ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Δημήτρη Βαγενά στη Σοφία Κορωνίδου: «...λέω πάντα την αλήθεια, ακόμα και αν αυτό στοιχίζει σε προσωπικό επίπεδο.»

Πρόσφατα κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων "Στα όρια της φαντασίας" από τις εκδόσεις Ελκυστής.  Μια συλλογή με τρομακτικές ιστορίες γραμμένες με απίστευτη ευαισθησία. Με αφορμή την κυκλοφορία της συλλογής αυτής αποφασίσαμε να στείλουμε τις ερωτήσεις μας στον κύριο Βαγενά, κι έτσι να έχουμε την ευκαιρία να  γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από αυτήν την δραστήρια πένα.

Από πού είναι η καταγωγή σας;

Μίγμα Αχαιών και Επτανήσιων.

Τι σας θυμώνει και τι σας κάνει περήφανο στη χώρα σας;

Οι ελληναράδες με θυμώνουν και με κάνει περήφανο η αρχαία μας

ιστορία.

Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια;

πολλές, αλλά ειδικά το διάβασμα ακόμα και μέσα σε ντουλάπες και η ακατάσχετη δίψα για γνώση. Αυτή που με έκανε να διαβάζω ιστορία και εγκυκλοπαίδειες από 6 χρόνων.

Ποιο επάγγελμα πιστεύατε ότι θα ακολουθήσετε όταν ήσασταν στην εφηβεία;

Ιστορικός ή εξερευνητής, και σαν έφηβο δεν κρύβω την γοητεία που μου ασκούσε η δουλειά! του επαγγελματία δολοφόνου.

Υπήρξε κάποια έντονη στιγμή ή εμπειρία της ζωής σας που άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα; Ποια ήταν αυτή;

Στα 18 μου , όταν κάποιο πολύ φιλικό πρόσωπο, μου υπέδειξε πως λειτουργεί ο νους του ανθρώπου. Πως δεν βλέπουμε ούτε σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο. Κάπου εκεί τελείωσε η εποχή της αθωότητας για μένα.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή σας;

Το γεγονός πως λέω πάντα την αλήθεια, ακόμα και αν αυτό στοιχίζει σε προσωπικό επίπεδο.

Αν είχατε χρονομηχανή και γυρνούσατε πίσω στα παιδικά σας χρόνια, τι θα λέγατε στον εφτάχρονο εαυτό σας;

Τίποτα. Δεν έχει γούστο να ξέρεις από πριν τι θα συμβεί.

Ποιοι άνθρωποι αποτέλεσαν τα πρότυπα σας καθώς μεγαλώνετε και επηρέασαν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας σας;

Δεν το έχω σκεφτεί. Όμως ξέρω μερικούς που δεν θα ‘θελα να τους μοιάσω.

Ποιος στίχος τραγουδιού ή ποιήματος σας έχει «σημαδέψει»;

Η ζωή περνάει δίχως να κοιτάει την δική σου μελαγχολία – Διονύσης Σαββόπουλος.

Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που σας άγγιξε;

«Το κράτος του φόβου» του Κράιτον.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;

Η στιγμή που θα στερέψω από ιδέες και δεν θα μπορώ πια να γράψω.

Ποια συνήθεια σας μισείτε, αλλά δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτή;

Την μισούσα και απαλλάχτηκα 9 χρόνια πριν. Το κάπνισμα.

Τι ήταν αυτό που λειτούργησε ως έναυσμα ώστε να αποφασίσετε να γράψετε την πρώτη σας ιστορία;

Μια σελίδα που παρακολουθούσα σε ένα μπλογκ στα αγγλικά. Κάτι έγραψα και άρεσε, οπότε συνέχισα και κάποια στιγμή χωρίς να το καταλάβω, βρέθηκα να έχω πολύ υλικό στα χέρια μου.

Ποιοι συγγραφείς έχουν επηρεάσει τη γραφή σας και με ποιον τρόπο;

Ιούλιος Βερν και Ρέι Μπράντμπερι στον μέγιστο βαθμό, αλλά και πολλοί άλλοι.  Ο Βερν στην περιγραφή και ο Μπράντμπερι στην φαντασία και το τρομαχτικό.

Από πού αντλείτε συνήθως την έμπνευση σας;

Από...τα πάντα. Ένας ήχος, μια μυρωδιά, μια κουβέντα στον δρόμο, ή στο καφέ, μια είδηση στο ίντερνετ, ένα βιντεάκι στο φέισμπουκ. Τα αποκαλώ σκανδάλες, μόνο που μόλις τις πατήσω πυροδοτούν ιστορίες στο μυαλό μου, αντί για σφαίρες.

Ποιο κομμάτι της δουλειάς σας λατρεύετε και ποιο θα θέλατε να μην υπάρχει καθόλου;

Όλα τα αγαπάω και τα λατρεύω, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο. Πώς ένας πατέρας θα μπορούσε να απαρνηθεί κάποιο από τα (πνευματικά) παιδιά του;

Πόσο μετράει για σας η εμπορική επιτυχία του έργου σας και κατά πόσο τη λαμβάνετε υπόψιν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας σας;

Φυσικά και μετράει η εμπορική επιτυχία.  Άμα έρθει, δεν νομίζω κανένας, με σώας τας φρένας, δημιουργός να την απαρνηθεί. Όμως, δεν είναι αυτό που θα σκεφτείς όταν γράφεις κάτι.  Ο καλλιτέχνης εκφράζει αυτό που έχει μέσα του και το μοιράζεται με το κοινό.  Δεν το κάνει για τα χρήματα,  ούτε για να απευθυνθεί στο θυμικό των αναγνωστών. Βέβαια πολλοί συγγραφείς το κάνουν,  αλλά αυτοί δεν είναι αληθινοί καλλιτέχνες.  Είναι απλώς κατασκευαστές βιβλίων. 

Έχετε συγκεκριμένη «ρουτίνα» που σας βοηθάει στη συγγραφή; Π.χ. συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια, συγκεκριμένες ώρες της ημέρας; Υπάρχει κάτι άλλο που σας βοηθάει στην έμπνευση σας; Π.χ. ένα ποτήρι αλκοόλ;

Τίποτα το ιδιαίτερο.  Απλά όταν ξεκινάω να γράψω κάτι, ακολουθώ μια ρουτίνα. Κάθε μέρα, βρέξει  χιονίσει, θα κάτσω να γράψω, 3 με 4 ώρες.

Το έργο σας περιλαμβάνει ερωτικές σκηνές; Αν ναι, πόσο δύσκολο είναι να γράψετε μια ερωτική σκηνή και πόσο σας επηρεάζει η προσωπική σας γνώμη και η εμπειρία στο θέμα του έρωτα όταν γράφετε γι’ αυτόν;

Φυσικά, μιας και σε κάθε μου έργο, ο έρωτας έχει πάντα  θέση. Τον θεωρώ απαραίτητο  μέρος της ζωής των ηρώων μου. Όχι, δεν με δυσκολεύει το γράψιμο μιας ερωτικής  σκηνής αρκεί να την περιγράφω από την μεριά του αρσενικού, για προφανείς λόγους. 

Με ποιον σπουδαίο συνάδελφο σας, εν ζωή ή όχι, θα θέλατε να περάσετε μια μέρα ή να μοιραστείτε έναν καφέ;

Με τον Μπράντμπερι, φυσικά, αν και δεν θα έλεγα όχι σε ένα  φλιτζάνι τσάι ερλ γκρέι με τον Σερ Αρθουρ Κλαρκ. 

Κύριε Βαγενά, σας ευχαριστούμε θερμά και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο!

 ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Δημήτρης Βαγενάς γεννήθηκε στο Αίγιο τον Γενάρη του ’61.

Άρχισε να γράφει τον Μάιο του ‘12  στα αγγλικά, σε ένα μπλογκ με αλλοδαπούς. Συστηματικά και στα ελληνικά άρχισε μετά από ένα χρόνο. Δυο ανθολογίες, περιέχουν έργα του. Το  μονόπρακτο, "Οι κυνηγοί" στην θεατρική ανθολογία του οίκου Όστρια και το διακριθέν διήγημα του "Φοβού τους Αχαιούς", στον πρώτο διαγωνισμό Ασημένια Σελίδα 1, στην ανθολογία 'Διήγημα 1' των εκδόσεων Εντύποις και Μωραΐτης. Στον ίδιο διαγωνισμό η νουβέλα του πολιτικής φαντασίας, "Αν όμως" έλαβε τον Α' έπαινο, ανάμεσα σε 238 συμμετοχές.

Επίσης έχει εκδοθεί η νουβέλα του "Η Έμπνευση Και Που Να Την Βρείτε", ένα ψυχολογικό θρίλερ. Το ιστορικό έπος "Eλ Αχμαρ - O Κόκκινος", η διακριθείσα νουβέλα "Αν όμως", η συλλογή τρόμου “Η πιο σκούρα απόχρωση του σκοταδιού”, η νουβέλα φιλοσοφικής αναζήτησης “Ο θηρευτής και οι προστάτες της αιώνιας ψυχής” και το  σε μορφή τσέπης “Το μυστικό”. Αμέσως μετά το έβδομο βιβλίο του το κοινωνικό μυθιστόρημα “Στον Όλυμπο της Ζανζιβάρης”.

Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων φαντασίας “Στα όρια της φαντασίας”, όπως Το “Οίκαδε” και οι “Ιστορίες πέρα από την πραγματικότητα”, δυο συλλογές, η πρώτη με τρεις ιστορίες για την ανθρώπινη φύση και η δεύτερη η πρώτη του προσπάθεια να αποδώσει το αγαπημένο του είδος της επιστημονικής φαντασίας. Τελευταίο του μυθιστόρημα, προς το παρόν η “Ιστορία αγάπης”. Ένας, κατά τα φαινόμενα, ανεκπλήρωτος έρωτας ανάμεσα σε έναν ευνούχο και μια παλλακίδα στην Κίνα του 18ου αιώνα. Το ευθυμογράφημα “Αλήθειες σαν ψέμα” και η συλλογή τριών ιστορικών νουβελών “Το μακρύ ταξίδι στον Άδη” είναι τα τελευταία του έργα. 

Σοφία Κορωνίδου
Συγγραφέας

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΑ ΔΙΑΒΑΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ: "Η ΦΑΛΑΚΡΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ"

Με μεγάλη μας χαρά σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου "Η φαλάκρα του μπαμπά" της συγγραφέως Γεωργίας Δάρτση, το Σάββατο 8 Ιουνίου 2019 και ώρα 8 μ.μ. στο Αμφιθέατρο του 2ου Δημοτικού Σχολείου Διαβατών!

Θα προλογίσει:Η Λαλιώτη Κατερίνα,Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου. Θα μιλήσει: Η Γεωργία Δάρτση,συγγραφέας-εκπαιδευτικός.Θα διαβάσει αποσπάσματα:Η Πελαγία Σπανίδου,εκπαιδευτικός.


Λίγα λόγια για το βιβλίο:

"Η Άννα, κεντρικό πρόσωπο και αφηγήτρια του βιβλίου, αποφασίζει σε κάποιο κομβικό σημείο της ζωής της να αναζητήσει τα στοιχεία για τη διαμόρφωση μιας καινούργιας ταυτότητας του εαυτού της, πραγματοποιώντας μια αναδρομή στην προηγούμενη ζωή της και το εσώτερό της γίγνεσθαι. Προκειμένου να το επιτύχει, θα αναλύσει την πορεία και την ψυχοσύνθεση οκτώ διαφορετικών γυναικών, με τις οποίες συνδέεται άρρηκτα, βιολογικά και βιωματικά, κυρίως μέσω του μπαμπά και της Φαλάκρας του."

Εκδόσεις Ελκυστής

Ταξιδεύουμε

στο χώρο της λογοτεχνίας

ΜΑΖΙ!

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ: «ΕΝΘΕΟΙ» της συγγραφέως Αικατερίνης Λεύκα ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Με μεγάλη μας χαρά σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου «ΕΝΘΕΟΙ»της συγγραφέως Αικατερίνης Λεύκα στις 29 Μαΐου 2019 και ώρα 9 μ.μ. στον Πειραϊκό Σύνδεσμο (Καραΐσκου 104) στον Πειραιά (αίθουσα Β.Κ. Ράλλη,2ος όροφος).

Για το βιβλίο θα μιλήσει η Άννα Λάζου, Επίκ. Καθηγήτρια ΕΚΠΑ.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:
"Τι κοινό μπορεί να έχουν μεταξύ τους άνθρωποι τόσο ετερόκλητοι όπως ο γλύπτης Φειδίας, η ιέρεια της Αθηνάς Θεανώ, ο νομοθέτης Σόλων, η «άλλη» σύζυγος του Σωκράτη Μυρτώ, ο Ζήνων ο Ελεάτης, η Αλεξανδρινή φιλόσοφος Υπατία, η κόρη του Πυθαγόρα Μυία και ο Μίλων ο Κροτωνιάτης; Πρόκειται για προσωπικότητες με εξαιρετικά χαρίσματα, που μπορούμε να πούμε ότι ενσάρκωναν, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο, το ιδανικό του άριστου στο μέτρο του δυνατού. Στην αρχαιότητα όταν οι θεοί έδειχναν ιδιαίτερη εύνοια σε κάποιον μπορούσαν να τον «κατέχουν», να τον γεμίζουν με δημιουργικό «ενθουσιασμό», που τον έκανε «ένθεο». Τα γεγονότα μαρτυρούν πως παρά την εξαίρετη φύση τους, ή ίσως ακριβώς εξαιτίας της, οι άνθρωποι αυτοί βρέθηκαν συστηματικά σε σύγκρουση με το περιβάλλον τους, με συνέπειες συχνά τρομερές. Ωστόσο, δε νομίζω πως θα μετάνιωναν ποτέ για τις επιλογές τους, που επιβεβαίωσαν την ελευθερία του πνεύματός τους και την πραγματική τους ποιότητα. Το πιο σημαντικό για εκείνους ήταν να σταθούν ακέραιοι, πιστοί στις αρχές τους. Τα επτά διηγήματα που τους αφιερώνω εδώ βασίζονται σε ιστορικά δεδομένα, σε ελεύθερη διασκευή. Αποτελούν ένα νέο φόρο τιμής στους αγώνες τους, που οι αιώνες σκέπασαν πια κατά μεγάλο μέρος με την σκόνη της λήθης. Στις μέρες μας, όλοι παραπονούνται για την προφανή κρίση αξιών της κοινωνίας, για την φιλαυτία, την απληστία, την υποκρισία, την ατιμία, την διαφθορά. Ίσως είναι μια μικρή παρηγοριά να θυμόμαστε πως όλα αυτά πάντα συναντώνταν στις ανθρώπινες πολιτείες (ακόμα και σ’ εκείνες της αρχαιότητας, οι οποίες θεωρούνται τώρα παραδειγματικές για τα αξιοθαύμαστα πολιτιστικά τους επιτεύγματα), αλλά ταυτόχρονα υπήρξαν, και σίγουρα υπάρχουν πάντα, και άνθρωποι «ένθεοι» –συχνά μάλιστα σεμνοί και ανώνυμοι–, που μπορούν να γίνουν αιώνια πηγή έμπνευσης, δύναμης και ελπίδας."

Εκδόσεις Ελκυστής

Ταξιδεύουμε

στο χώρο της λογοτεχνίας

ΜΑΖΙ!

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ "ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ" ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Με μεγάλη μας χαρά σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου «Στα ίχνη του Ήλιου» του Χρήστου Κορφοξυλιώτη,στην Αθήνα!

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 5 Ιουνίου 2019 στις 8 μ.μ. στον Πολυχώρο Αίτιον (Τζιραίων 8-10 ,Αθήνα).

Το βιβλίο θα προλογίσει ο Γιώργος Κοντογιάννης,πρώην υφυπουργός εργασίας-νυν δημοσιογράφος, ενώ για το βιβλίο θα μιλήσει ο Δώρης Αυγερινόπουλος,σεναριογράφος-τραγουδοποιός.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

"Η αναζήτηση μιας μυστηριώδους τοποθεσίας στην Αθήνα και την ευρύτερη περιοχή της γίνεται για τον νεαρό ήρωα του βιβλίου αιτία για περιπλάνηση σε τοπία και εμπειρίες πρότερων φάσεων της ζωής του αλλά και σε όψεις της σύγχρονής του πραγματικότητας. Μέσα από αυτή θα επανεξετάσει τη σχέση του με πρόσωπα και θεσμούς και θα επαναπροσδιορίσει τα όρια του εαυτού του.

Μια ιστορία για εκείνους που αναζητούν τον Ήλιο στη γη και όχι στον ουρανό."

Εκδόσεις Ελκυστής

Ταξιδεύουμε

στο χώρο της λογοτεχνίας

ΜΑΖΙ!

Μια νύχτα με τη γιαγιά στον ουρανό- Χρυσούλα Λουλοπούλου

«Μια νύχτα με τη γιαγιά στον ουρανό»

Ποιος είπε ότι τα παραμύθια είναι φτιαγμένα μόνο για παιδιά;

Η ίδια έχω ζήσει από παιδί το «ταξίδι » στον ουρανό πολλών αγαπημένων, με πρώτους τους γονείς μου και έχω πολλές φρικτές εμπειρίες από λάθος χειρισμούς στο απόλυτο πένθος μου. Και σαν ενήλικας, αλλά περισσότερο σαν παιδί. 

Έμαθα ότι δεν είχα γονείς με τον πιο αψυχολόγητο τρόπο και γνώρισα τι σημαίνει η λέξη «θάνατος» στην τρυφερή ηλικία των μόλις τεσσάρων χρόνων με τέτοια άκαρδη αναφορά στο τραγικό της απώλειάς μου, που θα το θυμάμαι για πάντα με φρίκη.

Έτσι, οφείλω να πω ότι, ενώ το είχα καιρό στα χέρια μου αυτό το βιβλίο και μόνο που διάβασα το κείμενο στο οπισθόφυλλο, δεν αποφάσιζα να το ανοίξω και να διαβάσω την ιστορία… Με βαριά καρδιά, κάποια μέρα, σκέφτηκα ότι έπρεπε να το κάνω και ότι, βρε αδερφέ, τι είναι; «Ένα παραμύθι»…

Άρχισα, λοιπόν, δειλά- δειλά την ανάγνωση σαν παραμύθι, που όμως όσο προχωρούσα, άρχισε να με συναρπάζει απρόβλεπτα και στο τέλος με καθήλωσε όσο ένα διήγημα για μεγάλους.

Φράση- φράση μου δημιούργησε βαθιά συναισθήματα λυτρωτικά ακόμα και για μένα που είμαι ενήλικας, με εξέπληξε με την καθαρότητα του λόγου και με την πλούσια γνώση της ψυχολογίας. Τρυφερό, ειλικρινές, ευαίσθητο, αλλά συνάμα πραγματικό, προσγειωμένο ακόμα και στην φανταστική του πλευρά. Και τόσο ζωντανά το βιώνεις, ώστε αναρωτιέσαι, τελικά, αν πράγματι υπάρχει φανταστική πλευρά ή όλα είναι δυνατόν να συμβούν σε ένα παιδί;

Η γνώμη μου; Ένα παραμύθι που έπρεπε να υπάρχει πολύ πριν γραφτεί!

Ευχαριστώ που μου δόθηκε η ευκαιρία να το διαβάσω!

Εικονογράφηση: Βιβή Μαρκάτου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Χρυσούλα Λουλοπούλου γεννήθηκε το 1962 και μεγάλωσε στη Δράμα. Έχει σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία στο Α.Π.Θ. κι έχει εργαστεί στη Δημόσια και Ιδιωτική Εκπαίδευση επί 29 χρόνια.
Έχουν εκδοθεί δύο ποιητικές της συλλογές («Κόκκινος πίδακας» και «Δις εξαμαρτείν») και δύο μυθιστορήματά της («Η Πρώτη Ευγενική Αλήθεια» και «Ο ψίθυρος του Θεού στο αυτί μου»).
Έχει εκδοθεί το παραμύθι της «Το Πάσχα του Πέπερ», ενώ στο διαδίκτυο κυκλοφορούν για δωρεάν ανάγνωση,δύο παραμύθια της («Το δέντρο της αληθινής ευχής» και «Η πριγκίπισσα που δεν έτρωγε μελιτζάνες»).
Τα παραμύθια της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά και στα Περσικά,τα δε ποιήματά της στα Ιταλικά.
Έγραψε κι ένα θεατρικό έργο,το «Αντίο μαμά».
Ζει στην Κατερίνη. Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και το τραγούδι.
Την έμπνευση για τα παραμυθάκια λέει πως την οφείλει στις δύο εγγονές της.

Για την ομάδα του Pearls n’ roses

Poli Miltou Συγγραφέας

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της Καίτης Δροσίνη στη Σοφία Κορωνίδου: «Μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή μου είναι τα δυο μου παιδιά. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο!»

Ποδαρικό στη στήλη των συνεντεύξεων του Pearls n' Roses μας κάνει η ταλαντούχα συγγραφέας  του βιβλίου "Το μυστικό της ταμπακέρας" που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελκυστής, η κυρία Καίτη Δροσίνη.  Απολαύστε την.

Από πού είναι η καταγωγή σας;    
 

Η καταγωγή μου είναι από το νοτιότερο άκρο του νομού Μεσσηνίας, την όμορφη και ιστορική Κορώνη.

Τι σας θυμώνει και τι σας κάνει περήφανη στη χώρα σας; 
          

Με θυμώνει η λάθος πολιτική  και η ανύπαρκτη διπλωματία  της. Με θυμώνουν οι εκάστοτε προδότες. Με θυμώνει η έλλειψη ανάληψης ευθυνών, η αναξιοκρατία, η μοιρολατρία, η αρρωστημένη αμφισβήτηση των πάντων και άλλα πολλά για τα οποία μπορώ να γράφω για ώρες.  Υπερήφανη με κάνει η ιστορία της χώρας μου, οι άνθρωποι που έγιναν ήρωες και πολέμησαν για την ελευθερία. Περηφάνια επίσης αισθάνομαι  για τη γλώσσα μας, τα ήθη και τα έθιμά μας, για την αλληλεγγύη μας στις δυσκολίες, για το φιλότιμο που λίγο πολύ διαθέτουμε ως έλληνες, για το αίσθημα και το πάθος  μας.

Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια;     

Η πιο έντονη ανάμνησή μου από τα παιδικά μου χρόνια ήταν φυσικά οι σκανδαλιές που κάναμε με την αδελφή μου. Δεν καθόμασταν ήσυχες ποτέ και κυρίως στις εξερευνήσεις που κάναμε στο μοναστήρι της Κορώνης, την ώρα προσευχής των καλογραιών. Δεν μπορούσαν να διακόψουν για να μας σταματήσουν, δυστυχώς, κι εμείς  εκμεταλλευόμασταν  την ευκαιρία. Βέβαια τώρα το σκέφτομαι ντρέπομαι που το αναφέρω αλλά ανήκει στις έντονες αναμνήσεις μου.

Ποιο επάγγελμα πιστεύατε ότι θα ακολουθήσετε όταν ήσασταν στην εφηβεία;   

Ήθελα να γράφω θεατρικά έργα και να τα σκηνοθετώ.

Υπήρξε κάποια έντονη στιγμή ή εμπειρία της ζωής σας που άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα; Ποια ήταν αυτή;                

Μια μεγάλη απογοήτευση που βίωσα και με έκανε να αναθεωρήσω πολλές καταστάσεις και να φιλτράρω τα πράγματα πιο λογικά. Πλέον οι αποφάσεις μου λαμβάνονται πολύ αυστηρά.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή σας;          

Μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή μου είναι τα δυο μου παιδιά. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο!

Αν είχατε χρονομηχανή και γυρνούσατε πίσω στα παιδικά σας χρόνια, τι θα λέγατε στον εφτάχρονο εαυτό σας;            

Θα τον έπαιρνα από το χέρι και θα τον προστάτευα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Θα του μιλούσα ώρες ατελείωτες.  Θα τον δίδασκα όσο μπορούσα καλύτερα και φυσικά θα του έδειχνα την αγάπη μου! Θα τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου και δε θα επέτρεπα σε κανέναν να τον πληγώσει!

Ποιοι άνθρωποι αποτέλεσαν τα πρότυπα σας καθώς μεγαλώνετε και επηρέασαν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας σας;     

Η πνευματική μου μητέρα αποτελούσε πρότυπο για έμενα. Ήθελα να της μοιάσω σε πολλά. Είχε και φυσικά διαθέτει ακόμη  παιδεία, αγάπη για τις τέχνες και είναι εξαιρετική ως άνθρωπος και φυσικά ως συγγραφέας. Την θαύμαζα και θα την θαυμάζω πάντα!

Ποιος στίχος τραγουδιού ή ποιήματος σας έχει «σημαδέψει»;                                 

«Δεν έχεις, Όλυμπε θεούς, μήδε λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι… κ’ οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη»         Κωστής Παλαμάς.   Με έχει σημαδέψει γιατί από τότε που γράφτηκε ο στίχος του παραμένει ζωντανός.

Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που σας άγγιξε;          

Το βιβλίο που με άγγιξε και ολοκλήρωσα προσφάτως, καθώς φτάνει στις  800 σελ.  ήταν το «Αδελφή μου αγάπη μου». Ό, τι πιο συγκλονιστικό διάβασα τον τελευταίο καιρό. Ανακαλύπτουμε πως υπάρχουν μανάδες που θυσιάζουν τα παιδιά τους μόνο για την δόξα, κυνικές και αδίστακτες. Γέμισα ανάμεικτα συναισθήματα από το συγκεκριμένο μυθιστόρημα και δεν πρόκειται ποτέ να το ξεχάσω, βέβαια δε θα τολμούσα να το διαβάσω για δεύτερη φορά. Θέλει γερά νεύρα.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;       

Ο πόλεμος.

Ποια συνήθεια σας μισείτε, αλλά δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτή;              

Τον εθισμό μου στη ζάχαρη. Προσπαθώ να περιορίσω τα γλυκά και κυρίως τις σοκολάτες αλλά δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο για μένα.

Τι ήταν αυτό που λειτούργησε ως έναυσμα ώστε να αποφασίσετε να γράψετε την πρώτη σας ιστορία;            

Πάμε πολλά  χρόνια πίσω αλλά θυμάμαι πως ήθελα να καταγράψω τις σκέψεις μου, κατά κύριο λόγο, για να μην τις ξεχάσω και έπειτα να έχω κάτι δικό μου ώστε να μπορώ να το διηγηθώ.  Το πρώτο τυπωμένο μου βιβλίο ήταν σαν όνειρο!

Ποιοι συγγραφείς έχουν επηρεάσει τη γραφή σας και με ποιον τρόπο;              

Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ , μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής του και ξεχωρίζω την «Ευγενία Γκραντέ» ως πιο αγαπημένο από τα έργα του. Ο Εμίλ Ζολά, που επίσης λάτρεψα τα βιβλία του με πρώτο και καλύτερο: «Το δημιούργημα». Ο Όσκαρ Ουάιλντ και «το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ» που διαβάζω ξανά και ξανά. Από Έλληνες ξεκίνησα με τον Καραγάτση  και το απίστευτο βιβλίο του «Σέργιος και Βάκχος».  Η φιλοσοφία του Ουάιλντ, δηλαδή η προσέγγιση που κάνει στην τέχνη και η απλότητα των περισσοτέρων κλασσικών λογοτεχνών με επηρέασαν ώστε να γράφω με τον δικό μου τρόπο.

Από πού αντλείτε συνήθως την έμπνευση σας;            

Από το περιβάλλον μου και από τις εμπειρίες που αντλώ.  

Ποιο κομμάτι της δουλειάς σας λατρεύετε και ποιο θα θέλατε να μην υπάρχει καθόλου;        

Αυτό τον καιρό είμαι απόλυτα ευχαριστημένη με τη δουλειά μου, είναι κάτι που επέλεξα και υποστηρίζω. Θα ήμουν αχάριστη αν γκρίνιαζα.

Πόσο μετράει για σας η εμπορική επιτυχία του έργου σας και κατά πόσο

τη λαμβάνετε υπόψιν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας σας;            

Όταν γράφω, αυτό που πραγματικά θέλω είναι να ολοκληρώσω το έργο μου και να το δω τυπωμένο. Επιθυμώ να διαβαστεί όσο το δυνατόν από περισσότερο κόσμο και φυσικά  με ενδιαφέρει η άποψή τους.  Όσον αφορά την εμπορική του επιτυχία είναι κάτι για το οποίο δεν μπορώ να απαντήσω απόλυτα, ίσως αν ζούσαμε σε πιο χαλαρές εποχές και με λιγότερα έξοδα να μη με ενδιέφερε καθόλου. Αν μπορούσα να βιοποριστώ μόνο από τα έσοδα των βιβλίων δε θα αγχωνόμουν για την καθημερινότητά μου.

Έχετε συγκεκριμένη «ρουτίνα» που σας βοηθάει στη συγγραφή; Π.χ.  συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια, συγκεκριμένες ώρες της ημέρας;  Υπάρχει κάτι άλλο που σας βοηθάει στην έμπνευση σας; Π.χ. ένα ποτήρι αλκοόλ;               

Αυτό που με βοηθάει στην συγγραφή είναι η ηρεμία και η απομόνωση, φυσικά και   δεν λέω όχι σε ένα φλιτζάνι με ζεστό κακάο.

Το έργο σας περιλαμβάνει ερωτικές σκηνές; Αν ναι, πόσο δύσκολο είναι να γράψετε μια ερωτική σκηνή και πόσο σας επηρεάζει η προσωπική σας γνώμη και η εμπειρία στο θέμα του έρωτα όταν γράφετε γι’ αυτόν;               

Προσωπικά θεωρώ τον έρωτα ως το ισχυρότερο συναίσθημα έλξης ανάμεσα σε δυο ανθρώπους.  Αποτελεί κινητήριος  δύναμη. Δεν γίνεται σε ένα έργο μου να μην αναφερθώ στον έρωτα, το κάνω όμως με όσο πιο σεμνό τρόπο μπορώ, χωρίς να χρησιμοποιώ ύβρεις ή να γελοιοποιώ την υπόσταση του. Έχοντας υπόψη ότι τα βιβλία μου μπορεί να διαβαστούν και από παιδιά, προσπαθώ να είμαι ευαίσθητη ακόμη και στις περιγραφές του.  

Με ποιον σπουδαίο συνάδελφο σας, εν ζωή ή όχι,θα θέλατε να περάσετε μια μέρα  ή να μοιραστείτε έναν καφέ;                       

Ίσως θεωρηθεί ιεροσυλία να αποκαλέσω,  εγώ,  συνάδελφο τον Παπαδιαμάντη τον οποίο αγαπώ και ξεχωρίζω. Ήταν μοναδικός λογοτέχνης, φιλήσυχος ως χαρακτήρας και ολιγαρκής ως άνθρωπος. Αν μπορούσα θα ήθελα να περάσω μια ολόκληρη μέρα μαζί του!

Κυρία Δροσίνη, σας ευχαριστούμε θερμά και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο!

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κορώνη Μεσσηνίας. Μετά το Λύκειο σπούδασα λογιστική σε

Ι.ΕΚ. χωρίς ποτέ να το ασκήσω ως επάγγελμα. Αφιερώθηκα στην οικογένεια, ενώ έγραφα από πού μικρή ηλικία.

Τα πρώτα μου χειρόγραφα ήταν κωμικά θεατρικά. Το  2015 εκδόθηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα το οποίο αγαπήθηκε αρκετά από τους αναγνώστες. Ξεκίνησα μαθήματα ζωγραφικής για περίπου τρία χρόνια και μέσα στο διάστημα αυτό, εκδόθηκαν δυο διηγήματα με τίτλο "Το ταξίδι" και το "χρυσό φλουρί στη γλάστρα", επίσης πριν δυο μήνες κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημά μου με τίτλο "Ο Μανδραγόρας" ο οποίος αγαπήθηκε επίσης αρκετά από τους αναγνώστες και σύντομα προχωράμε στην 2η ανατύπωσή του.

Μένω στην Καλαμάτα τα τελευταία είκοσι χρόνια καθώς διαθέτω κατάστημα χειροποίητων κεραμικών, τα οποία και φιλοτεχνώ. Έχω δυο παιδιά, τα οποία με σπρώχνουν και με στηρίζουν στα λογοτεχνικά βήματά μου.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ της Σοφίας Κορωνίδου: "ΕΝΘΕΟΙ" της Αικατερίνης Λεύκα

ένθεος -η / -ος -ο [énθeos] Ε17 : (λόγ.) που είναι σαν να έχει μέσα του το Θεό ή το θείο· που προέρχεται, εμπνέεται από θεϊκή δύναμη· (πρβ. θεόπνευστος): Ένθεη μανία. Ένθεα έπη. || ~ ζήλος, ενθουσιώδης.
(λεξικό της κοινής νεοελληνικής, ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη)

Απόσπασμα από τον πρόλογο:

«Αλλά αυτό που θα ήθελα κυρίως να τονίσω μέσα από το ζωντάνεμα των ιστορικών αυτών προσώπων είναι πως το πιο σημαντικό γι’ αυτούς ήταν να σταθούν ακέραιοι, πιστοί στις αρχές και στις αξίες τους. Ό,τι κι αν τους κόστισε αυτό σε υλικά, ανθρώπινα μέτρα, σε πόνο και θλίψη, ακόμα και αν το πλήρωσαν με την ίδια τους την ζωή, δεν νομίζω πως θα μετάνοιωναν ποτέ για τις επιλογές τους, που επιβεβαίωσαν την ελευθερία του πνεύματός τους και την πραγματική τους ποιότητα»

Διαβάζοντας τον πρόλογο του βιβλίου της Αικατερίνης Λεύκα ένιωσα ανυπόμονη να γνωρίσω τους ήρωες της.  Σε μια εποχή στερούμενη έμπνευσης, ένα βιβλίο όπως αυτό είναι ένας μικρός θησαυρός για τους αναγνώστες.  Και δεν με απογοήτευσε.

Ο θαυμασμός και ο σεβασμός με τον οποίο αντιμετώπισε κάθε ξεχωριστή προσωπικότητα από όσες αναφέρονται στις ιστορίες της μου έκαναν βαθιά εντύπωση και με χαροποίησαν ιδιαίτερα καθώς επιτέλους προβάλλονταν οι αληθινές ανθρώπινες αξίες: όπως η ακεραιότητα, το ήθος, η δικαιοσύνη, η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός στους νόμους,  η ανιδιοτέλεια, η ταπεινότητα και η σεμνότητα, το θάρρος εμπρός στο θάνατο και η αυτοθυσία.

Η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι εξαιρετική.  Το λεξιλόγιο είναι πλούσιο χωρίς να είναι πομπώδες ή υπερβολικά εξεζητημένο αλλά ούτε και απλοϊκό.  Δεν κουράζει καθόλου τον αναγνώστη, ακόμα και τον πιο απαιτητικό, και τον μεταφέρει μέσα στο κλίμα της αρχαίας εποχής.  Με τις αναφορές στις συνήθειες και στα ήθη των ανθρώπων του τότε, νιώθει κανείς πως βρίσκεται μαζί με τους ήρωες και λαμβάνει μέρος στην εξέλιξη της ιστορίας.  Η ροή είναι γρήγορη, όπως οφείλει να είναι σε ένα διήγημα που πρέπει να πει πολλά με λίγες λέξεις.  Το συναίσθημα είναι έντονο, ο αναγνώστης γνωρίζει τον ήρωα, τον συμπονά και ταυτίζεται μαζί του.  Ο αναγνώστης εμπνέεται, προβληματίζεται και επηρεάζεται βαθιά.  Δεν είναι απλώς μερικές διασκεδαστικές ιστορίες ή αφηγήματα διδακτικού χαρακτήρα.  Είναι ζωντανά παραδείγματα ήθους και αξιοπρέπειας.

Από όλες τις ιστορίες που διάβασα ξεχώρισα μία, την  ιστορία της Μυρτώς,  της φημολογούμενης πρώτης γυναίκας του Σωκράτη.  Μια γυναίκας που εκτός από εξαιρετικά αξιοπρεπής και έντιμη, είχε βαθιά και υπέροχη ψυχή που ξεχείλιζε από καλοσύνη. Η Μυρτώ είναι ο τύπος του ανθρώπου που είναι φύσει γενναιόδωρος και που ήρθε στον κόσμο να μοιράσει φως και αγάπη προς όλους.  Αγάπησα όλους τους «ένθεους» ήρωες της κυρίας Λεύκα, όμως η Μυρτώ είναι αυτή που κέρδισε την καρδιά μου.

Γιατί κατά την ταπεινή μου γνώμη η αρετή της καλοσύνης και της φιλανθρωπίας ξεπερνά κάθε άλλου είδους αρετή και ηθικό προτέρημα.

«Η Αικατερίνη Λεύκα δεν είναι μόνο Ελληνίδα, είναι επίσης ελληνίστρια. Πέρα λοιπόν από το Βυζάντιο και τις εικόνες, γνωρίζει την Αρχαιότητα σε βάθος και μας οδηγεί να την ξαναζήσουμε, εκμηδενίζοντας κάθε απόσταση, με τον πιο οικείο και αληθινό τρόπο. Αυτό είναι το θέμα της παρούσας ανθοδέσμης διηγημάτων, που το καθένα τους φέρνει επί σκηνής ένα πρόσωπο, ήρωα ή ηρωίδα, περισσότερο ή λιγότερο ιστορικά γνωστό, αλλά πάντα συλλαμβανόμενο σε μια στιγμή (τέσσερις φορές στα πρόθυρα του θανάτου…) που η Ιστορία δεν συγκράτησε. Η συγγραφέας γλιστρά έτσι μέσα από την μια ή την άλλη βιογραφική σχισμή, που την φαντάζεται ιστορικά, την επεκτείνει και την εξιδανικεύει, με μια αφήγηση που κάθε φορά κερδίζει την προσήλωση. Τέσσερις φορές ο θάνατος: ο Φειδίας, ο Σόλων, ο Ζήνων και η Υπατία· δυο φορές η ηθική ακεραιότητα και η τρυφερότητα: η Θεανώ και η Μυρτώ και μια φορά ο έρωτας: ο Μίλων και η «Μυγούλα» εν είδει επιλόγου. Όλοι είναι «ένθεοι», εμπνευσμένοι από το θείον (ή από τον Θεό;) σε μια περίσταση που απαθανάτισε η καλλιτέχνης. Πράγματι, πρόκειται για πορτραίτα που αποκαταστάθηκαν συνθέτοντας ένα σύνολο πλούσιο σε οπτικά χαρακτηριστικά – αξέχαστα. Δεν αποκαλύπτω ποια ακριβώς: δεν θα έχετε καμία δυσκολία να τα διακρίνετε. Όσον αφορά την μέθοδο, η συγγραφέας ξεκινά από μια αρχαία μαρτυρία, μερικές φορές εμπιστευτική ή περιθωριακή, για να εκτιναχθεί ως από ένα εφαλτήριο και να βουτήξει στα γαλανά νερά του ονείρου… ένα όνειρο πιο αληθινό από την πραγματικότητα, χάρη σε μια εύστοχη μίμηση. Όπως η νεαρή ιέρεια Θεανώ (αναφερόμενη σε μια μόνο σειρά στον Βίο του Αλκιβιάδη του Πλουτάρχου) η οποία αντιτίθεται στην διαταγή να καταραστεί εκείνον που υπήρξε «το τρομερό παιδί της δημοκρατίας»: είναι τόσο ζωντανή και τόσο συγκινητική –στον λόγο μου!–, που θα μπορούσε κανείς να την ερωτευτεί. Βλέπετε, όπως αναφέρει ο Αριστοτέλης στην Ποιητική του, δεν υπάρχει μίμηση χωρίς απελευθερωτική κάθαρση. Εισέλθετε λοιπόν στο έργο της φαντασίας επτά φορές και κάθε φορά θα ξαναβγείτε αναζωογονημένοι.»

Pierre SOMVILLE

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Δρ. Αικατερίνη Λεύκα είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου

Αθηνών. Έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές και το διδακτορικό της, που αφορούσε τις σχέσεις θρησκείας και φιλοσοφίας στον Πλάτωνα, στο Πανεπιστήμιο Λιέγης. Μετά από μία πρώτη μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου, με θέμα την έννοια της ευδαιμονίας στους Προσωκρατικούς και τον Πλάτωνα, συνεχίζει με μια δεύτερη έρευνα, που εξετάζει συγκριτικά αρχαίες και σύγχρονες θεωρίες του ευ ζην για τους πολίτες μιας Ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Ταυτοχρόνως, η Α. Λεύκα είναι μέλος διεθνών και διεπιστημονικών ερευνητικών ομάδων και επιστημονικών συλλόγων που ασχολούνται με θέματα των ενδιαφερόντων της. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια και σεμινάρια και έχει κληθεί να κάνει διαλέξεις και πανεπιστημιακά μαθήματα σε πολλές χώρες. Βιβλία και άρθρα της έχουν εκδοθεί σε διάφορες γλώσσες ή βρίσκονται υπό έκδοση. Λέκτορας μερικού ωραρίου του Πανεπιστημίου Λιέγης, η Α. Λεύκα διδάσκει επίσης φιλοσοφικά και φιλολογικά μαθήματα στο Τρίτο Ευρωπαϊκό Σχολείο Βρυξελλών, σε τρεις γλώσσες. Η παρούσα συλλογή ιστορικών διηγημάτων είναι το πρώτο της λογοτεχνικό βιβλίο.

Σοφία Κορωνίδου

Συγγραφέας

ΤΟ ΛΙΚΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ του Β.Ν. ΣΥΡΑΚΗ -ΚΡΙΤΙΚΗ του ΘΟΔΩΡΟΥ ΠΑΠΑΤΣΙΦΛΙΚΙΩΤΗ

Ένα ταξίδι στον κόσμο του Φανταστικού από την πένα του συγγραφέα και τη ματιά του Θόδωρου Παπατσιφλικιώτη.

Ένα νέο βιβλίο για τους λάτρεις του φανταστικού μυθιστορήματος, «Το Λίκνο της Ζωής» του Βασίλη-Νικόλα Συράκη κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής.

Όλα ξεκινάνε όταν ο Θεός της Ζωής και ο Θεός του Θανάτου αποφασίζουν να παίξουνε ένα παιχνίδι με τους ανθρώπους σαν πιόνια και τον κόσμο σαν σκακιέρα τους. Δυο νεαροί φίλοι με όνειρα για το μέλλον, που η ζωή τους περιορίζεται μέσα στα όρια του χωριού τους και της γύρω περιοχής, μπλέκονται άθελα τους σε αυτό το παιχνίδι όταν συναντούν ένα κορίτσι , την Ίλλυ. Από εκεί και πέρα ξεκινάει η περιπέτεια τους και ένα ταξίδι που θα τους φέρει στα πέρατα του κόσμου. Θα γνωρίσουν μέρη που μόνο μέσα από τις ιστορίες των βάρδων είχαν ακούσει, θα αντιμετωπίσουν πρωτόγνωρους κινδύνους και θα αποκτήσουν συμμάχους και εχθρούς.

Το βιβλίο για όλους όσους έχουν ασχοληθεί με τον κόσμο του Φανταστικού και κατ’επέκταση και των παιχνιδιών ρόλων, είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα. Μπαίνεις στη θέση των ηρώων και ζεις μαζί τους τις περιπέτειες τους, τις αγωνίες και τις χαρές τους. Αυτό όμως που κάνει το Λίκνο ξεχωριστό είναι ότι θα βοηθήσει και τους «αμύητους» στον κόσμο της φαντασίας να αγαπήσουν τους ήρωες, να ταξιδέψουν μαζί τους και γιατί όχι να ξεκινήσουν και αυτοί όπως και οι ήρωες μια προσωπική αναζήτηση στον μαγικό αυτό κόσμο.




ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Στον κόσμο της Κάχαλλ ο Θεός της Ζωής και ο Θεός του Θανάτου ρίχνουν ένα κέρμα, ώστε η τύχη να αποφασίσει την τροπή που θα πάρει η ζωή των ανθρώπων.
Ο νεαρός Μπέλουεντ και ο φίλος του Ρεντ τριγυρνούν ανέμελοι στο δάσος δίπλα από το χωριό τους όταν συναντούν τη μυστηριώδη Ίλλυ. Η μοιραία αυτή συνάντηση θα τους οδηγήσει μακριά από το σπίτι τους, σε έναν κόσμο γεμάτο εχθρούς και μαγικούς τόπους, όπου οι δυνάμεις της Ζωής και του Θανάτου βρίσκονται εγκλωβισμένες σε έναν αέναο χορό πάλης και ισορροπίας. Θα καταφέρουν άραγε οι δύο φίλοι να ξεφύγουν από τους πολλαπλούς κινδύνους και να φτάσουν στο μυστικιστικό Λίκνο της Ζωής; Την απάντηση δε γνωρίζουν ούτε τα Παιδιά των Δράκων που τους ακολουθούν στο ταξίδι τους, παρά τις αρχαίες δυνάμεις που διαθέτουν.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Βασίλης-Νίκολας Συράκης γεννήθηκε στη Γερμανία το 1989, είναι απόφοιτος του τμήματος Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης του Αλεξάνδρειου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Θεσσαλονίκης. Ζει μόνιμα στη Λαμία και εργάζεται ως Internet Solutions Specialist σε υποκατάστημα εταιρίας κινητής τηλεφωνίας.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΤΣΙΦΛΙΚΙΩΤΗΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ