ΔΙΤΤΗ ΔΥΝΑΜΗ= ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ- Πόλυ Μίλτου

Η ζωή! Μια πορεία μη αναστρέψιμη. Ένας δρόμος χωρίς τέρμα. Σταθμοί πολλοί και ο ένας φαίνεται σαν τελικός, αλλά δεν είναι παρά μια είσοδος σε μια άλλη Χώρα, αυτή, της μόνιμης μετακόμισης.

Η ζωή! Προχωράς, θες δε θες με πορεία προς τα μπρος, μα πίσω σου σέρνεται μια ολόκληρη θάλασσα, βαθιά και απύθμενη, από όλα όσα σου έτυχαν και έχεις περάσει ή σου έχουν κάνει. 

Πόσα θες να θυμάσαι, πόσα πολλά επιθυμείς διακαώς να μην υπήρξαν ποτέ. Συμβαίνει. Σε όλους...

Δεν μπορείς να σβήσεις τίποτα, όμως, φίλε μου, έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα και μας ακολουθούν ως το πέρα από την όχθη... Αυτή είναι η ζωή!

Μα είναι ανάγκη ψυχής να παίρνεις δύναμη, να μη λυγίζεις, να συνεχίζεις και να ελπίζεις, ακόμα κι αν όλα φαίνονται ότι χάθηκαν.

Κοίτα, όμως, που τίποτα δε χάνεται. Ούτε τα ευχάριστα ούτε τα δυσάρεστα. 

Η πιο εύκολη συμβουλή σε δύσκολες στιγμές δίνεται με μια αθώα πρόταση που αναπαράγεται από πλήθος χείλη: "Ξέχασέ τα και προχώρα!" Ή για άτομα άκαρδα, που τσαλακώνουν το είναι σου μέχρι να μην αντέχεις άλλο, πάλι η ίδια συμβουλή με διαφορετική διατύπωση από όσους σε αγαπούν: "Ξέχνα τους! Ας τους πίσω και συνέχισε σα να μην υπήρξαν ποτέ! Μη δίνεις σημασία!"

Ήσαν και κάποιοι που μαλώνουν έντονα και επιμένουν στο ρητό: "Να θυμάσαι, για να μην ξαναπέσεις θύμα." Ή "να θυμάσαι μόνο τους καλούς και θετικούς."

Τα προσπάθησα κι εγώ, φίλε μου, όλα αυτά τα προσπαθούσα χρόνια ολόκληρα, μέχρι που τελικά δεν μπορούσα να πιέζομαι άλλο και προβληματίστηκα γιατί δεν έπιανε απόλυτα καμιά συνταγή και τα τραύματα γίνονταν περισσότερα και πιο επώδυνα...

Και, τότε, ανακάλυψα πως το λάθος ήταν αυτό ακριβώς: Δεν υπάρχει συνταγή! Ή μάλλον, η συνταγή αναπλάθεται ανάλογα με την ανάγκη του κάθε ανθρώπου και της κάθε στιγμής. Τίποτα δεν είναι ίδιο σε κάθε περίπτωση και τίποτα δεν εφαρμόζεται σαν κοστούμι ετοιματζίδικο για όλα τα κορμιά.

Έτσι, κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα που όταν άρχισα να τα εφαρμόζω, βρήκα αυτομάτως τη δική μου δύναμη, βρήκα λύσεις και ανακούφιση και κατάφερνα να ανανεώνω τις αποφάσεις μου μετά από κάθε ολοκληρωτική καταστροφή χωρίς να χάνω την ουσία, που ήταν η ισορροπία της ψυχής μου.

Δε δίνω συνταγές, δε μου αρέσει να φιλοσοφώ σε ξένες πορείες, δεν εισέρχομαι ποτέ σε ξένα χωράφια, ιερά και σεβαστά και αποδεκτά στη δική τους μορφή.

Μα είπα να μοιραστώ κάπως τις δικές μου σκέψεις, έτσι, σαν εξομολόγηση μιας ψυχής ταλαιπωρημένης και βεβαρυμμένης, μα αγαπώσας. Καμιά φορά, δεν ξέρεις, υπάρχει και μια χρυσή τομή για τον καθένα μας και όπως αποτελούμε όλοι μας ένα σώμα, ένα κοινωνικό σύνολο, κάπου μοιάζουμε άλλοι σε λίγα, άλλοι σε πολλά... ίσως, λοιπόν, κάπου να μοιάζουμε και σε αυτό. Στην αντιμετώπιση των όσων μας συμβαίνουν, με έναν ομαλό και ισορροπημένο τρόπο... Χρήσιμο και κατά το δυνατόν πιο ανώδυνο.

Η δική μου ανακάλυψη ήταν η μετάφραση των δύο αυτών μικρών φράσεων "να ξεχνάς", "να θυμάσαι" με ένα και στη μέση. Και να, έγιναν ένα. "Και να ξεχνάς και να θυμάσαι". Αλλά, τι; 

Αυτή η ένωση και των δύο σε μια φράση για μένα εξηγείται περίπου με αυτές τις σκέψεις:

• Να ξεχνάς την πληγή που σε έκανε να κακιώνεις... εσύ. Δε θα γίνουμε όλοι κακοί και ύπουλοι.
• Να ξεχνάς το θυμό που σε έφερε σε κατάσταση να μη θυμάσαι πόσο άσχημα πράγματα γίνονται υπό την επήρειά του.
• Να ξεχνάς τις λάθος συμβουλές για εκδίκηση ή ανταπόδοση με λάθος ενέργειες που απλά... συνεχίζουν την κακία σε βάθος.
• Να ξεχνάς, όμως, και κάθε καλό που κάνεις καθημερινά. Αυτό γίνεται επειδή έτσι έπρεπε να είναι το φυσικό μας σαν ανθρώπινα όντα και απλά με κάθε μας θετική ενέργεια προσπαθούμε να επαναφέρουμε τη γη στην ισορροπία που της καταστρέψαμε με τον εγωισμό μας.
• Να ξεχνάς κάθε τι που προσβάλλει τον εγωισμό και σε ανάβει, ώστε να γίνεσαι κι εσύ άλλος ένας αρνητικός άνθρωπος που καταστρέφει και πληγώνει.
• Να ξεχνάς τα βραβεία και τα μπράβο, γιατί, εκτός που πολλά είναι ψεύτικα και αποτελούν κομπλιμέντα συμφέροντος, και τα αληθινά ακόμα δε σε κάνουν καλύτερο. Πες ένα ευχαριστώ στους φίλους και να είσαι ευγνώμων που σου έδωσαν σημασία στα τόσα τους προβλήματα, τη στιγμή που και τα δικά τους χαρίσματα, όπως και του κάθε άλλου ανθρώπου πάνω στη γη, είναι το ίδιο μοναδικά και άξια προσοχής και θαυμασμού.
• Να ξεχνάς λάθη και πάθη ξένων ιστοριών. Αυτά δε σε αφορούν, αν δεν έχουν σχέση με δικά σου μπερδέματα που πρέπει να διευθετήσεις, και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να στέκεσαι και να αγναντεύεις από ψηλά μη και τυχόν σου ξεφύγει μια ξένη άσχημη πινελιά. Κοίτα τα δικά σου τα αμέτρητα και προχώρα με περίσκεψη... Όλοι μας σερνόμαστε το ίδιο ώρες- ώρες και άλλες φορές η μούρη μας τρώει χώμα και λάσπη περισσότερη από του διπλανού. Οπότε, ποιο το όφελος να αναλώνεσαι με ξένα βάρη;
• Να ξεχνάς κάθε αντίδραση μέσα σου για κάτι που το σύνολο επικρότησε, όταν δεν είναι κάτι που επηρεάζει αρνητικά την κοινή μας πορεία στον κόσμο.   
• Να ξεχνάς εύκολα τις συμβουλές ανθρώπων με αμφίβολο ήθος.                                                    

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ

• Να θυμάσαι έντονα και για πάντα όσους σου έδωσαν έστω και ένα ποτήρι νερό σε ώρες μεγάλης δίψας και όσους σου χάρισαν έστω και ένα χαμόγελο σε στιγμές αφόρητης θλίψης.
• Να θυμάσαι πάντα τις αξίες και τα θέλω σου για ό,τι όμορφο και καλό.
• Να θυμάσαι με θαυμασμό και καμάρι κάθε προτέρημα και βράβευση και πρόοδο του όποιου άλλου, που συμπορεύεται μαζί μας στον πλανήτη γη. Επειδή η δική του επιτυχία σε ό,τι καλό, είναι ώρα πανηγυριού για μια έστω και μικρή άνοδο του πολιτισμού και της ειρήνης, και αξίζει.
• Να θυμάσαι έντονα ποιοι είναι οι πραγματικοί σου φίλοι και να εύχεσαι για κάθε τους βήμα, επιτυχία, υγεία, χαρά, ευτυχία.
• Να θυμάσαι κάθε φορά που πέτυχες κάτι μικρό, όχι για να επαίρεσαι ανόητα, αλλά για να ενδυναμώνεις τη διάθεση να ξέρεις ότι αξίζεις το ίδιο με κάθε άλλον και να συνεχίζεις θετικά σε κάθε καλό χωρίς να τα παρατάς.
• Να θυμάσαι τις φορές που σε πήγαν πίσω για να παίρνεις μαθήματα από αιτίες και αφορμές που σε έκαναν φορέα αρνητικής σκέψης έστω για λίγο.
• Να θυμάσαι κάθε φορά που πόνεσες, σύρθηκες, τσαλακώθηκες και πληγώθηκες, για να ξέρεις πόσο φοβερά νιώθει όποιος περνάει τα ίδια.
• Να θυμάσαι πόσες φορές η ανθρώπινη σάρκα σου ή η ψυχή σου αρνήθηκε να συνεργαστεί, για να νιώθεις την αδυναμία όσων δεν αντέχουν άλλο...
• Να θυμάσαι ποιοι σε πρόδωσαν και σε πλήγωσαν, για να μην ξαναπέσεις θύμα τους ποτέ. Είναι αυτοί που σε έκαναν σοφότερο στις παγίδες, γι' αυτό μην τους κρατάς κακία όσο βαθιά κι αν σε πλήγωσαν. Είναι και αυτοί άνθρωποι με σάρκα και αν μέσα τους κυριαρχεί η ανισορροπία του κακού πρέπει να τους λυπάσαι, επειδή ποτέ δε θα κερδίσουν με αυτόν τον τρόπο την ευτυχία ούτε την πραγματική φιλία και την αγάπη χωρίς συμφέρον.
• Να θυμάσαι τα θύματα του όποιου κακού και να συμπάσχεις.
• Να θυμάσαι τι θέλεις και τι δε θέλεις να σου κάνουν και έτσι μπορείς απλά να βρίσκεις το τελειότερο savoir vivre για κάθε σου στάση απέναντι στους άλλους.
• Να θυμάσαι κάθε συμβουλή ή ιδέα που σου δίνουν, αλλά πάντα να ακολουθείς τη δική σου συνείδηση και το ένστικτο της δικής σου καρδιάς.
• Να θυμάσαι πως τίποτα δεν είναι μόνιμο και μη αναστρέψιμο, ούτε το κακό ούτε το καλό, οπότε ούτε να υπερηφανεύεσαι ούτε να μένεις στο χώμα πεσμένος. Προχώρα προς το φως, αυτό είναι το ζητούμενο.
• Και ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ! Όσο κι αν κοστίζει μια τέτοια απόφαση. Το ψεύτικο μπορεί να γυαλίζει για λίγο, αλλά στο τέλος σκουριάζει και γίνεται ρεζίλι που καμάρωνε για μια κρυμμένη ασχήμια.

Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν αποτελεί συνταγή και τίποτα αλάθητο. Αποτελούν μόνο προσωπικές μου σκέψεις, έχουν γραφτεί στο δεύτερο ενικό πρόσωπο γιατί αναφέρονται στον εαυτό μου και τις παραθέτω με επίγνωση ότι δεν είμαι ούτε ψυχολόγος ούτε ο ειδικός σε δύσκολες καταστάσεις. Ίσως, όμως, κάτι να ταιριάξει και σε κάποια δική σας περίπτωση. Και, φυσικά, μπορεί ο καθένας να συμπληρώσει τις δικές του σκέψεις και ιδέες, από την προσωπική του θετική ή αρνητική πείρα στη ζωή. Επειδή όλοι μας ανήκουμε στο ίδιο κοινωνικό σύνολο, το ίδιο άνθρωποι και το ίδιο πτωτικοί, αλλά και ονειροπόλοι και ταλαντούχοι περιπατητές του κόσμου.  

"Και να θυμόμαστε και να ξεχνάμε" σημαίνει διττή δύναμη! Καλή μας συνέχεια σε κάθε καλό!

Την αγάπη μου!

(Χωρίς όρια, γιατί η Αγάπη δε γνωρίζει όρια)

Copyright © Πόλυ Μίλτου