικά τα πράγματα. Εσείς είστε ο άνθρωπος της λογικής ή του συναισθήματος;

Περισσότερο του συναισθήματος αλλά υπάρχουν στιγμές που εξισορροπούν και τα δύο μέσα μου. Υπακούω στο συναίσθημα αλλά λαμβάνω υπόψη και την λογική.

8.       Υπάρχουν βιβλία αγαπημένα στη βιβλιοθήκη σας που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και γιατί;

Δεν δανείζω εύκολα για τον γνωστό λόγο, του ό,τι πολλά από τα βιβλία δεν επιστρέφονται. Αν όμως εμπιστεύομαι απόλυτα το άτομο δεν έχω κανένα θέμα να του τα δανείσω όλα.

9.       Τι σας θυμώνει και τι σας κάνει περήφανο στη χώρα σας;

Πολλές απαντήσεις υπάρχουν και για τα δύο μέρη, επιλεκτικά θα δώσω από μια απάντηση. Με θυμώνει που δεν υπάρχει διαφάνεια και νιώθω υπερήφανη για τις διακρίσεις που φέρουν στην χώρα μας Έλληνες, είτε αθλητές, είτε επιστήμονες, είτε άνθρωποί της, γενικώς.

10.   Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια;

Τον τελευταίο καιρό γυρίζουν έντονα στο μυαλό μου στιγμές με την γιαγιά μου, που έχασα πρόσφατα.

11.   Ποιο επάγγελμα πιστεύατε ότι θα ακολουθήσετε όταν ήσασταν στην εφηβεία;

Δασκάλα ή νηπιαγωγός πίστευα.

12.   Υπήρξε κάποια έντονη στιγμή ή εμπειρία της ζωής σας που άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα; Ποια ήταν αυτή;

Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να νιώθει ότι αλλάζει ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο, πάντα στην πρωταρχική μου αντίληψη γυρίζει.

13.   Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή σας;

Την υγεία την θεωρώ ως την μεγαλύτερη ευλογία όλων. Έπειτα τους ανθρώπους που απαρτίζουν την οικογένειά μου και στην συνέχεια, νιώθω ευλογημένη που μπορώ να βαδίζω στα όνειρά μου.

14.   Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που σας άγγιξε;

Barsaat: ο χορός της βροχής. Το διαβάζω αυτή την περίοδο και μπορώ να πω πως κάθε σελίδα του είναι και ένα άγγιγμα. Ποιητική συλλογή της αγαπημένης μου λογοτέχνιδας Σμαραγδής Μητροπούλου από τις εκδόσεις 24γράμματα.

15.   Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;

Είμαι ένας άνθρωπος με πολλούς φόβους. Ο μεγαλύτερος θεωρώ πως είναι ο θάνατος αλλά με την έννοια του αν βλέπεις «φεύγοντας» τον πόνο που αφήνεις πίσω σου.

16.   Ποια συνήθεια σας μισείτε, αλλά δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτή;

Αρκετές συνήθειες θα έλεγα. Αν πρέπει να αναφέρω μία, θα πω αυτής της  αναποφασιστικότητας και της αναβολής, για πράγματα που δεν θα έπρεπε να είχα.

17.   Ποιο κομμάτι της δουλειάς σας λατρεύετε και ποιο θα θέλατε να μην υπάρχει καθόλου;

Δεν έχω φτάσει στα λεγόμενα άκρα. Ούτε υπάρχει κατι που λατρεύω, ούτε κατι που να μισώ ώστε να μην θέλω να υπάρχει. Υπάρχουν πράγματα που μου αρέσουν και πράγματα που δεν μου αρέσουν. Μεχρι εκεί.

18.   Έχετε συγκεκριμένη «ρουτίνα» που σας βοηθάει στη συγγραφή; Π.χ.  συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια, συγκεκριμένες ώρες της ημέρας;  Υπάρχει κάτι άλλο που σας βοηθάει στην έμπνευση σας; Π.χ. ένα ποτήρι αλκοόλ;

Εμπνέομαι από τα πάντα και τίποτα να μην κάνω εμπνέομαι. Δεν ακόλουθο τεχνικές ή κατι που μπορεί να θεωρηθεί ρουτίνα. Έμπνευση υπάρχει πάντα απλώς δεν κάθομαι να γράψω γιατι δεν θα έκανα τίποτε άλλο πέρα από το να γράφω μανιωδώς, απλώς κάποιες φορές, νιώθω το συναίσθημα αυτό πολύ εντονα και τότε το υπακούω.

19.   Με ποιον σπουδαίο συνάδελφο σας, εν ζωή ή όχι, θα θέλατε να περάσετε μια μέρα  ή να μοιραστείτε έναν καφέ;

Με πάρα πολλούς θα ήθελα, εν ζωή ή όχι, αν πρέπει να επιλέξω έναν θα έλεγα τον αγαπημένο μου, Τάσο Λειβαδίτη. Αν μπορούσα….

Σας ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία! Ένιωσα όμορφα απατώντας στις δημιουργικές σας ερωτήσεις. Θέλω να ευχηθώ καλό υπόλοιπο καλοκαιριού τόσο σε εσάς όσο και στους αναγνώστες σας. Να περνάτε όμορφα! Την αγάπη μου σε όλους!

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Κική Κωνσταντίνου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Στροφυλιά, ένα μικρό, όμορφο χωριό της Βόρειας Εύβοιας. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Χαλκίδας μα λίγα χρόνια αργότερα ανακάλυψε πως αυτό που τη γεμίζει ουσιαστικά είναι η συγγραφή λογοτεχνικών κειμένων και παραμυθιών.
Από το 2010 διατηρεί το δικό της "χώρο" στο διαδίκτυο και μπορεί κανείς να τη συναντήσει στο www.ekfrastite.blogspot.com. (Εκφράσου)
Όνειρο ζωής για εκείνη ήταν να καταφέρει να εκδώσει το πρώτο της βιβλίο. Αυτό το όνειρο πραγματοποιήθηκε το Φεβρουάριο του 2015 με την κυκλοφορία της πρώτης της ποιητικής συλλογής σε ελεύθερο στίχο "Τα λάφυρα της ψυχής μου" και συνεχίστηκε τον Μάιο του 2016 με την κυκλοφορία της δεύτερής της ποιητικής συλλογής σε ελεύθερο στίχο "Οι φεγγίτες της ζωής μου" υπό την καθοδήγηση του mystory.gr 
Είναι μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Χαλκίδας "Οι Φίλοι του Γιάννη Σκαρίμπα" και επιδιώκει να γίνει παράδειγμα για όλους όσους θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, μα ο φόβος τους κρατάει πίσω.

Συγγραφικό έργο

Η αγάπη δηλώνει παρών

Οι φεγγίτες της ζωής μου

Τα λάφυρα της ψυχής μου

Για την ομάδα του Pearls n' roses

Σταύρου Βασιλική