ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Από την ομάδα του Pearls n’ Roses ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ!

Εύχομαι να ήμουν μια ανάσα στοργής, που να μπορούσε να ταξιδέψει σε όλη τη γη σε κάθε μόνη και πονεμένη ψυχή, να αγκάλιαζα νοερά αυτούς που δεν έχουν κανέναν να γιορτάσουν μαζί του, να φιλούσα τα παιδάκια του πολέμου, της ορφάνιας, της φτώχιας και της κακοποίησης, να ψιθύριζα σε κάθε αυτί απελπισμένου ότι δεν είναι μόνος. Κάπου υπάρχει μια καρδιά ξεσκισμένη και η ίδια από τις θλίψεις, που τους σκέφτεται με αγάπη κι ας είναι μακριά και πως νικήθηκε η φρίκη του θανάτου, επειδή... Χριστός Ανέστη, Αληθώς!

Πόλυ Μίλτου

Είθε με ένα χαμόγελο και μια καλή κουβέντα να μοιράσουμε την εσωτερική μας φλόγα μαζί με το Άγιο Φως διώχνοντας τα σκοτάδια από τις ψυχές των συνανθρώπων μας και απλώνοντας παντού τη ζεστασιά της αγάπης.

Σοφία Κορωνίδου

Το Πάσχα μας θυμίζει ότι η ελπίδα δεν πρέπει ποτέ να χαθεί γιατί όσο σκοτεινός κι αν φαίνεται ο δρόμος, πάντα υπάρχει το φως στο τέλος του. Εύχομαι η ανάσταση του Χριστού να γεμίσει την ψυχή σας με αγάπη και ελπίδα.

Βάσω Σταύρου

Σήμερα είναι Πασχαλιά

Κι αν η ευχή μου πιάνει

Το τέλος κάθε Γολγοθά

Εύχομαι να σημάνει.

Θοδωρής Παπατσιφλικιώτης

Ανάστα, ο Θεός, κρίνον την γην ότι συ κληρονομήσεις εν πάσι τους έθνεσι. Χρόνια πολλα! Καλό Πάσχα! Αγάπη! Αγάπη! Αγάπη! Προσοχή στον δρόμο! Και... Καλή όρεξη!

Μαρία Ανθοπούλου

Μακάρι φέτος να κηδέψουμε πάθη, μικρότητες, τις πληγές και τα σκοτάδια μας και μαζί με τον Χριστό, να αναστηθούν στη θέση τους αρετές, τα όμορφα και τα θεϊκά και ψυχές υγιείς και λαμπερές! Χριστός Ανέστη!

Χρυσή Μαρούση

Καλή ανάσταση και καλό Πάσχα σε όλους τους φίλους του Pearls n’ Roses και τις οικογένειες τους, είθε το χαρμόσυνο μήνυμα της αναστάσεως του Θεανθρώπου, να φωτίσει τη ανθρωπότητα και να αποτελέσει φάρο ελπίδας για όλους!

Λεωνίδας Κορωνίδης

Χριστός Ανέστη! Εύχομαι Πνευματική και Ψυχική Ανάσταση! Χρόνια πολλά σ' όσους γιορτάζουν! 
Ιωάννα Χρυσάκη

ΔΙΠΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΕΛΚΥΣΤΗΣ ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ

Με μεγάλη μας χαρά σας προσκαλούμε στην παρουσίαση των βιβλίων «Το μπλουζ της Κυριακής και Ωτακουστής» της συγγραφέως μας Νατάσσας Καραμανλή και «Αυτό το βιβλίο θα αυτοκαταστραφεί σε 20 λεπτά» της συγγραφέως μας Χαράς Χρυσάφη, στα Ιωάννινα!

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί  την Κυριακή 5 Μαΐου 2019  στο Hotel Olympic στα Ιωάννινα (Μελανίδη 2). 

(Ώρες έναρξης:  17:30 για το βιβλίο «Το μπλουζ της Κυριακής και Ωτακουστής» και ώρα 18:30 για το βιβλίο «Αυτό το βιβλίο θα αυτοκαταστραφεί σε 20 λεπτά»)

Το βιβλίο «Το μπλουζ της Κυριακής & Ωτακουστής».

 τελεί υπό την αιγίδα του ομίλου για την UNESCO Τεχνών,

Λόγου και Επιστημών Ελλάδος

Παρουσιάζει η συγγραφέας Πόλυ Μίλτου
Θεατρική απόδοση από ηθοποιούς του καλλιτεχνικού σωματείου «Οι Αθεράπευτοι»

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ... ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ... της Πόλυς Μίλτου

ΤΟ ΒΑΖΩ... ΣΕ ΟΣΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΜΙΛΩ... ΝΑ ΑΝΤΙΛΑΛΗΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ...
ΠΑΣΧΑ, πέρασμα από το χώμα... στην αιωνιότητα... και είναι πραγματικότητα...
ΛΑΜΠΡΗ, φως ανέσπερο, ολόγλυκο, που θερμαίνει ψυχές και φωτίζει δρόμους δύσβατους...
ΑΓΑΠΗ,... γιατί πώς αλλιώς γιορτάζεται η αδερφοσύνη των πάντων;
Σε όλες τις γλώσσες, για όλους τους λαούς, από όλα τα έθνη...
ΑΝΑΣΤΑΣΗ... όλα φωνάζουν... "ΑΛΗΘΩΣ"!!!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ... ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΚΑΙ ΕΝΩΣΗ ΤΟΥ "ΕΚΕΙ" ΜΕ ΤΟ "ΕΔΩ"...
ΣΗΜΕΡΑ, ευφραίνονται αδερφωμένες όλες οι ψυχές,... αυτές που έμειναν ακόμα στη γη να κουβαλάνε ένα σαρκίο πρόσκαιρο και προσδοκούν το αιώνιο...
και εκείνες, που βρίσκονται ήδη στην αλήθεια και λούζονται στο φως το άπλετο...
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ είναι για όλους και ιδιαίτερα για όσους πενθούν!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΙΜΟ... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ..
ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ...
ΕΙΝΑΙ... ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ...
Αναστήθηκε Πρώτος,... Ο Μεγάλος αδερφός της ανθρωπότητας, Ιησούς το όνομά Του, για να τραβήξει στην αφθαρσία και τη ζωή όλους τους γηγενείς!...
Ο Θάνατος δεν υπάρχει... Επικράνθη... Νικήθηκε,... Πέθανε για πάντα...
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ ΝΕΚΡΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΑΤΑ...
Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ, ΓΙΑ ΟΣΑ ΦΘΑΡΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΦΘΑΡΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΡΑ, ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΣΒΗΣΕΙ ΠΟΤΕ...
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΑΔΕΡΦΙΑ...
Ο ΙΔΙΟΣ... ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ... ΓΙΑ ΜΑΣ... ΑΝΕΣΤΗ!...
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!...

Πόλυ Μίλτου

Συγγραφέας

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο Βιβλία για ... διάβασμα !!!

Κι όμως φίλε μου υπάρχει ελπίδα! - της Βασιλικής Σταύρου

Κι όμως φίλε μου υπάρχει ελπίδα!

Άλλο ένα πρωινό που παλεύεις να βγάλεις όρθια την μέρα…
Άλλη μια μέρα που βουλιάζεις μέσα στην θλίψη….
Άλλη μια μέρα που ψάχνεις κάτι να σε τραβήξει πάνω από την γραμμή…
Το μυαλό σου έτοιμο να εκραγεί… οι σκέψεις μπερδεύονται… σε βασανίζουν… παίζουν μαζί σου κι εσύ νιώθεις ότι σε χάνεις…
Ψάχνεις να βρεις τι λάθος έκανες, πού έφταιξες, τι μπορείς να κάνεις για αλλάξεις την ζωή σου…
πώς να βρεις τον εαυτό σου που χάνεις μέρα με την μέρα;
Πώς μπορεί να είναι κάποιος χαρούμενος όταν όλα γύρω του προσπαθούν για το αντίθετο;
Πώς μπορεί να χαμογελάει όταν η καρδιά του κλαίει όλο και πιο πολύ;
Πώς να πιστέψει ότι υπάρχουν άνθρωποι που τον αγαπούν, όταν οι πιο δικοί του άνθρωποι έχουν γίνει ξένοι;
Πώς να είναι δυνατός, όταν καθημερινά γίνεται σάκος του μποξ να ξεσπάσουν όλοι οι
άλλοι;
Πώς να πιστέψει στον εαυτό του, όταν τον κάνουν να αισθάνεται άχρηστος και ανίκανος;
Κι μετά έρχεται η νύχτα…
Όταν όλοι κοιμούνται κι εσύ μένεις μόνος με τις σκέψεις σου…
Και ξέρεις , μέσα στην σιωπή της νύχτας οι φωνές στο κεφάλι σου γίνονται ουρλιαχτά…
Σε τρομάζουν… σε μαλώνουν… σε κομματιάζουν….
Τα δάκρυα καίνε τα μάτια σου…. Καίνε την ψυχή σου…. Αλλά τότε νιώθεις μια μικρή
λύτρωση…
Τότε παίρνεις λίγο δύναμη και λες “άντεξα και σήμερα”… “αύριο είναι μια καινούρια
ημέρα”…
και ελπίζεις να μην είναι η τελευταία…
ελπίζεις να είναι καλύτερη ή τουλάχιστον όχι χειρότερη από την σημερινή….
Απλά ελπίζεις….
Κι όμως φίλε μου, υπάρχει ελπίδα. Υπάρχουν άνθρωποι που σε αγαπούν και θέλουν να σε βλέπουν ευτυχισμένο.
Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να διώξουν την θλίψη από τα μάτια σου και θέλουν να σε δουν να χαμογελάς ξανά.
Υπάρχουν άνθρωποι που θα είναι δίπλα σου όποτε τους χρειαστείς για να σου δώσουν το χέρι τους και να σε τραβήξουν πάνω από την γραμμή, αρκεί να τους αφήσεις.
Και να ξέρεις πως όσες φορές κι αν πέσεις, θα σηκωθείς ακόμα πιο δυνατός .
Και αυτοί οι άνθρωποι θα είναι εκεί μαζί σου για πάντα. Να το θυμάσαι!


Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που νιώθουν μόνοι αυτές τις Άγιες μέρες με την ευχή να έρθει η ανάσταση και στην δική τους ψυχή.

Βασιλική Σταύρου

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο "οι μικρές μου στιγμές"

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ: Μια νύχτα με τη γιαγιά στον ουρανό" της Χρυσούλας Λουλοπούλου

"Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα χαριτωμένο κοριτσάκι, η Λία. Ζούσε ευτυχισμένο με τους γονείς και την αγαπημένη της γιαγιά.

Κάθε μέρα,όταν σχολούσε από το Νηπιαγωγείο, η γιαγιά την περίμενε με ανοιχτή αγκαλιά να περάσουν όμορφες στιγμές φυτεύοντας λουλούδια στον κήπο, πλάθοντας κουλουράκια, κοιτώντας τ' αστέρια.

Μια μέρα όμως,όταν η Λία γύρισε από το σχολείο, η γιαγιά Βαγγελίτσα έλειπε. Όσο κι αν την αναζήτησε,δεν τη βρήκε πουθενά.

Η μαμά λυπημένη της είπε ότι η γιαγιά δεν θα ξανάρθει..."

Ένα παραμύθι που μιλά για την απώλεια αγαπημένων προσώπων, πώς επιδρά στην ψυχολογία των παιδιών και πώς να χειριστούμε με προσεκτικές κινήσεις αυτή τη δύσκολη στιγμή.

Το βιβλίο " Μια νύχτα με τη γιαγιά στον ουρανό" θα το προμηθευτείτε από τα βιβλιοπωλεία Ιανός, Πρωτοπορία καθώς και από όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας!

Ακόμη, μπορείτε να το παραγγείλετε στην Κύπρο καλώντας στο τηλέφωνο 96400162.

Επίσης, είναι διαθέσιμο και στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα: elkistis.gr/shop

Τέλος, για τους αναγνώστες της Θεσσαλονίκης, μπορείτε να επισκεφθείτε τις εργάσιμες ώρες τα γραφεία των Εκδόσεων Ελκυστής στο κέντρο της πόλης (Αρριανού 15) ή να το παραγγείλετε δίχως μεταφορικά έξοδα στα τηλέφωνα  231 403 7484 ή 6977853682.

Ταξιδεύουμε στο χώρο της λογοτεχνίας ΜΑΖΙ!

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Χρυσούλα Λουλοπούλου γεννήθηκε το 1962 και μεγάλωσε στη Δράμα. Έχει σπουδάσει

Αγγλική Φιλολογία στο Α.Π.Θ. κι έχει εργαστεί στη Δημόσια και Ιδιωτική Εκπαίδευση επί 29 χρόνια.

Έχουν εκδοθεί δύο ποιητικές της συλλογές («Κόκκινος πίδακας» και «Δις εξαμαρτείν») και δύο μυθιστορήματά της («Η Πρώτη Ευγενική Αλήθεια» και «Ο ψίθυρος του Θεού στο αυτί μου»).

Έχει εκδοθεί το παραμύθι της «Το Πάσχα του Πέπερ», ενώ στο διαδίκτυο κυκλοφορούν για δωρεάν ανάγνωση,δύο παραμύθια της («Το δέντρο της αληθινής ευχής» και «Η πριγκίπισσα που δεν έτρωγε μελιτζάνες»).

Τα παραμύθια της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά και στα Περσικά,τα δε ποιήματά της στα Ιταλικά.

Έγραψε κι ένα θεατρικό έργο,το «Αντίο μαμά».

Ζει στην Κατερίνη. Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και το τραγούδι.

Την έμπνευση για τα παραμυθάκια λέει πως την οφείλει στις δύο εγγονές της.

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ: "Μια μέρα ακόμα" του Γεράσιμου Κρεμαστούλη

Το βιβλίο " Μια μέρα ακόμα " θα το προμηθευτείτε από τα βιβλιοπωλεία Ιανός, Πρωτοπορία καθώς και από όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας!

Ακόμη, μπορείτε να το παραγγείλετε στην Κύπρο καλώντας στο τηλέφωνο 96400162.

Επίσης, είναι διαθέσιμο και στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα: elkistis.gr/shop

Τέλος, για τους αναγνώστες της Θεσσαλονίκης, μπορείτε να επισκεφθείτε τις εργάσιμες ώρες τα γραφεία των Εκδόσεων Ελκυστής στο κέντρο της πόλης (Αρριανού 15) ή να το παραγγείλετε δίχως μεταφορικά έξοδα στα τηλέφωνα  231 403 7484 ή 6977853682.

Ταξιδεύουμε στο χώρο της λογοτεχνίας ΜΑΖΙ!

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

 Ο Γεράσιμος Κρεμαστούλης γεννήθηκε το 1993 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Γεωπονικό

Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Από μικρός είχε μεγάλη φαντασία. Τις περισσότερες ώρες της ημέρας είναι αφηρημένος, καθώς πλάθει ιστορίες με το μυαλό του. Η κύρια πηγή της έμπνευσής του, είναι τα όνειρα που βλέπει τη νύχτα. Τις εμπειρίες του και τα συναισθήματα που νιώθει, προτιμά να τα γράφει στο χαρτί παρά να τα μοιράζεται με άλλους. Κι έτσι ξεκίνησαν όλα…

ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΩΡΑ ΛΥΚΑΚΙΑ- Της Μαρίας Πετκανοπούλου

Συγγραφέας: ΠΕΤΚΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ

Εκδότης: ΒΑΡΦΗΣ

Περίληψη - Είναι το ένστικτο που οδηγεί το μικρό Μάνο, από τα μονοπάτια των προβληματισμών του στα μονοπάτια του δάσους. Για το Μάνο τα άγρια ζώα δεν είναι παιχνίδι, είναι κομμάτι της πολύτιμης φύσης και κανένας δεν έχει δικαίωμα να το καταστρέφει για να διασκεδάσει…. … να αφήνει μόνα τους δύο παιδιά και ας είναι λυκάκια. ......

"Αν ένας άνθρωπος αλλάξει, τότε μπορεί και όλος ο κόσμος να αλλάξει" Μ. Πετκανοπούλου, Για δυο μωρά Λυκάκια

Δείτε εδώ το βίντεο του βιβλίου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΡΙΑΣ ΠΕΤΚΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη το 1960 όπου  ζω με την οικογένεια μου και εργάζομαι ως Νηπιαγωγός στο 4^ο νηπ. Συκεών. Είμαι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας-Τμ. Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων  και του τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Είμαι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στις Επιστήμες της Αγωγής, ‘’Διδασκαλία Ελληνικής Γλώσσας’’ και Υποψήφια Διδάκτωρ στην Κοινωνιολογία του Πάντειου Πανεπιστήμιου.

  Συγγραφέας των  βιβλίων:

- « Ο μικρός ζωγράφος των βράχων» εκδόσεις  Καλειδοσκόπιο, βραβευμένο από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου με το βραβείο Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου σε πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, τον Απρίλιο του 2011.

- του βιβλίου «  Παίζουμε; 99+ 1 Αυτοσχέδια επιτραπέζια παιχνίδια» εκδόσεις  Καλειδοσκόπιο, μια καινοτόμα πρόταση για τα ελληνικά εκπαιδευτικά δεδομένα και τα οικογενειακά δρώμενα όπου όλα μαθήματα και όλες οι στιγμές που ζούμε μπορούν να γίνουν επιτραπέζιο παιχνίδι.

-Για δυο μωρά λυκάκια. Εκδ. Βάρφη.

- Ο χρόνος αρχίζει με το χρατς και τελειώνει με το χρουτς. Εκδ. Βάρφη.

Κατέχω  Lower των Αγγλικών, Certificate των Γαλλικών  και  Diploma των Ιταλικών.

Είμαι εισηγήτρια σε σεμινάρια για την φιλαναγνωσία και την προώθηση της ανάγνωσης, σε  σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και γονείς με θέμα  την  «Ένταξη των επιτραπέζιων παιχνιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία» και « Οικογενειακό ραντεβού γύρω από ένα επιτραπέζιο παιχνίδι»,  σε εργαστήρια όπου γονείς και παιδιά ή μόνο γονείς ή μόνο παιδιά   σχεδιάζουν και φτιάχνουν τα δικά τους επιτραπέζια παιχνίδια με ανακυκλώσιμα υλικά. 

Για το pearls n' roses, Πόλυ Μίλτου- Συγγραφέας

ΑΝΤΩΝΗΣ ΘΑΛΑΣΣΕΛΗΣ - της Ιωάννας Χρυσάκη

Ποιητής του Έρωτα;

Ποιος σας έρχεται στο νου;
Ο μελαγχολικά ρομαντικός Αντώνης Θαλασσέλης!
Μιλάει το έργο του Αντώνη για τον ίδιο..

Για μια σύντομη γνωριμία μαζί του, παραθέτω εδώ τη μικρή του αναφορά- αφιέρωση στην Ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη- Ρουκ:
......................................................................................
~Η συνάντησή μου με την Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ έγινε με αφορμή το βιβλίο που γράφω με πιθανό τίτλο «Αναζητώντας τη φλέβα της ποίησης».

Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ είναι από τις μεγαλύτερες εν ζωή ποιήτριες με πάρα πολλές ποιητικές συλλογές, μεταφράσεις, διακρίσεις και βραβεία.
Από την πρώτη στιγμή που συναπαντηθήκαμε μία συμπάθεια άρχισε μεταξύ μας, ήταν πολύ γλυκιά και συμπαθέστατη, μετά από πολλές συζητήσεις περί ποίησης και απαγγελίες που κάναμε των ποιημάτων μας μεταξύ μας και για την τιμή που μου έκανε να με δεχτεί και να μιλήσει μαζί μου αποφάσισα να τις γράψω ένα ποίημα αφιερωμένο σε εκείνη.
Όταν το έδωσα να το διαβάσει τις άρεσε πολύ και ενθουσιάστηκε. Αφού πέρασε η ώρα σηκώθηκα να φύγω με ρώτησε που θα το δημοσιεύσω και της απαντώ πουθενά απλά το έγραψα για σένα και στο χαρίζω.
Θέλω να το δημοσιεύσεις μου λέει και τις απαντώ ότι δεν θέλω γιατί θα νομίζουν ότι θέλω να το εκμεταλλευτώ. Την είδα να Θυμώνει και μου είπε επιτακτικά θέλω να το δημοσιεύσεις και γράφει πάνω στο χαρτί που ήταν το ποίημα την επιθυμία της για δημοσίευση όπως θα την διαβάσετε φωτοτυπημένη στην παρακάτω φωτογραφία

Σήμερα μετά από σκέψη πολλών ημερών τηρώ την υπόσχεση μου σαν ένα πολύ μικρό δείγμα σεβασμού για την τεράστια προσφορά της στα Ελληνικά γράμματα. Παρακάτω το ποίημα.

ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΡΟΥΚ


Τ’ ακροδάχτυλά σου
υψωμένα στο λιόγερμα της νιότης,
γη διψασμένη, αθάνατο νερό αναζητάς.


Φλόγες σιγοκαίνε στα μάτια σου,
στου φεγγαριού την προσμονή
τραγουδάς για της ζωής το ερωτικό κιτάπι .


Τις λέξεις χάδια τις κερνάς,
κρασί γλυκό, να τις μεθύσεις
κι ακροβατούν τα λόγια σου
σ’ ίσκιους σιωπής φευγάτους


Της μοναξιάς ξημέρωμα η καλημέρα σου παρέα
λόγια γλυκά στα χείλη σου την άνοιξη προσμένουν.


Του έρωτα ιέρεια, φτερά αγγέλου βάζεις.
Πλάθεις τους ήλιους φωτεινούς,
μαβιά τα δειλινά όνειρα σαν σκαρώνεις .


Στήνω καρτέρι στο κοχύλι της αγάπης
ν’ αφουγκραστώ τα λόγια σου
μες των ματιών σου το σεργιάνι.


Είναι ο Θεός που σ’ έπλασε με μείγμα από λέξεις
και τη μορφή σου σκάλισε στης ποίησης το κάδρο.
Αντώνης Θαλασσέλης~
...................................................................................

Ρομαντισμός, έρωτας, αγάπη, προδοσία, λήθη, αναμνήσεις όλα με άρωμα από μια αλλοτινή εποχή..Τότε που οι κύριοι συνόδευαν ευγενικά τις κυρίες και ως το σπίτι, έκαναν χειροφίλημα, κανταδες και πρόσφεραν ένα ή μια ανθοδέσμη λουλούδια.
Η ποίηση του Αντώνη, καθώς και η χροιά της φωνής του έχουν μια νοσταλγική διάθεση για εκείνη την ερωτική, ρομαντική εποχή..
Υπήρχε άλλος αέρας καλαισθησίας. Υπήρχε πόνος βέβαια, πάντα υπήρχε, αλλά γίνονταν τραγούδι μοιρασμένο σε δεκάδες στόματα στις γειτονιές και μέσα στις αυλές με τις γλάστρες σγουρών βασιλικών, αγιόκλημα κ νυχτολούλουδων..
Ω, σε συνεπαίρνει εκείνη η εποχή..συμφωνείς Αντώνη ;
Θα ΄θελα να ζούσαμε τότε, να καθόμασταν μαζί σ΄ ένα τραπέζι με ξύλινες καρεκλίτσες μ΄ ένα γαλάζιο-λευκό τραπεζομάντηλο και ουζάκι, παρέα με τα παιδιά της γειτονιάς και να τραγουδάμε μαζί..και οι στίχοι απ΄ τα τραγούδια μας ν΄ αντηχούσαν απ΄ άκρη σ΄ άκρη στη φτωχογειτονιά, να στήνανε χορό οι νέοι και οι νέες γύρω μας..έναν χορό με τους στίχους και τα τραγούδια σου..!
Ξυπνήστε με! Ονειρεύομαι ξύπνια ξανά ! κάθε φορά που διαβάζω ποίηση του Αντώνη. Κάθε φορά που ακούω την αισθαντική φωνή του στο ιντερνετικό ραδιόφωνο Witradio στο "Καλλιτεχνοποιειον ", την εκπομπή, που ζωντανεύει την ποίησή μας.
Σ΄ ευχαριστώ προσωπικά πολύ, γιατι πίστεψες απ την αρχή, όταν έδωσα δείγμα γραφής σε μένα ενώ με συμπεριέλαβες παράλληλα στην εξαίσια ποιητική ομάδα σου, στο "Καλλιτεχνοποιείον ".
Σ΄ ευχαριστούμε όλοι εμείς που δίνεις φωνή στην ποίηση, που δίνεις φωνή στην ψυχική μας κατάθεση.
Καλή συνεχόμενη ανοδική συνέχεια σου εύχομαι από καρδιάς..

Η φίλη σου,
Ιωάννα Γ. Χρυσάκη

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΚΟΜΑ" ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΕΛΚΥΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Με μεγάλη μας χαρά σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου "Μια μέρα ακόμα" του συγγραφέα μας Γεράσιμου Κρεμαστούλη, στον πολυχώρο "Αίτιον" στην Αθήνα!

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 21 Απριλίου στις 6 μ.μ. στον πολυχώρο "Αίτιον" στην Αθήνα (Τζιραίων 8-10).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Ο Δημήτρης Βαγενάς, συγγραφέας και η Κάτια Κρεμαστούλη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Ο Ρίτσαρντ Σαντ συνηθίζει να αντιμετωπίζει τη ζωή του ως έναν ατελείωτο κύκλο μονότονων και ανιαρών ημερών, που τις «διανθίζουν» μόνο οι κακές συνήθειες, ο εγωκεντρισμός και η συναισθηματική αδιαφορία του απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις του οικογενειακού και εργασιακού του περιβάλλοντος. Κάθε καινούργια μέρα έρχεται για να τον βυθίσει περισσότερο στο τέλμα της αχαριστίας και της αγνωμοσύνης απέναντι σε όσα καλά τού έχει επιφυλάξει η ζωή. Θα φτάσει όμως αναπότρεπτα και η ώρα που θα συνειδητοποιήσει με τον πιο σκληρό τρόπο πως το ζητούμενο είναι να εκτιμήσεις κάτι πριν το χάσεις, πριν γίνεις ανήμπορος θεατής της ίδιας σου της ζωής. Και τότε θα κληθεί να πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα...

Εκδόσεις Ελκυστής

Ταξιδεύουμε

στο χώρο της λογοτεχνίας

ΜΑΖΙ!

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Περπατώ ακούραστα στους δρόμους της Άνοιξης. Στο στενό που βρίσκομαι η πινακίδα γράφει οδός Απρίλη. Απρίλης λοιπόν. Έπρεπε να το μαντέψω από το άφθονο φως και το λουλουδιασμένο εμπριμέ φόντο. Ένας μήνας όμορφος σαν ψέμα, που τα δρομάκια του μας οδηγούν στην πιο μεγάλη αλήθεια. Στο άκουσμα του ονόματός του, φτάνει στη μύτη μου η μυρωδιά της πασχαλιάς και κόκκινες παπαρούνες στολίζουν τα μαλλιά μου. Προχωρώντας συναντώ λιγοστά πράσινα φανάρια. Σπανιότατα κόκκινα. Πορτοκαλί, στην πλειοψηφία τους, αφήνουν την επιλογή στον περαστικό. Μαζί και την ευθύνη. Το ίδιο δεν ισχύει και με την ζωή; Δεν επιβάλλει. Δεν απαγορεύει. «Διάλεξε», σου ψιθυρίζει. «Θα περάσεις απέναντι; Θα πας παρακάτω; Θα μείνεις ακίνητος εδώ από φόβο; Θα διακινδυνεύσεις να σε παρασύρουν τα διερχόμενα αμάξια;»

Δεν το σκέφτομαι καν. Συνεχίζω. Στο πρώτο μου κιόλας βήμα με υποδέχονται χιλιάδες παιδιά με αθώα ψέματα-λουλούδια που κρέμονται από τα χείλη τους. Η μόνη μέρα του χρόνου που συγχωρείται το ψέμα. Τα μόνα πλάσματα στη γη που το αθωώνουν… Πρωταπριλιά. Την επομένη γιορτάζει το παιδικό βιβλίο. Το ψέμα γίνεται μύθος, παραμύθι, παραμυθία… Και μαζί κι η παγκόσμια μέρα αυτισμού μας χαιρετά, μα εμείς εκεί, επιμένουμε να μην κατανοούμε τη μοναδικότητα και την τελειότητα του κάθε ανθρώπου του σπιτιού μας, της γειτονιάς, της συνοικίας, της πόλης, της χώρας, της ηπείρου, ολόκληρης της γης. Ούτε καν τη δική μας.

Οι Χαιρετισμοί συνεχίζονται κι οι Παρασκευές γονατίζουν ευλαβικά μπροστά στην Πλατυτέρα των Ουρανών και υμνούν την ωραιότητά Της. Κι η οδός μεγάλη, ατελείωτη μοιάζει. Και δεν θέλω να τελειώσει. Δρόμοι γεμάτοι κρυμμένες ομορφιές με κάνουν να βαδίζω αργά και ήσυχα για να τις ανακαλύψω… Σάββατο του Λαζάρου. Κι ένας Χριστός πρόθυμος να τρέξει κοντά μας ανά πάσα στιγμή, όσο μακριά Του κι αν έχουμε βρεθεί, για να αναστήσει κάθετι νεκρό μέσα μας, αρκεί να Του το ζητήσουμε, αρκεί να το θέλουμε.
 

Στο 21ο στενό, με περιμένει υπομονετικά η Κυριακή των Βαΐων. Βαστάει βάγια και προετοιμάζομαι να τη δω να τα ρίχνει, στη θέα μου, κάτω με απογοήτευση. Μα εκείνη δεν το κάνει. Μέσω των χεριών του ιερέα, τα ακουμπά φιλεύσπλαχνα στα δικά μου ανάξια χέρια και με καλωσορίζει με αγάπη στη Μεγάλη Εβδομάδα. Να ’μαι λοιπόν στα ταπεινά, ξεχασμένα δρομάκια της, που ζορίζουν όσους έχουμε συνηθίσει να βαδίζουμε σε μεγάλους, φημισμένους, πολυσύχναστους δρόμους. Κι είμαστε πολλοί τέτοιοι… Πάμε πεζοί, χωρίς οδηγίες, GPS, οδικούς χάρτες και πινακίδες. Με μόνο οδηγό την ψυχή μας που αναγνωρίζει τα μέρη που κάποτε είχε ξαναβρεθεί. Σαν παιδί. Σαν έφηβος. Σαν σε όνειρο…

Και βλέπω τη Δευτέρα. Μεγάλη και σπουδαία, μας κάνει να επιθυμούμε, με ψυχές γυμνές, σαν τον Πάγκαλο Ιωσήφ, να τρέξουμε για να γδυθούμε τα πάθη μας και να ξεφύγουμε απ’ τη λάγνα αγκαλιά όσων στη γη μας δένουν. Κι ακολουθεί η Τρίτη. Μεγάλη κι αυτή μας θυμίζει πως λάδι στα λυχνάρια μας δεν έχουμε. Κι είναι κλειστά τα μαγαζιά. Κι ο Νυμφίος φτάνει… Τα τάλαντά μας αναζητούμε. Όλοι έχουν και κάποιο. Κι εμείς απλοί διαχειριστές για όσο περπατάμε. Μέχρι να έρθει η ώρα να φύγουμε για αλλού. Μέσα μας βουτάμε και κλαίμε για όσα βρίσκουμε. Εκατομμύρια εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσες γυναίκες, με το τροπάριο της Κασσιανής να μας φωτογραφίζει.

Την Μεγάλη Τετάρτη, μικρές και ντροπιασμένες, Τον βλέπουμε να σκύβει και να πλένει τα πόδια των μαθητών Του. Κι εμείς να αγγίξουμε κάτι από το μεγαλείο Του παλεύουμε. Τις λεκάνες μας με κάτι να γεμίσουμε. Όλο τον χρόνο προσπαθούμε, λόγο άσχημο τα χείλη να μην πούνε, κακίες να μην κρατήσουμε, την ευθύνη μας να μην τη λησμονούμε, κι ας είναι και ελάχιστη. Και σαν αδικούμαστε, «αδίκησα» ψιθυρίζουμε. Και το εννοούμε. Κι είμαστε στην τελική ευθεία. Το δείπνο ετοιμάστηκε. Κάθε Κυριακή μας περιμένει. Τις περισσότερες κρατάμε τον ρόλο του Ιούδα. Δεν παίρνουμε μέρος, δεν εμφανιζόμαστε καν. Κι από όλη τη ζωή του Χριστού, μόνο εκείνο το «Πατέρα μου, αν είναι δυνατόν, ας μην πιω αυτό το ποτήρι» λέμε με ευκολία. Και τη συνέχεια «όμως ας μη γίνει το δικό μου θέλημα αλλά το δικό σου" πάντα την παραλείπουμε… Κι είναι οι τσέπες μας βαριές, γεμάτες από αργύρια. Κι όσες φορές κι αν τα μετρήσουμε, πάντα 30 βγαίνουν… Είναι γιατί προδώσαμε, ηθελημένα ή ερήμην μας. Συνειδήσεις, εμπιστοσύνες, ιδέες, όνειρα, φίλους, αδελφούς, πατρίδες, τον εαυτό μας τον ίδιο… Μα σε αγχόνες δεν πιστεύουμε κι η απελπισία δεν μας πρέπει. Πάντα θα πέφτουμε, πάντα θα σηκωνόμαστε και μετανιωμένοι σαν τον Πέτρο, θα κλαίμε με συναίσθηση για κάθε μικρή ή μεγάλη προδοσία. Δική μας ή των άλλων…

Κι ανταμώνουμε με την Μεγάλη Πέμπτη της ζωής μας. Φτύνουμε. Μαστιγώνουμε. Εμπαίζουμε. Ραπίζουμε. Αγκάθινα στεφάνια μοιράζουμε. Σέρνουμε στον Γολγοθά. Σταυρό φορτώνουμε ξεδιάντροπα σε ώμους. Σφυριά κρατάμε. Γεμίζουμε σταυρούς, καρφιά μπήγουμε. Καθημερινά. Και παράλληλα μας φτύνουν. Μας μαστιγώνουν. Μας εμπαίζουν. Μας ραπίζουν. Αγκάθινα στεφάνια μας χαρίζουν. Σε Γολγοθά μας σέρνουν. Στους ώμους μας σταυρούς εναποθέτουν. Σφυριά κρατούν. Σταυρούς γεμίζουν με τα σώματά μας. Καρφιά μας διαπερνάνε. Και μπαίνουμε στην πιο δύσκολη οδό. Κι είναι Θάνατος το όνομά της. Πεθαίνουμε. Εμείς. Οι αντοχές μας. Η ελπίδα. Η ομορφιά. Η πίστη. Ο Θεός ο ίδιος. Πάνω σε έναν σταυρό. Κι η Παναγιά μας κοιτά. Κλαίει. Θρηνεί. Στιγμή δεν ξεμακραίνει. Οι άνθρωποι μπορεί. Όπως οι μαθητές σκορπίζονται. Φοβούνται. Κι εμείς το ίδιο δεν κάνουμε; Μα η Παναγία στέκει εκεί. Στο πλάι μας, την ώρα της σταύρωσής μας. Παντοτινή μητέρα. Για Εκείνον, για εμένα, για εσένα. Για κάθε ψυχή στο διάβα των αιώνων.

Το βράδυ,στον στολισμό του, βάζουμε ένα λουλούδι στον Επιτάφιο. Ό,τι καλό έχουμε διασωσμένο στην ψυχή μας. Τον βλέπουμε πάνω στον σταυρό. Κι είναι τόσο όμορφος μες στην ταπείνωσή Του… Κι είμαστε κι εμείς εκεί, στην ίδια θέση, πολλές φορές στο πέρασμα της ζωής μας. Και ξέρουμε καλά τι πόνο κρύβει. Και ξέρουμε καλά, τι δύναμη απαιτεί. Μα χάρη σε Αυτόν ξέρουμε πώς τους σταυρούς να αντιμετωπίζουμε. Κι όσα τους συνοδεύουνε. Τα πόδια Του φιλάμε. Αύριο θα αναστηθεί. Το ίδιο κι η ζωή μας. Μικρή, κολλημένη σε ακόμα μικρότερα. Μα τόσο σημαντική που ο ίδιος ο Χριστός τον θάνατο για χάρη της νικά.

Και ξημερώνει. Οι δρόμοι του μήνα πλημμυρίζουν από κόσμο. Με συγκίνηση, με συντριβή ή απλά από καθήκον, ατέλειωτα χείλη φιλούν το άχραντό Του σώμα. Ας είναι το φίλημα αυτό ό,τι θέλει. Τρυφερό, βιαστικό, τυπικό. Μόνο του Ιούδα να μην είναι. Περιφέρεται ο Επιτάφιος. Και μαζί με αυτόν περιφέρονται κι οι ψυχές μας. Γεμάτες πάθη, λάθη, αρετές, αλαζονεία, ταπείνωση, κατάνυξη ή πλήρη άγνοια. Περιφέρονται και τα κορμιά μας. Ντυμένα απλά, ντυμένα ακριβά. Κι είναι αυτή η περιφορά μια μικρογραφία της ζωής μας, μια μικρή απεικόνιση των υπάρξεών μας. Και το βράδυ πια του Σαββάτου φοράμε τα καλά μας. Μέσα κι έξω. Και κρατάμε τις λαμπάδες αναμμένες. Κι ο Άδης επικράνθη. Κι ο Χριστός ανασταίνεται. Κι εμείς τσουγκρίζουμε στο προαύλιο της εκκλησιάς τα αυγά μας, τα κόκκινα από το αίμα Του και λέμε Χριστός Ανέστη. Κι εκεί στο Αληθώς, χαμογελά ο Απρίλης, ενώ αρχινά η Λειτουργία του Πάσχα…

Χρυσή Μαρούση
Συγγραφέας

Ο Ερωτόκριτος του Βιτσέντζου Κορνάρου σε graphic novel - κριτική του Θόδωρου Παπατσιφλικιώτη

Του κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνου
και του τροχού που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνου,
και του καιρού τ' αλλάματα που αναπαημό δεν έχου,
μα στο καλό κ' εις το κακό περιπατούν και τρέχου
και των αρμάτω οι ταραχές, αχώρητες και τα βάρη,
του έρωτα η εμπόρεση και της φιλιάς η χάρη,
αυτάνα μ' εκινήσασι τη σήμερον ημέρα
ν' αναθιβάλω και να πω τα κάμαν και τα φέρα
σ' μια κόρη κ' έναν άγουρο που μπερδεύτηκα ομάδι
σε μια φιλιάν αμάλαγη, με δίχως ασκημάδι.
Κι όποιος του πόθου εδούλεψε εισέ καιρό κιανένα
ας έρθη για ν' αφουκραστή ό, τι 'ναι εδώ γραμμένα.
Αφουκραστήτε το λοιπό... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)




Το ιπποτικό έπος του Βιτσέντζου Κορνάρου, από τα αριστουργήματα της Αναγέννησης, κυκλοφορεί σε graphic novel από τις εκδόσεις Polaris (2016). Οι περισσότεροι έχουμε κάποια εξοικείωση με τον «Ερωτόκριτο» από τα τραγούδια που έχει εμπνεύσει, όπως του Χριστόδουλου Χάλαρη με την λεβέντικη φωνή του Νίκου Ξυλούρη.
Να διασκευάσεις όμως ένα αναγεννησιακό, επικό ποίημα, όπως αυτό σε κόμικ... Θαρραλέο εγχείρημα- και με εντυπωσιακό αποτέλεσμα. 

O κομίστας Γιώργος Γούσης (σχέδιο) και οι Δημοσθένης Παπαμάρκος και Γιάννης Ράγκος (σενάριο) μετέτρεψαν την κλασική έμμετρη μυθιστορία των αρχών του 17ου αιώνα σε ένα ελληνικό fantasy, στο οποίο συνυπάρχουν ανεκπλήρωτοι έρωτες και ισχυροί δεσμοί φιλίας, πολιτικές συμμαχίες και βίαιες μάχες, κώδικες τιμής , με το στοιχείο της μαγείας να διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο.

Παράλληλα, καθώς η ιστορία του Eρωτόκριτου –αν και τυπικά εξελίσσεται στην αρχαία Αθήνα– χρησιμοποιεί στοιχεία από ποικίλες ιστορικές εποχές και διαφορετικούς πολιτισμούς (κλασική αρχαιότητα, Βυζάντιο, Αναγέννηση, Ενετοκρατία κ.ά.), η εικονογράφηση φτιάχνει έναν κόσμο που δεν ανταποκρίνεται σε καμία συγκεκριμένη ιστορική πραγματικότητα, αλλά αντλεί από στοιχεία της ελληνικής τέχνης όλων των περιόδων, με τον ίδιο τρόπο που η γλώσσα του Κορνάρου αντλεί από όλη την ελληνική γλωσσική παράδοση.
Σε λάτρεις ή μη των κόμικ, είναι μια προσεγμένη δουλειά, βραβευμένη το 2017 σε πέντε κατηγορίες (Καλύτερο Κόμικ, Σενάριο, Σχέδιο, Εξώφυλλο και Καλλιτεχνική Επιμέλεια) , που αξίζει να τη γνωρίσετε και να αφεθείτε στο ταξίδι μέσα από τα λόγια του Κορνάρου.

Καλή ανάγνωση!


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ

Ο Γιώργος Γούσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986. Σπούδασε γραφιστική στα ΤΕΙ Αθηνών. Κόμικ του έχουν

δημοσιευθεί σε ελληνικά περιοδικά και εφημερίδες όπως "9" της Ελευθεροτυπίας, Αthens Voice, To Ποντίκι αλλά και σε δύο Αμερικάνικες ανθολογίες της Image Comics. Επίσης έχει εργασθεί ως εικονογράφος στον περιοδικό τύπο ( Vmen, Vmagazino, Tα Νεα, Athens Voice, Lifo, Ελεύθερος Τύπος κ.α). Δείγματα της δουλειάς του θα βρείτε στο shyborg.blogspot.com. Το κόμικ άλμπουμ του "Ιστορίες από τις αθώες εποχές'' κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις ΚΨΜ.

Ο Δημοσθένης Παπαμάρκος γεννήθηκε στη Μαλεσίνα Λοκρίδας το 1983. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα "Η

αδελφότητα του πυριτίου", Αρμός 1998 (Βραβείο Νεανικός Ικαρομένιππος), "Ο τέταρτος ιππότης", Κέδρος 2001 και τις συλλογές διηγημάτων "ΜεταΠοίηση", Κέδρος 2012 και "Γκιακ", Αντίποδες, 2014 (Βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών και Βραβείο Διηγήματος/Νουβέλας περιοδικού www.oanagnostis.gr, 2015). Είναι υποψήφιος διδάκτορας Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Τον Μάρτιο του 2015 ήταν προσκεκλημένος συγγραφέας στην εκπομπή της ΝΕΡΙΤ, "Βιβλία στο κουτί", με αφορμή την επιτυχία του βιβλίου του "Γκιακ". Διηγήματα και ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά (ανθολογία "Austerity Measures", Penguin, 2016), στα γαλλικά και στα ρωσικά.


Ο Γιάννης Ράγκος γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα, όπου και ζει. Επί σειρά ετών έχει εργαστεί ως έμμισθος ή freelance δημοσιογράφος σε περιοδικά, εφημερίδες, ραδιοφωνικούς
σταθμούς, τηλεοπτικές εκπομπές, ντοκιμαντέρ και blog/sites, καλύπτοντας ποικίλα ρεπορτάζ (ναυτιλιακό, ελεύθερο, καλλιτεχνικό, ταξιδιωτικό, πολιτικό, ερευνητικό κ.ά.). Την

περίοδο 1987-1998 ήταν υπεύθυνος Τύπου των Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, ενώ από το 2001 έως το 2018 επιμελήθηκε την έρευνα και τη σύνταξη των κειμένων για τους έντυπους και ηλεκτρονικούς τουριστικούς-ταξιδιωτικούς οδηγούς του ΕΟΤ. Δημοσιογραφικές του έρευνες έχουν μεταφερθεί στη λογοτεχνία (Γιώργου Πολυράκη, "Δωροθέα ντε Ροπ - Πάθος και υπερηφάνια", Ψυχογιός 2010) και έχουν περιληφθεί σε ιστορικές εκδόσεις (Κώστα Παπαϊωάννου, "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...", εκδόσεις Καστανιώτη 2008 και Πάολο Τσιάμπι, "Η καραβάνα στον βυθό της θάλασσας", Χρυσή Τομή / ΑΩ Εκδόσεις 2014) και επιστημονικά συγγράμματα (Ναταλίας Ηλία, "Άνθρωποι της διπλανής πόρτας", Οσελότος 2010 και Παναγιώτη Γ. Παπαϊωάννου, "Ανθρωποκτόνοι κατ' εξακολούθηση και κατά συρροή - Το ελληνικό παράδειγμα", Νομική Βιβλιοθήκη 2013).
Έχει γράψει τα βιβλία δημοσιογραφικής έρευνας "Η νάρκη: Υπόθεση Γοργοπόταμος, Νοέμβριος 1964" (Εντός, 2000) και "Ξεχασμένα πρωτοσέλιδα" (εκδόσεις Polaris, 2016), τα κείμενα των ταξιδιωτικών-ιστορικών οδηγών "Αθήνα-Αττική" (έκδοση εκτός εμπορίου, ΕΟΤ, α' έκδοση 2004) και "Θεσσαλονίκη" (έκδοση εκτός εμπορίου, ΕΟΤ, α' έκδοση 2015) και τα αστυνομικά μυθιστορήματα "Η στάση του εμβρύου" (Ίνδικτος, 2005) και "Μυρίζει αίμα" (Ίνδικτος, 2008). Αστυνομικά διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στους συλλογικούς τόμους "Είσοδος Κινδύνου" (Μεταίχμιο, 2011), "Ελληνικά Εγκλήματα 4" (εκδόσεις Καστανιώτη, 2011), "Κλέφτες και αστυνόμοι" (Ψυχογιός, 2013), "Ο τόπος πρόδωσε τον ένοχο" (Τόπος, 2014) και "BalkaNoir" (Καστανιώτης, 2018), τον οποίο επίσης συντόνισε και επιμελήθηκε με τον συγγραφέα Βασίλη Δανέλλη, σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ έχουν μεταδοθεί από τη ραδιοφωνική εκπομπή "Κλέφτες και αστυνόμοι στον 902" (2008-2010). Επίσης, δοκίμιά του για την αστυνομική λογοτεχνία έχουν περιληφθεί σε ειδικά αφιερώματα του Τύπου, καθώς και στην αφιερωματική έκδοση "18 κείμενα για τον Γιάννη Μαρή" (εκδόσεις Πατάκη, 2016). Την περίοδο 2006-2011 είχε την επιμέλεια της σειράς αστυνομικής λογοτεχνίας Verba Obcura των εκδόσεων Ίνδικτος, την περίοδο 2016-2017 ήταν μέλος της συντακτικής ομάδας της επιθεώρησης αστυνομικής λογοτεχνίας "The Crimes and Letters Magazine" (CLM), ενώ από το 2018 είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού θεωρίας για την αστυνομική λογοτεχνία "πολάρ".
Συμμετείχε στη σεναριακή ομάδα της τηλεοπτικής αστυνομικής σειράς "Ίχνη" (MEGA, 2007-2008), ενώ έχει συνεργαστεί στη συγγραφή κινηματογραφικών σεναρίων, καθώς και των κειμένων (με τον συγγραφέα Γιάννη Ζευγώλη) για τις θεατρικές παραστάσεις-performances "RoadTrip2" (Κινητήρας Studio, 2012) και "RoadTrip3" (Κινητήρας Studio, 2015), σε σκηνοθεσία της Βιολέττας Γύρα. Ακόμα, με τον συγγραφέα Δημοσθένη Παπαμάρκο, έκανε τη σεναριακή διασκευή για το grapfic novel "Ερωτόκριτος" (εκδόσεις Polaris, 2016), σε σχέδια του Γιώργου Γούση, το οποίο απέσπασε πέντε βραβεία (Καλύτερο Κόμικ, Καλύτερο Σχέδιο, Καλύτερη Καλλιτεχνική Επιμέλεια, Καλύτερο Σενάριο και Καλύτερο Εξώφυλλο) στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2017, καθώς και για το κόμικ "Στα μυστικά του βάλτου" (εκδόσεις Polaris, 2018), σε σχέδια Παναγιώτη Πανταζή. Από το 2017 είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού κόμικ "Μπλε Κομήτης".
Είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (IFJ), ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ) και μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αστυνομικών Συγγραφέων (IACW).

Θεόδωρος Παπατσιφλικιώτης
Συγγραφέας