ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: JAMES PONSODT (Τζέιμς Πόνσολντ). ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ: JASON SINGEL (Τζέισον Σίγκελ), JESSE EISENBERG (Τζέσι Άιζενμπεργκ).
Μία συνέντευξη για το περιοδικό Rolling Stone, φέρνει κοντά τον δημοσιογράφο David Lipsky με τον βραβευμένο συγγραφέα David Foster Wallace, αμέσως μετά την έκδοση του επικού βιβλίου του, υπερβαίνει τις 1000 σελίδες, "Infinite Jest" το 1996. Ο φιλόδοξος ρεπόρτερ και αργότερα μυθιστοριογράφος, ακολουθεί για πέντε ημέρες τον συγγραφέα, με οδηγίες από τον εκδότη του να εστιάσει στην χρήση ουσιών από αυτόν. Μία συνέντευξη που δε δημοσιεύτηκε ποτέ, αποσπάσματα της οποίας καταγράφηκαν στο βιβλίο “Although of Course You End Up Becoming Yourself”, λίγο μετά την αυτοκτονία του Wallace το 2008 από τον David Lipsky. Σ΄ αυτά τα απομνημονεύματα του Lipsky βασίζεται η ταινία.
Ένας συγγραφέας ξεχωριστός. Είναι ευφυής. Είναι φιλόσοφος. Η συγγραφή είναι η ζωή του. Είναι η έκφρασή της ψυχής του. Οι προβληματισμοί, οι αναζητήσεις, ο πόνος για την ζωή, η διαμαρτυρία του. Είναι η αλήθειά του χωρίς ντροπή, χωρίς να σκέφτεται πως θα κερδίσει κοινό. Σε ερώτηση του δημοσιογράφου αν η μπαντάνα που φοράει είναι «κόλπο» για να κερδίσει το νεανικό κοινό θυμώνει. Η συγγραφή για τον Γουάλλας είναι η ανάσα του. Αφήνει την εσωτερική φωνή του να μιλήσει δυνατά και ευθέως για όλα. Αυτός είναι πιθανόν και ο λόγος που το αναγνωστικό του κοινό εκτός από πολυάριθμο είναι και φανατικό. Δυστυχώς είναι ένας ευαίσθητος εσωστρεφής άνθρωπος που δεν αντέχει την σκληρή πραγματικότητα, και στα 46 του αποφασίζει να γράψει το τέλος. Κρεμιέται στο γκαράζ του σπιτιού του, χωρίς να έχει κανείς καταλάβει ότι δεν αντέχει άλλο. Από την άλλη έχουμε έναν νέο δημοσιογράφο φιλόδοξο, σίγουρο ότι θα κάνει μεγάλη επιτυχία για το περιοδικό με αυτή την συνέντευξη και θα γίνει γνωστό το όνομά του. Η συνέντευξη εξελίσσεται σε μία προσωπική «διαφωνία» με τόση ένταση σε κάποιες στιγμές που ο θεατής συμμετέχει νοερά στη συζήτηση, παίρνοντας το μέρος του ενός ή του άλλου πρωταγωνιστή, προβληματίζεται για τα κοινωνικά θέματα που τίθενται και ξαφνιάζεται με την ειλικρίνεια του συγγραφέα. Η ταύτιση είναι αναπόφευκτη. Πότε με τον Γουάλλας και πότε με τον Λίπσκυ. Αν περιμένετε να δείτε μία ευφάνταστη κινηματογραφική ταινία, να το αποφύγετε. Αν θέλετε να δείτε μια ανθρωποκεντρική ταινία, που θα «ταρακουνήσει» το μυαλό και την ψυχή σας, μην το χάσετε!
Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί τα εξής βιβλία του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας: «Αμερικάνικη Λήθη» (Εκδόσεις Κέδρος), «Κορίτσι με Παράξενα Μαλλιά» (Εκδόσεις Τραυλός) και «Αυτό Εδώ Είναι Νερό» (Εκδόσεις Κριτική), «Η Σκούπα και το Σύστημα» (Εκδόσεις Κριτική), Ο Χλομός Βασιλιάς (Εκδόσεις Κέδρος).
Καλή θέαση! Χαμογελάτε φαρδιά και αναπνεύστε βαθιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου