Συνάντηση της Σοφίας Κορωνίδου με τη Μάρα Ράκα: "Ήρωας μου είναι όποιος επιλέγει να αντιδρά σε οτιδήποτε άδικο βρεθεί στο διάβα του ακόμα κι αν η επιλογή του αυτή έχει προσωπικό κόστος."

 

Μέσα από τη στήλη «Ερωτοαποκρίσεις με τη Μάρα» ξεκινώ ένα ταξίδι γνωριμίας χωρίς κάποιον ειδικό προορισμό. Με μεγάλη μου χαρά, θέλω αυτή η στήλη, να φιλοξενεί ανθρώπους, ανεξαρτήτου ηλικίας, χρώματος, επαγγέλματος και προσωπικών πιστεύω. Ανθρώπους ατόφιους που νιώθουν ότι έχουν αυτό το κάτι για να μεταδώσουν στους υπόλοιπους μέσα από τις απαντήσεις τους. Οι ερωτήσεις δε θα είναι πάντα οι ίδιες αλλά ανάλογα με τον εκάστοτε άνθρωπο που θα συναντώ στην πορεία μου. Και φυσικά, θα ξεκινήσω τη γνωριμία μου, από τους διαχειριστές της σελίδας Pearls n’roses με πρώτη την αγαπητή μου Σοφία Κορωνίδου.                      

 

                               

ΣΟΦΙΑ ΚΟΡΩΝΙΔΟΥ: Σύζυγος-Εργαζόμενη-Μαμά-Συγγραφέας και Blogger.

    

 Φανταστείτε μια μέρα που ο σύζυγος θέλει κουβέντα, η κόρη σας ζητά να παίξετε, ο κέρσορας στο Word αναβοσβήνει απειλητικά και περιμένει να ολοκληρώσετε τη σκηνή του μυθιστορήματος, ενώ τα blog περιμένουν με τη σειρά τους να τακτοποιήσετε τα άρθρα σας. Πως καταφέρνετε να τα διαχειρίζεστε όλα αυτά την ίδια στιγμή, χωρίς να αφήσετε κάποιον δυσαρεστημένο;

Ζητώ από τον άντρα μου να παίξει με τη μικρή μου, ώστε να έχω χρόνο να τακτοποιήσω τα άρθρα που πρέπει να ανέβουν άμεσα στο blog.  Όσο για τη συγγραφή, όσοι γράφουν ξέρουν ότι θέλει σιωπή και συγκέντρωση, οπότε θα περιμένω την ώρα του ύπνου που το σπίτι θα έχει ησυχάσει από φωνές και ανάγκες, ελπίζοντας ότι η έμπνευση μου δε θα έχει βαρεθεί και φύγει. 

  

Όταν κάποιος σας κοιτάζει στα μάτια και σας λέει επίμονα «Δεν μπορείς!», η πρώτη σκέψη που σας έρχεται στο μυαλό;

 Αυτό θα το δούμε, φίλε…

      Ποιο ήταν το έναυσμα που σας οδήγησε να γράψετε το πρώτο σας μυθιστόρημα «Έρωτας από την πρώτη μάχη»;

Η ανάγκη να γράψω μια ιστορία που θα εξελιχθεί και θα ολοκληρωθεί όπως θα ήθελα να είναι η πραγματικότητα για τους ανθρώπους που αγαπιούνται.

 

Πείτε μας λίγα λόγια για τον ήρωα που αγαπήσατε περισσότερο, αλλά και για τον ήρωα που σας ταλαιπώρησε αρκετές νύχτες.

Η Μυρτώ (από το μυθιστόρημα «Έρωτας από την πρώτη μάχη») η μία εκ των δύο πρωταγωνιστών ενός χιουμοριστικού και παράφορου χρονικού για τον έρωτα, είναι ένας αγαπημένος μου χαρακτήρας. Με την τρέλα της, τον αυθορμητισμό, το πείσμα και το δυναμισμό της με οδηγούσε κάθε φορά και σε διαφορετικό μονοπάτι και μου ανέτρεπε όλα τα συγγραφικά μου πλάνα.  Όταν στο τέλος της ιστορίας έπρεπε να την αποχωριστώ, συγκινήθηκα σαν να έχανα έναν αληθινό φίλο.  Ο Θεόκλητος Αγαθού (από το διήγημα μου «Το στοίχημα» στη συλλογή «Οδός Αμαρτίας Αριθμός 12») ήταν που με ταλαιπώρησε πολύ ως να αποφασίσω για τη «μοίρα» του.  Ο Θεόκλητος έζησε μια αλλόκοτη νύχτα γεμάτη πειρασμούς και ως το τέλος δεν ήμουν σίγουρη για το ποια μεριά θα τον κερδίσει. Του σκότους ή του φωτός.  Η τελική επιλογή μου με κάλυψε πλήρως. Ελπίζω και τους αναγνώστες.

 

     Υπάρχουν μέσα στην ιστορία αυτή, προσωπικά σας βιώματα;

Σε κάθε ιστορία μου υπάρχουν προσωπικά βιώματα. Οι άνθρωποι που συναντά η Μυρτώ στο διάβα της είναι άνθρωποι που έχω συναντήσει σε διάφορες εποχές της ζωής μου.  Υπήρξαμε φίλοι, συνάδελφοι, γνωστοί, σύντροφοι.  Οι απόψεις της για τη ζωή  και τον έρωτα είναι πολύ κοντά στις δικές μου.  Αν και νομίζω πως είμαι πλέον λιγάκι πιο πουριτανή.  Όσο για τον Θεόκλητο, δεν είμαι εγώ αλλά είναι το είδος του από δειλία «ηθικού» ανθρώπου που συνήθως αποφεύγω την συναναστροφή του.

 

    Λένε πως ο άνθρωπος, δεν πρέπει να ξεχνά ποτέ από που ξεκίνησε. Λένε επίσης πως η αναγνώριση, μπορεί να αλλάξει τον εκάστοτε άνθρωπο όταν τη γευτεί. Τι πιστεύετε εσείς;

Κάθε μέρα, ο καθένας από μας αντιμετωπίζει μικρές και μεγάλες προκλήσεις της ζωής (η αναγνώριση της δουλειάς μας είναι μια σπουδαία πρόκληση) και επιλέγει αυτό που θέλει να είναι.  Κάθε επιλογή έχει το κόστος της. 

Κατά την άποψη μου, πάντως, η έπαρση είναι ο χειρότερος δρόμος.  Καλό είναι να έχουμε και λίγη σεμνότητα, ανεξάρτητα από τις επιτυχίες μας.  Ειδικά, εμείς οι συγγραφείς που επηρεάζουμε με τη γραφή και τη στάση μας ένα κομμάτι των αναγνωστών- μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία – οφείλουμε να είμαστε προσγειωμένοι.  Στο κάτω κάτω της γραφής, ιστορίες γράφουμε, δεν ανακαλύψαμε το φάρμακο για τον καρκίνο.

 

     Τι αγαπάτε περισσότερο στους πραγματικούς σας φίλους;

Ο τρόπος που λιώνουν τους πάγους της καρδιάς μου και ξορκίζουν τα σκοτάδια μου.  Καμιά φορά και χωρίς να μιλήσουν καν. Με μια αρκουδίσια αγκαλιά, μια κούπα καφέ και ένα τσιγάρο.

 

Η ειλικρίνεια στο χώρο των συγγραφέων, είναι προτέρημα, ή ελάττωμα;

 Η ειλικρίνεια είναι πάντα προτέρημα σε όλους τους χώρους.  Χρειάζεται όμως μαζί της τη γενναιότητα, την ακεραιότητα και τη λεπτότητα.

 

 

Ποιος είναι ήρωας για σας, στην πραγματική ζωή;

Όποιος επιλέγει να αντιδρά σε οτιδήποτε άδικο βρεθεί στο διάβα του ακόμα κι αν η επιλογή του αυτή έχει προσωπικό κόστος.

 

     Υπήρξε κάποιο γεγονός στη ζωή σας που να σας κάνει να σταματήσετε να γράφετε;

Η συνειδητοποίηση ότι και στο χώρο του βιβλίου όλα είναι θέμα μάρκετινγκ και δυνατών γνωριμιών.  Έχω την τύχη μέσω του blog και της στήλης με τις βιβλιοπροτάσεις να έρχονται στα χέρια μου απίστευτα διαμάντια νέων συγγραφέων, τα περισσότερα από τα οποία δεν βρίσκω σε καμιά βιτρίνα βιβλιοπωλείου και σπάνια γίνονται θέμα συζήτησης σε βιβλιοομάδες. Ταυτόχρονα, έχω διαβάσει πολλά ευπώλητα βιβλία που αντικειμενικά ανήκουν στον κάδο ανακύκλωσης.

  

Το αγαπημένο σας απόφθεγμα;

Ο άνθρωπος θα έπρεπε να είναι ικανός να σχεδιάζει μια εισβολή, να γράφει μια σονάτα, να σχεδιάζει ένα κτίριο, να κουμαντάρει ένα πλοίο, να κλείνει ένα ισοζύγιο, ν’ αλλάζει ένα μωρό, να παίρνει και να δίνει διαταγές, να παλεύει, να πεθαίνει γενναία. Η εξειδίκευση είναι για τα έντομα.

Του Αμερικανού συγγραφέα Ρόμπερτ Χενλάιν.

  

Έχετε εισπράξει ποτέ, αρνητική κριτική από τους ομότεχνούς σας; Τι θα τους απαντούσατε;

Έχω εισπράξει πολλές «συμβουλές» και «διορθώσεις». Τους ευχαριστώ όλους και πάντα φιλτράρω όσα μου λένε παραμερίζοντας το συγγραφικό μου εγωισμό. Κάποιες είναι χρήσιμες, κάποιες είναι μόνο για νιώσουν καλύτερα όσοι τις λένε.

  

    Η γνώμη σας για τον σημερινό τρόπο που λειτουργούν οι εκδόσεις;

Οι περισσότεροι εκδότες του σήμερα λειτουργούν αυστηρά ως έμποροι.  Ως ένα βαθμό είναι κατανοητό, δεδομένης της δυσχερούς θέσης των επαγγελματιών λόγω της οικονομικής κρίσης και γενικά της δύσκολης επιβίωσης των επιχειρήσεων στη χώρα μας.  Θα έπρεπε όμως να έχουν και κάποια λογοτεχνικά κριτήρια και να πάψουν να εκδίδουν σκουπίδια πλάι πλάι με τα αριστουργήματα.  Επίσης, θα έπρεπε να δίνουν περισσότερες ευκαιρίες σε νέους συγγραφείς με ταλέντο.

  

    Αν σας ζητούσαν να γράψετε ένα διαφορετικό είδος γραφής, ποιο θα επιλέγατε;

Αγαπώ πολύ τα αστυνομικά μυθιστορήματα.  Θα επέλεγα να γράψω σ’ αυτό το είδος και ίσως μια μέρα το κάνω, με τη βαθιά ελπίδα ότι θα καταφέρει να διατηρήσει την ένταση και την απόλαυση που προσφέρουν σε μένα τα μυθιστορήματα των αγαπημένων μου συγγραφέων.

 

    Πιστεύετε ότι ο τίτλος του συγγραφέα, ανήκει μόνο σε αυτούς που εκδίδουν ένα βιβλίο, ή έχετε κάποια άλλη άποψη για το θέμα αυτό;

 Ο τίτλος συγγραφέας ανήκε παλαιότερα σε όσους είχαν εκδώσει έστω και ένα βιβλίο.  Σήμερα που εκδίδουν οι πάντες, θεωρώ περισσότερο συγγραφέα έναν άνθρωπο που μου δίνει το χειρόγραφο του για να του πω μια γνώμη και διαθέτει ταλέντο και αγάπη για τη γραφή, παρά κάποιον που εκδίδει μια ανοησία γιατί είχε τα χρήματα ή τις διασυνδέσεις για να το κάνει.

  

Αν το σύμπαν σας άκουγε αυτή τη στιγμή, τι θα του ζητούσατε;

 Ψυχική και σωματική υγεία για όλο τον κόσμο.  Τα άλλα θα τα βρούμε μεταξύ μας.

     

    Πως αντιμετωπίζετε τον αλληλοσπαραγμό που όλοι βλέπουμε κατά καιρούς στα social media;

 Πλέον, με θυμηδία.

 

    Αν η κόρη σας δήλωνε μια μέρα ότι θέλει να γίνει συγγραφέας σαν τη μαμά της, τι θα της λέγατε να προσέξει;

 Τους κόλακες, τα συμβόλαια των εκδοτών και το καβάλημα του καλαμιού.

 

    Άλλαξε κάτι στο σκεπτικό ή στον χαρακτήρα σας, κατά τον εγκλεισμό σας στην εποχή     της καραντίνας; Ποιες οι ανησυχίες σας;

 Εκτίμησα περισσότερο τους περιπάτους στον ήλιο, την προσωπική επαφή με φίλους και αγαπημένους, την ελευθερία της αναπνοής και μετακίνησης.  Εύχομαι να ξεμπερδέψουμε πολύ γρήγορα με την πανδημία κι άλλο τέτοιο κακό να μη μας βρει.

  

 Ποια η γνώμη σας για την αυτοέκδοση;

Έχω πει και παραπάνω τι πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει με τις εκδόσεις.  Όσο για την αυτοέκδοση, θεωρώ ότι δεν είναι για όλους.  Η δουλειά των συγγραφέων είναι να εμπνέονται και να γράφουν ιστορίες. Για όποιον, όμως, μπορεί και έχει το χρόνο, τη διάθεση, την ενέργεια και τις ικανότητες να το κάνει, του βγάζω το καπέλο και τον ενθαρρύνω να το κάνει οπωσδήποτε.  Πιστεύω, όμως, ακράδαντα πως αν οι εκδότες είχαν διαφορετικά κριτήρια επιλογής και αντιμετώπιση προς τους συγγραφείς, οι δεύτεροι δεν θα αναγκάζονταν να διακινούν μόνοι τους τα βιβλία τους.

 

    Στους λογοτεχνικούς κύκλους, κάποιοι προκαλούμε συμπάθεια, κάποιοι εμπάθεια και κάποιοι άλλοι αντιπάθεια. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;

 Γιατί όπως και σε κάθε δουλειά, σινάφι και κοινωνική ομάδα κάποιοι μας συμπαθούν, κάποιοι μας αντιπαθούν, κάποιοι είναι καλοπροαίρετοι και κάποιοι εμπαθείς.  Οι συγγραφείς είναι άνθρωποι όπως όλοι.

 

 

Αν κάποιος σας έλεγε ευθέως πως δεν του άρεσε το βιβλίο σας, πως θα νιώθατε και τι θα του απαντούσατε;

Θα τον ευχαριστούσα για την ειλικρίνεια του.  Και μένα δε μ’ αρέσουν όλα τα βιβλία και όλοι οι συγγραφείς.  Ο καθένας μας έχει τα γούστα του.  Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως δε θα στεναχωριόμουν.

  

    Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Να επιβιώσω της φρενίτιδας του κορωνοϊού, να εκδώσω το επόμενο μυθιστόρημα μου και να ζω κάθε μέρα όσο πιο καλά μπορώ αναγνωρίζοντας όλες τις ευλογίες που έχω στη ζωή μου. Την οικογένεια μου, τους φίλους μου, τη δουλειά μου.

 

     Παίζοντας το παιχνίδι του «Αν», σε ποια εποχή θα θέλατε να ζείτε;

Έχουμε μια τάση να εξωραΐζουμε το παρελθόν και να αντιμετωπίζουμε με δέος το μέλλον. Θα ήθελα, λοιπόν, να ζω στην εποχή που ήδη ζω.  Δεν ξέρω αν θα κατάφερα να επιβιώσω σε οποιαδήποτε άλλη εποχή. 

Αν όμως επρόκειτο για μια σύντομη επίσκεψη μέσω χρονομηχανής θα ήθελα να βρεθώ στην Αλεξάνδρεια τον 5ο μ.Χ. και να παρακολουθήσω τη φιλόσοφο Υπατία να διδάσκει ή στο Μεξικό τη δεκαετία του ‘30 για να γνωρίσω την πολυαγαπημένη μου Φρίντα Κάλο.

 

    Λένε πως οι πισώπλατες μαχαιριές, απαιτούν και τίμια μαχαίρια. Πως θα αντιδρούσατε, αν μαθαίνατε πως οι κακές γλώσσες στο χώρο που κινείστε χρησιμοποιούν εν αγνοία σας αυτά τα χαριτωμένα μέταλλα;

 Αν ήταν απλά γνωστοί, ή άνθρωποι που δεν με γνώριζαν καν, θα αδιαφορούσα πλήρως.  Για όλους τους ανθρώπους λέγονται κακίες. Μέχρι ενός ορίου βέβαια.  Αν έβλαπταν την τιμή και την υπόληψη μου θα το χειριζόμουν διαφορετικά.

Αν ήταν φίλοι, θα με πλήγωνε και σίγουρα, αρχικά, θα θύμωνα.  Όμως, δεν θα έκανα απολύτως τίποτα, πέραν του να απομακρυνθώ, χωρίς καμία εξήγηση.  Όταν ένας άνθρωπος που θεωρείς φίλο βγάζει χολή πίσω από την πλάτη σου δείχνει πόσο λυπημένος και ανασφαλής νιώθει ο ίδιος. Προσπαθεί να γεμίσει το κενό του, κακολογώντας όσους τον εμπιστεύονται.  Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει θέση κοντά μου.

 

    Ποια ερώτηση θα επιθυμούσατε να σας είχαν κάνει και δεν έγινε ουδέποτε σε συνέντευξή σας; Ρωτήστε τον εαυτό σας και απαντήστε όσο πιο ελεύθερα και ειλικρινά   μπορείτε.

Δε με ρώτησες τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. 

Λοιπόν, όταν και εφόσον μεγαλώσω, θέλω να έχω ένα μαγαζί και να πουλάω παγωτά, γλειφιτζούρια, καραμέλες και γλυκά του κουταλιού.  Κι όταν δε βλέπει κανείς, να τα χαρίζω σε όποιον είχε δύσκολη μέρα και η ψυχή του είναι συννεφιασμένη. 

 

    Μια ευχή καθώς θα αποχαιρετούσατε το 2020;

Περισσότερη ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη, δίψα για γνώση και ανθρώπινη επαφή, και λιγότερη έπαρση, ρηχότητα και ματαιοδοξία.  Κάθε πληγωμένη καρδιά να γιατρευτεί και κάθε παιδί να έχει, επιτέλους, το δικαίωμα να διατηρεί την αθωότητα του.

Καλή υγεία σε όλους!

  

Κυρία Κορωνίδου σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και την ειλικρίνειά σας!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα έναν Δεκέμβρη πριν κάμποσα χρόνια στη Θεσσαλονίκη.  Είμαι ένας παθιασμένος Τοξότης και παράλληλα η στοργική μαμά μιας υπέροχης κορούλας.

Είμαι μέλος της συγγραφικής παρέας «Ώρες Συγγραφής» και διαβάζω μανιωδώς όλα τα είδη της λογοτεχνίας. Το πρώτο μου ρομαντικό-χιουμοριστικό μυθιστόρημα με τίτλο «Έρωτας από την πρώτη... μάχη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός,

ενώ από τις εκδόσεις Ανάτυπο κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Οδός Αμαρτίας,

αριθμός 12», στην οποία συμμετέχω με το διήγημα μου «Το στοίχημα» που ανήκει στο είδος της λογοτεχνίας Φαντασίας.  
Τον Απρίλιο του 2019 βραβεύτηκα για το διήγημα μου "Θεσσαλονίκη 2048 μ.Χ." στο λογοτεχνικό διαγωνισμό του εκδοτικού οίκου Εντύποις "Ένα βιβλίο για τη Θεσσαλονίκη". 
Μιλάω αγγλικά και ιταλικά. Αρθρογραφώ στον ιστότοπο Silvery Books, συνδιαχειρίζομαι και προτείνω βιβλία στη στήλη "Οι προτάσεις ενός βιβλιοφάγου" στον ιστότοπο Pearls n' Roses.

Παράλληλα μεταφράζω λογοτεχνία. Κάποια από τα ποιήματα που έχω μεταφράσει είναι της συγγραφέως και ποιήτριας Πόλυς Μίλτου και θα τα βρείτε στη σελίδα του Spillwords.com

Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου, θα με συναντήσετε στα εξής ηλεκτρονικά μονοπάτια:

E-mail: skoronidou@hotmail.com

στην ομάδα μου στο facebook: ΣοφίαΚορωνίδου-συγγραφέας

Όσοι από σας επιθυμείτε να επισκεφτείτε τις «Ερωτοαποκρίσεις» στείλτε μήνυμα για να σας αποσταλεί το ερωτηματολόγιο, στο e-mail:  mrakidou@yahoo.com ώστε να ξεκινήσουμε μαζί το ταξίδι μας.

ΜΑΡΑ ΡΑΚΑ